Prof. Dr. İhsan Doğramacı
VIP VIP Üye
Prof. Dr. İhsan Doğramacı (1915 - 2010)
Hayatı
İhsan Doğramacı, bundan 95 yıl önce, o zamanlar Osmanlı İmparatorluğu'nun parçası olan Kuzey Irak'ta, Erbil'de doğdu. Nüfuzlu bir Türkmen ailesinin oğlu olan İhsan'ın babası Doğramacızade Ali Paşa, Erbil belediye başkanı idi. Annesi İsmet Hanım, uzun yıllar Osmanlı Meclis-i Mebusanında Kerkük mebusu olarak görev yapmış Kırdarzade Mehmet Ali Bey'in kızıydı.
İhsan Doğramacı, 1942 yılında Ayser Süleyman'la evlendi. Ayser Hanım, Osmanlı Sadrazamı Mahmut Şevket Paşa'nın yeğeni ve Osmanlı Ordusu Müşiri Dağıstanlı Mehmet Fazıl Paşa'nın torunudur. Babası Hikmet Süleyman Bey 1930'larda Irak başbakanı olarak görev yapmıştı. Ayser ve İhsan Doğramacı'nın üç çocuğu oldu: Şermin, Ali ve Osman.
Ailevi değerleri, Doğramacı'nın yaşamında her zaman önemini korudu. Bununla birlikte, seçtiği meslek onu Erbil'den uzağa, zengin bir toprak sahibinin geleneksel uğraşlarının ötesine taşıdı.
Erbil'deki Türkçe ilköğreniminin ardından Beyrut Amerikan Kolejini ve İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi'ni bitirdi. Ankara'da, Profesör Albert Eckstein'ın yanında pediatri uzmanı olduktan sonra, Amerika Birleşik Devletleri'nde Harvard Üniversitesi'nde ve St. Louis'teki Washington Üniversitesi'nde araştırma görevlisi olarak çalıştı.
1947 yılında ailesiyle birlikte Ankara'ya yerleşti. Amerika'da incelediği kâr amacı gütmeyen özel yükseköğretim kurumlarına benzer yapıdaki üniversitelerin Türkiye'de oluşturulmasını daha o yıllarda planlamaya başladı.
Genç çocuk hekimi, Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi'nde hızlı bir mesleki ve akademik gelişme göstererek 1955 yılında pediatri profesörü unvanını aldı. Aynı yıl, Ankara'nın yoksul bir semtinde Ankara Üniversitesi'ne bağlı Çocuk Sağlığı Enstitüsü'nü kurdu. 1961 yılına kadar bu enstitüye Türkiye'nin ilk Hemşirelik, Beslenme ve Diyetetik, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon ve Tıbbi Teknoloji Yüksekokulları'nı ekledi. Ardından, aynı üniversitede ikinci bir tıp fakültesi olarak Hacettepe Tıp ve Sağlık Bilimleri Fakültesi'ni ve Diş Hekimliği Yüksekokulu'nu kurma çalışmalarına başladı.
Doğramacı, 1963-1967 yılları arasında önce Ankara Üniversitesi Rektörlüğü, ardından Orta Doğu Teknik Üniversitesi Mütevelli Heyeti Başkanlığı görevlerinde bulundu.
1967 yılında Hacettepe Tıp Fakültesi ile Çocuk Sağlığı Enstitüsü'ne bağlı yüksekokulları birleştirerek yeni bir üniversite oluşturdu: Hacettepe Üniversitesi. 1975 yılına dek, bugün Türk yükseköğretiminde çok önemli bir yere sahip olan bu üniversitenin rektörlüğünü yürüttü. Rektörlük süresi bittiğinde, Paris Descartes Üniversitesi'ne pediatri profesörü olarak atanma teklifini kabul etti.
1980 yılında, Türkiye'deki yükseköğretim sistemini düzenleyecek yeni bir yasanın hazırlıklarına danışmanlık yapmak üzere Türkiye'den davet aldı.
Onun yükseköğretim reformu önerileri arasında, doğrudan Cumhurbaşkanlığına bağlı bir Yükseköğretim Kurulu'nun oluşturulması da bulunuyordu. İhsan Doğramacı, 1981 yılı sonunda bu kurulun ilk başkanı olarak atandı ve 1992'ye kadar bu görevi sürdürdü.
Reformun ardından, Türkiye'nin yükseköğretiminde önemli ilerlemeler kaydedildi. 1980 yılında yükseköğrenim çağındaki nüfusun yalnızca yüzde 6,3'ü yükseköğretim kurumlarına devam etmekteydi. Bu dönemde, Batı Avrupa'daki oran yüzde 32, komşu ülkelerden Suriye'de yüzde 14, Yunanistan ve Bulgaristan'da yüzde 22'ydi. Son 25 yılda Türkiye'de bu oran yüzde 38,2'ye yükselmiştir. Bilimsel dergilerde yayımlanmış makalelerin sayısına göre uluslararası araştırma sıralamasında ise Türkiye, aynı yıllar içinde 45. sıradan 18. sıraya yükselmiştir.
Doğramacı, Türkiye'de yükseköğretimin gelişmesine öncülük ederken uluslararası bir dil olan müziğin ve sanatın eğitimine de büyük önem verdi.
Vakıflar tarafından kâr amacı gütmeyen yükseköğretim kurumlarının açılabilmesi, 1982 Anayasası'yla hükme bağlandı. Doğramacı, 1984'te, ülkedeki vakıf üniversitelerinin ilki olan Bilkent Üniversitesi'ni kurdu ve üniversitenin Mütevelli Heyeti başkanı oldu.
Bilkent Üniversitesi'ni, diğer vakıf üniversiteleri izledi. Bugün, Türkiye'de bulunan 139 üniversitenin 94'ü devlet üniversitesidir, 45'i ise vakıflarca kurulmuştur.
Doğramacı, Türkiye'de, aralarında Bilkent'in de bulunduğu birçok eğitim kurumu ve hastaneler açmış olan beş vakfın kurucusudur. Bunların dışında, Dünya Sağlık Örgütüne armağan edilmiş bir vakıf olan İhsan Doğramacı Aile Sağlığı Vakfı, 1983'ten bu yana aile sağlığı alanında çalışan başarılı isimlere ödüller vermektedir.
Gerçek bir dünya vatandaşı olan Doğramacı'nın bildiği yabancı diller arasında Almanca, Arapça, Farsça, Fransızca ve İngilizce bulunmaktadır.
İhsan Doğramacı, 1946'da henüz 31 yaşındayken Dünya Sağlık Örgütü'nün kuruluşunda görev alma ve örgütün Anayasası'nı imzalama şansına sahip olmuştur. Türkiye'ye dönüşünün ardından, Dünya Sağlık Örgütü kendisinden dünyanın çeşitli bölgelerinde yeni tıp ve sağlık bilimleri okullarının kuruluşu ile ilgili danışmanlık yapmasını istemiştir. Doğramacı, Kanada Quebec'te Sherbrooke Üniversitesine, Güney Amerika Brezilya'da Brasilia Üniversitesine, Afrika Nijerya'da Ife'ye ve Kamerun'da Yaunde'ye bizzat giderek buralarda tıp merkezlerinin ve okullarının kurulmasına öncülük etmiştir.
İhsan Doğramacı, Dünya Sağlık Asamblesi'nde altı yıl boyunca Türk delegasyonunun başkanlığını yapmış, 1976'da Avrupa Bölgesi Ülkeleri başkanı ve Asamblenin ikinci başkanı olarak görev almıştır. Sonraki yıllarda, Dünya Sağlık Örgütü Yönetim Kurulu üyeliğinin yanı sıra örgütün birçok danışma komitesinin üyeliklerinde bulunmuştur. Dünya Sağlık Örgütü, Doğramacı'nın hizmetlerinin takdiri olarak kendisini 1981'de Léon Bernard Vakfı Ödülü'yle ve 1997'de "Herkes için Sağlık" Altın Madalyası'yla taltif etmiştir.
Doğramacı'nın aktif olarak katkıda bulunduğu kurumlardan biri de uzun yıllar Yönetim Kurulunda görev yaptığı UNICEF'tir. Kurumun Program Komitesine üç dönem, Yönetim Kuruluna iki dönem başkan seçilmiştir. 1995 yılında UNICEF tarafından Maurice Pate Ödülü ile onurlandırılmıştır. Türkiye'de 1958-2003 yılları arasında UNICEF Millî Komitesi başkanlığını yürüten Doğramacı, 2003'ten sonra komitenin onursal başkanlığı görevine getirilmiştir.
İhsan Doğramacı, 1968 yılında, çocuk sağlığı alanında hizmet veren önemli bir kuruluş olan Uluslararası Pediatri Kurumu başkanlığına seçilmiş, bu kurumda çeyrek yüzyıl boyunca başkan ve genel direktör olarak görev almış, 1992 yılında da kurumun yaşam boyu onursal başkanı olmuştur.
Doğramacı, UNICEF Yönetim Kurulu başkanlığı sırasında Paris'teki Uluslararası Çocuk Merkezinin Danışma Kurulu üyesi olmuş, 1970'ten 1984'e kadar bu görevini sürdürmüştür. 50 yıllık varlığının ardından 1999'da feshedilen merkezi Ankara'ya taşıyarak 2006 yılına kadar başkanlığını bizzat yürütmüş, daha sonra da onursal başkanı olmuştur.
Doğramacı'nın tıp ve sağlık bilimleri alanında yazılmış çok sayıda bilimsel makalesi, kitap bölümü ve kitabı bulunmaktadır.
Türkiye Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı ve Başbakanlığı görevleri için teklifler almış olan Doğramacı, sağlık ve eğitim konularındaki çalışmalarına odaklanması gerektiği inancıyla bu teklifleri kabul etmemiştir.
İhsan Doğramacı'nın yaşamı ve gerçekleştirdikleri hakkında yazılmış kitaplar çeşitli ülkelerde değişik dillerde yayımlanmıştır. Başta Adnan Saygun olmak üzere, değerli besteciler, kendisine sonatlar, senfonik eserler ve senfoniler ithaf etmiştir.
İhsan Doğramacı, çok sayıda ödül, madalya ve nişanın sahibi olmuştur. Aralarında Amerika Birleşik Devletleri, Finlandiya, Fransa, İngiltere, İtalya, Japonya ve Mısır'ın bulunduğu 14 ülkedeki 26 üniversiteden fahri doktor unvanı almıştır. Pek çok ülkenin ulusal akademilerine üye olan Doğramacı, dünya çapında 23 ulusal pediatri derneğinin de onursal üyesi olmuştur.
Avrupa Konseyi, 1998 yılında Viyana'da yapılan bir törenle kendisine Barış, Adalet ve Hoşgörü Ödülü'nü vermiştir.
Azerbaycan, Dominik Cumhuriyeti, Estonya, Finlandiya, Fransa, İran ve Polonya gibi birçok devletin başkanı Doğramacı'yı ülkelerinin en yüksek nişanlarıyla taltif etmiştir. Türkiye Büyük Millet Meclisi, Mısır Parlamentosu ve başka pek çok ulusal kurum, Doğramacı'ya en değerli ödüllerini ve madalyalarını tevcih etmiştir.
Hocabey'in yaklaşık yüzyıllık hayatı, çocuklara, gençlere ve tüm insanlığa hizmet aşkıyla geçmiştir. İdeallerine erişmek yolunda önüne çıkan engellere karşı büyük mücadeleler vermiştir. İhsan Doğramacı, sadece Türkiye'ye değil dünyanın pek çok ülkesine verdiği hizmet ve sunduğu katkılarla, sağlık, eğitim ve bilim için yarattığı kurumlarla daima hatırlanacaktır.
En Son Görevleri
İlk YÖK başkanı İhsan Doğramacı (d. 3 Nisan 1915, Erbil - ö. 25 Şubat 2010, Ankara), Iraklı Türkmen doktor ve akademisyendir. 10 Aralık 1981 - 10 Temmuz 1992 tarihleri arasında YÖK Başkanlığı'nda bulunan İhsan Doğramacı, son olarak Bilkent Üniversitesi Mütevelli Heyet Başkanlığı görevini sürdürmekte iken 25 Şubat 2010 tarihinde vefat etmiştir.Sponsorlu Bağlantılar
Hayatı
İhsan Doğramacı, bundan 95 yıl önce, o zamanlar Osmanlı İmparatorluğu'nun parçası olan Kuzey Irak'ta, Erbil'de doğdu. Nüfuzlu bir Türkmen ailesinin oğlu olan İhsan'ın babası Doğramacızade Ali Paşa, Erbil belediye başkanı idi. Annesi İsmet Hanım, uzun yıllar Osmanlı Meclis-i Mebusanında Kerkük mebusu olarak görev yapmış Kırdarzade Mehmet Ali Bey'in kızıydı.
İhsan Doğramacı, 1942 yılında Ayser Süleyman'la evlendi. Ayser Hanım, Osmanlı Sadrazamı Mahmut Şevket Paşa'nın yeğeni ve Osmanlı Ordusu Müşiri Dağıstanlı Mehmet Fazıl Paşa'nın torunudur. Babası Hikmet Süleyman Bey 1930'larda Irak başbakanı olarak görev yapmıştı. Ayser ve İhsan Doğramacı'nın üç çocuğu oldu: Şermin, Ali ve Osman.
Ailevi değerleri, Doğramacı'nın yaşamında her zaman önemini korudu. Bununla birlikte, seçtiği meslek onu Erbil'den uzağa, zengin bir toprak sahibinin geleneksel uğraşlarının ötesine taşıdı.
Erbil'deki Türkçe ilköğreniminin ardından Beyrut Amerikan Kolejini ve İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi'ni bitirdi. Ankara'da, Profesör Albert Eckstein'ın yanında pediatri uzmanı olduktan sonra, Amerika Birleşik Devletleri'nde Harvard Üniversitesi'nde ve St. Louis'teki Washington Üniversitesi'nde araştırma görevlisi olarak çalıştı.
1947 yılında ailesiyle birlikte Ankara'ya yerleşti. Amerika'da incelediği kâr amacı gütmeyen özel yükseköğretim kurumlarına benzer yapıdaki üniversitelerin Türkiye'de oluşturulmasını daha o yıllarda planlamaya başladı.
Genç çocuk hekimi, Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi'nde hızlı bir mesleki ve akademik gelişme göstererek 1955 yılında pediatri profesörü unvanını aldı. Aynı yıl, Ankara'nın yoksul bir semtinde Ankara Üniversitesi'ne bağlı Çocuk Sağlığı Enstitüsü'nü kurdu. 1961 yılına kadar bu enstitüye Türkiye'nin ilk Hemşirelik, Beslenme ve Diyetetik, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon ve Tıbbi Teknoloji Yüksekokulları'nı ekledi. Ardından, aynı üniversitede ikinci bir tıp fakültesi olarak Hacettepe Tıp ve Sağlık Bilimleri Fakültesi'ni ve Diş Hekimliği Yüksekokulu'nu kurma çalışmalarına başladı.
Doğramacı, 1963-1967 yılları arasında önce Ankara Üniversitesi Rektörlüğü, ardından Orta Doğu Teknik Üniversitesi Mütevelli Heyeti Başkanlığı görevlerinde bulundu.
1967 yılında Hacettepe Tıp Fakültesi ile Çocuk Sağlığı Enstitüsü'ne bağlı yüksekokulları birleştirerek yeni bir üniversite oluşturdu: Hacettepe Üniversitesi. 1975 yılına dek, bugün Türk yükseköğretiminde çok önemli bir yere sahip olan bu üniversitenin rektörlüğünü yürüttü. Rektörlük süresi bittiğinde, Paris Descartes Üniversitesi'ne pediatri profesörü olarak atanma teklifini kabul etti.
1980 yılında, Türkiye'deki yükseköğretim sistemini düzenleyecek yeni bir yasanın hazırlıklarına danışmanlık yapmak üzere Türkiye'den davet aldı.
Onun yükseköğretim reformu önerileri arasında, doğrudan Cumhurbaşkanlığına bağlı bir Yükseköğretim Kurulu'nun oluşturulması da bulunuyordu. İhsan Doğramacı, 1981 yılı sonunda bu kurulun ilk başkanı olarak atandı ve 1992'ye kadar bu görevi sürdürdü.
Reformun ardından, Türkiye'nin yükseköğretiminde önemli ilerlemeler kaydedildi. 1980 yılında yükseköğrenim çağındaki nüfusun yalnızca yüzde 6,3'ü yükseköğretim kurumlarına devam etmekteydi. Bu dönemde, Batı Avrupa'daki oran yüzde 32, komşu ülkelerden Suriye'de yüzde 14, Yunanistan ve Bulgaristan'da yüzde 22'ydi. Son 25 yılda Türkiye'de bu oran yüzde 38,2'ye yükselmiştir. Bilimsel dergilerde yayımlanmış makalelerin sayısına göre uluslararası araştırma sıralamasında ise Türkiye, aynı yıllar içinde 45. sıradan 18. sıraya yükselmiştir.
Doğramacı, Türkiye'de yükseköğretimin gelişmesine öncülük ederken uluslararası bir dil olan müziğin ve sanatın eğitimine de büyük önem verdi.
Vakıflar tarafından kâr amacı gütmeyen yükseköğretim kurumlarının açılabilmesi, 1982 Anayasası'yla hükme bağlandı. Doğramacı, 1984'te, ülkedeki vakıf üniversitelerinin ilki olan Bilkent Üniversitesi'ni kurdu ve üniversitenin Mütevelli Heyeti başkanı oldu.
Bilkent Üniversitesi'ni, diğer vakıf üniversiteleri izledi. Bugün, Türkiye'de bulunan 139 üniversitenin 94'ü devlet üniversitesidir, 45'i ise vakıflarca kurulmuştur.
Doğramacı, Türkiye'de, aralarında Bilkent'in de bulunduğu birçok eğitim kurumu ve hastaneler açmış olan beş vakfın kurucusudur. Bunların dışında, Dünya Sağlık Örgütüne armağan edilmiş bir vakıf olan İhsan Doğramacı Aile Sağlığı Vakfı, 1983'ten bu yana aile sağlığı alanında çalışan başarılı isimlere ödüller vermektedir.
Gerçek bir dünya vatandaşı olan Doğramacı'nın bildiği yabancı diller arasında Almanca, Arapça, Farsça, Fransızca ve İngilizce bulunmaktadır.
İhsan Doğramacı, 1946'da henüz 31 yaşındayken Dünya Sağlık Örgütü'nün kuruluşunda görev alma ve örgütün Anayasası'nı imzalama şansına sahip olmuştur. Türkiye'ye dönüşünün ardından, Dünya Sağlık Örgütü kendisinden dünyanın çeşitli bölgelerinde yeni tıp ve sağlık bilimleri okullarının kuruluşu ile ilgili danışmanlık yapmasını istemiştir. Doğramacı, Kanada Quebec'te Sherbrooke Üniversitesine, Güney Amerika Brezilya'da Brasilia Üniversitesine, Afrika Nijerya'da Ife'ye ve Kamerun'da Yaunde'ye bizzat giderek buralarda tıp merkezlerinin ve okullarının kurulmasına öncülük etmiştir.
İhsan Doğramacı, Dünya Sağlık Asamblesi'nde altı yıl boyunca Türk delegasyonunun başkanlığını yapmış, 1976'da Avrupa Bölgesi Ülkeleri başkanı ve Asamblenin ikinci başkanı olarak görev almıştır. Sonraki yıllarda, Dünya Sağlık Örgütü Yönetim Kurulu üyeliğinin yanı sıra örgütün birçok danışma komitesinin üyeliklerinde bulunmuştur. Dünya Sağlık Örgütü, Doğramacı'nın hizmetlerinin takdiri olarak kendisini 1981'de Léon Bernard Vakfı Ödülü'yle ve 1997'de "Herkes için Sağlık" Altın Madalyası'yla taltif etmiştir.
Doğramacı'nın aktif olarak katkıda bulunduğu kurumlardan biri de uzun yıllar Yönetim Kurulunda görev yaptığı UNICEF'tir. Kurumun Program Komitesine üç dönem, Yönetim Kuruluna iki dönem başkan seçilmiştir. 1995 yılında UNICEF tarafından Maurice Pate Ödülü ile onurlandırılmıştır. Türkiye'de 1958-2003 yılları arasında UNICEF Millî Komitesi başkanlığını yürüten Doğramacı, 2003'ten sonra komitenin onursal başkanlığı görevine getirilmiştir.
İhsan Doğramacı, 1968 yılında, çocuk sağlığı alanında hizmet veren önemli bir kuruluş olan Uluslararası Pediatri Kurumu başkanlığına seçilmiş, bu kurumda çeyrek yüzyıl boyunca başkan ve genel direktör olarak görev almış, 1992 yılında da kurumun yaşam boyu onursal başkanı olmuştur.
Doğramacı, UNICEF Yönetim Kurulu başkanlığı sırasında Paris'teki Uluslararası Çocuk Merkezinin Danışma Kurulu üyesi olmuş, 1970'ten 1984'e kadar bu görevini sürdürmüştür. 50 yıllık varlığının ardından 1999'da feshedilen merkezi Ankara'ya taşıyarak 2006 yılına kadar başkanlığını bizzat yürütmüş, daha sonra da onursal başkanı olmuştur.
Doğramacı'nın tıp ve sağlık bilimleri alanında yazılmış çok sayıda bilimsel makalesi, kitap bölümü ve kitabı bulunmaktadır.
Türkiye Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı ve Başbakanlığı görevleri için teklifler almış olan Doğramacı, sağlık ve eğitim konularındaki çalışmalarına odaklanması gerektiği inancıyla bu teklifleri kabul etmemiştir.
İhsan Doğramacı'nın yaşamı ve gerçekleştirdikleri hakkında yazılmış kitaplar çeşitli ülkelerde değişik dillerde yayımlanmıştır. Başta Adnan Saygun olmak üzere, değerli besteciler, kendisine sonatlar, senfonik eserler ve senfoniler ithaf etmiştir.
İhsan Doğramacı, çok sayıda ödül, madalya ve nişanın sahibi olmuştur. Aralarında Amerika Birleşik Devletleri, Finlandiya, Fransa, İngiltere, İtalya, Japonya ve Mısır'ın bulunduğu 14 ülkedeki 26 üniversiteden fahri doktor unvanı almıştır. Pek çok ülkenin ulusal akademilerine üye olan Doğramacı, dünya çapında 23 ulusal pediatri derneğinin de onursal üyesi olmuştur.
Avrupa Konseyi, 1998 yılında Viyana'da yapılan bir törenle kendisine Barış, Adalet ve Hoşgörü Ödülü'nü vermiştir.
Azerbaycan, Dominik Cumhuriyeti, Estonya, Finlandiya, Fransa, İran ve Polonya gibi birçok devletin başkanı Doğramacı'yı ülkelerinin en yüksek nişanlarıyla taltif etmiştir. Türkiye Büyük Millet Meclisi, Mısır Parlamentosu ve başka pek çok ulusal kurum, Doğramacı'ya en değerli ödüllerini ve madalyalarını tevcih etmiştir.
Hocabey'in yaklaşık yüzyıllık hayatı, çocuklara, gençlere ve tüm insanlığa hizmet aşkıyla geçmiştir. İdeallerine erişmek yolunda önüne çıkan engellere karşı büyük mücadeleler vermiştir. İhsan Doğramacı, sadece Türkiye'ye değil dünyanın pek çok ülkesine verdiği hizmet ve sunduğu katkılarla, sağlık, eğitim ve bilim için yarattığı kurumlarla daima hatırlanacaktır.
En Son Görevleri
- 1975 - Onursal Rektör Hacettepe Üniversitesi, Ankara
- 1985 - Üniversite ve Mütevelli Heyeti Başkanı Bilkent Üniversitesi, Ankara
- 1992 - Onursal Başkan Uluslararası Pediatri Kurumu (IPA)
- 1992 - Onursal Başkan Uluslararası Yükseköğretim Konferansı (ICHE)
- 2003 - Onursal Başkan UNICEF Türkiye Millî Komitesi, Ankara
- 2007 - Onursal Başkan Uluslararası Çocuk Merkezi (ICC), Ankara
- 1938 - Tıp Doktoru İstanbul Üniversitesi, İstanbul Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Uzmanlığı
- 1940 - Uzman Numune Hastanesi, Ankara
- 1945 - 1946 Doktora Sonrası Araştırma (15 ay) Harvard Üniversitesi, ABD
- Massachusetts General Hastanesi, Boston, ABD (6 ay)
- Boston Çocuk Hastanesi, Boston, ABD (9 ay)
- 1946 - 1947 Doktora Sonrası Araştırma Washington Üniversitesi, St. Louis, ABD
- 1947 - 1949 Öğretim Görevlisi Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Ankara
- 1949 - 1955 Doçent Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Ankara
- 1955 - 1967 Profesör Ankara Üniversitesi, Ankara
- 1967 - 1981 Profesör Hacettepe Üniversitesi, Ankara
- 1976 - 1977 Konuk Profesör Paris Descartes (Paris V) Üniversitesi, Fransa
- 1955 - 1981 Başkan Hacettepe Çocuk Sağlığı Enstitüsü, Ankara
- 1963 - Dekan Hacettepe Tıp ve Sağlık Bilimleri Fakültesi, Ankara Üniversitesi, Ankara
- 1963 - 1965 Rektör Ankara Üniversitesi, Ankara
- 1965 - 1967 Mütevelli Heyeti Başkanı Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara
- 1967- 1975 Rektör Hacettepe Üniversitesi, Ankara
- 1981- 1992 Başkan Yükseköğretim Kurulu (YÖK)
- Dünya Sağlık Örgütü (WHO)
- 1946 WHO Anayasası’nı imzaladı, Uluslararası Sağlık Konferansı, New York
- 1966 - 1996 Sağlık Alanında İnsan Kaynaklarını Geliştirme Üzerine Uzman Danışma Kurulu Üyesi (1990’dan önce: Sağlık Alanında İnsan Gücü Uzman Danışma Kurulu)
- 1960’lar - Yaunde (Kamerun), İfe (Nijerya), Brasilia (Brezilya) ve Sherbrooke
- 1970’ler (Kanada) tıp ve sağlık eğitimi projelerinde ve diğer birçok ülkede Dünya Sağlık Örgütünün seminerleri, çalıştayları ve benzeri toplantılarında danışman
- 1976 Dünya Sağlık Asamblesi İkinci Başkanı
- 1976 - 1981 Dünya Sağlık Asamblesi Türkiye Delegasyonu Başkanı
- 1979 - 1982 Tıp Araştırma Komitesi Danışma Kurulu Üyesi
- 1979 - 1982 Yönetim Kurulu Üyesi
- 1979 - 1984 Ana Çocuk Beslenmesi Danışma Kurulu Üyesi
- 1982 - 1983 Ana Çocuk Sağlığı Programları Danışma Kurulu Üyesi
- UNICEF
- 1959 - 1999 Yönetim Kurulu Üyesi, New York Program Komitesi Başkanı (3 dönem) Yönetim Kurulu Başkanı (2 dönem)
- 1958 - 2003 UNICEF Türkiye Millî Komitesi Başkanı
- Uluslararası Pediatri Kurumu (IPA)
- 1968 - 1977 Başkan
- 1977 - 1992 Genel Direktör
- Uluslararası Çocuk Merkezi (ICC)
- 1970 - 1984 Yönetim Kurulu Üyesi, Paris
- 1999 - 2006 Başkan, Ankara
- Uluslararası Yükseköğretim Konferansı (ICHE)
- 1981- Yönetim Kurulu Üyesi
- 1981 - 1992 Başkan
- Diğer
- 1969 - 1981 Avrupa Üniversiteleri Rektörleri Konferansı Daimi Komitesi Üyesi
- 1982 - Uluslararası Çocuk Konuları Araştırma Merkezi Onursal Bilim Danışmanı
- 1983 - Franceville Uluslararası Tıp Araştırmaları Merkezi Onur Kurulu Üyesi
- 1986 - 1999 İslam Tarih, Sanat ve Kültürü Araştırma Merkezi Yönetim Kurulu Üyesi
- 1993 - Türk Dilli Ülkeler Pediatri Cemiyetleri Birliği Kurucusu ve Onursal Başkanı
- 1997 - 1998 IPA / UNICEF / WHO / FIGO / UNFPA Task Force Başkanı
- 2000 - Brock Chisholm Uluslararası İnsani Tıp Kurumu Yönetim Kurulu Üyesi
- Glasgow Üniversitesi (İskoçya)
- Nice Üniversitesi (Fransa)
- Nebraska Üniversitesi (ABD)
- Bağdat Üniversitesi (Irak)
- Guayaquil Üniversitesi (Ekvador)
- Santo Domingo Özerk Üniversitesi (Dominik Cumhuriyeti)
- Ayn-Şems Üniversitesi (Mısır)
- Helsinki Üniversitesi (Finlandiya)
- Soka Üniversitesi (Japonya)
- Bakü Devlet Üniversitesi (Azerbaycan)
- Azerbaycan Tıp Üniversitesi (Azerbaycan)
- De Montfort Üniversitesi (İngiltere)
- Doğu Akdeniz Üniversitesi (KKTC)
- Ulusal İslam Üniversitesi (Hindistan)
- Roma-La Sapienza Üniversitesi (İtalya)
- Case Western Reserve Üniversitesi (ABD)
- Anadolu, Boğaziçi, İstanbul, Marmara Üniversiteleri de dâhil olmak üzere Türkiye’den on bir üniversite
- Alman Ulusal Bilimler Akademisi (Deutsche Akademie der Naturforscher Leopoldina)
- Amerikan Pediatri Akademisi
- Azerbaycan İlimler Akademisi
- Fransa Ulusal Tıp Akademisi
- Hindistan Ulusal Tıp Bilimleri Akademisi (Onursal Üye)
- Ürdün Âlü'l-Beyt Akademisi
- Hindistan Tıp Bilimleri Enstitüsü (Onursal Üye)
- Londra Kraliyet Pediatri ve Çocuk Sağlığı Koleji (Onursal Kurucu Üye)
- Londra Kraliyet Tıp Koleji
- Paris Hastaneleri Tıp Derneği
- WHO Tıp Cemiyeti (Onursal Üye)
- Onursal üyesi olduğu ulusal pediatri dernekleri:
ABD, Almanya, Arjantin, Avustralya, Avusturya, Bulgaristan, Dominik Cumhuriyeti, Ekvador, Fas, Finlandiya, Fransa, İngiltere, İspanya, İsveç, Japonya, Kazakistan, Kırgızistan, Meksika, Özbekistan, Polonya, Tunus, Türkiye, Türkmenistan ve Ürdün.
- 1978 TÜBİTAK Hizmet Ödülü
- 1981 Léon Bernard Vakfı Ödülü, WHO
- 1986 Christopherson Ödülü, Amerikan Pediatri Akademisi
- 1995 Maurice Pate Ödülü, UNICEF
- 1995 Soranos Bilim ve Dostluk Ödülü (Yunanistan)
- 1998 Avrupa Konseyi “Barış, Adalet ve Hoşgörü” Ödülü (Franz Kardinal König ve Simon Wiesenthal ile paylaştı.)
- 1999 Türkiye Sağlık ve Eğitim Ödülü
- 2000 T.C. Dışişleri Bakanlığı Üstün Hizmet Ödülü
- 2004 Dr. Jushichiro Naito Uluslararası Çocuk Sağlığı Ödülü (Japonya)
- 2007 TBMM Onur Ödülü
- 2009 Dünya Halk Sağlığı Dernekleri Federasyonu Dünya Sağlığında Mükemmeliyet Yaşam Boyu Başarı Ödülü
- 2009 Tıp Bilimleri İslami Kurumu Ödülü
- Türkiye Cumhuriyeti Devlet Üstün Hizmet Madalyası
- Azerbaycan Haydar Aliyev Ordeni
- Azerbaycan İstiklal Ordeni (Birinci derece)
- İran Hümayun Nişanı (Birinci derece)
- Mısır Halk Meclisi Madalyası
- Romanya Devlet Mükâfat Madalyası
- Kristof Kolomb Nişanı, Gran Cruz Placa de Plata (Dominik Cumhuriyeti)
- Duarte, Sánchez ve Mella Liyakat Nişanı, Gran Oficial (Dominik Cumhuriyeti)
- Finlandiya Aslanı Nişanı (Birinci derece)
- Polonya Liyakat Nişanı (Birince derece)
- St. Mary Yurdu Nişanı (Estonya)
- Officier de la Légion d’Honneur (Fransa)
- WHO “Herkes için Sağlık” Altın Madalyası
- Sevda-Cenap And Müzik Vakfı Onur Ödülü Altın Madalyası
- Irak Yükseköğretim ve Bilimsel Araştırma Bakanlığı Takdir Madalyası
- Paris Kenti Madalyası
- Makaleleri
Genellikle pediatri ve halk sağlığı dallarında olmak üzere çeşitli pediatri, halk sağlığı ve tıp eğitimi dergilerinde yayımlanmış olan 100’den fazla makale.
- Kitap Bölümleri
- “Care of Mother and Child”. Health of Mankind. Londra: Churchill, 1967.
- “Child labour: an overview”. Child Labour: A Threat to Health and Development. (Iketsetseng Series on the Health and Welfare of Children, No. 1). Cenevre: Defence for Children, 1981, 1985.
- “Ethical considerations in the advancement of medical science and technology as reflected in research in pediatrics”. Medical Science and the Advancement of World Health. New York: Praeger, 1985.
- “Metabolic disorders”, “The abdomen and the gastrointestinal tract”, “The genito-urinary system”. Pediatrics. Boston: Little, Brown and Co., 1969, 1975, 1984, 1990.
- “Porphyrias and porphyrin metabolism”. Advances in Pediatrics. Cilt XIII. Chicago: Year Book Medical Publishers, 1964.
- “Probleme von auslaendischer Arbeitnehmer”. Die Kinder auslaendischer Arbeitnehmer (Fortschritte der Sozialpediatrie). Cilt 5. Münih, Viyana, Baltimore: Urban und Schwarzenberg, 1980.
- Kitapları
- Annenin Kitabı. 1952. 15. baskı. Ankara: Meteksan A.Ş., 2003.
- Günümüzde Rektör Seçimi ve Atama Krizi: Türkiye’de ve Dünyada Yükseköğretim Yönetimine Bir Bakış. Ankara: Meteksan A.Ş., 2000. Gözden geçirilmiş, güncellenmiş baskı: Türkiye’de ve Dünyada Yükseköğretim Yönetimi. Ankara: Meteksan A.Ş., 2007.
- Prematüre Bebek Bakımı. Ankara: Örnek Matbaası, 1954.
- Editörlükler
Başarıları
- 1958-1993 Editör, The Turkish Journal of Pediatrics, Ankara
- 1963-1980 Danışman editör, Clinical Pediatrics, Philadelphia, Pennsylvania
- 1975-1985 Editör, Bulletin of the International Pediatric Association, Ankara
- 1958 Hacettepe Çocuk Sağlığı Enstitüsünü ve Çocuk Hastanesini kurdu.
- 1961 Türkiye’nin ilk Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Yüksekokulunu kurdu.
- 1961 Türkiye’nin ilk Hemşirelik Yüksekokulunu kurdu.
- 1962 Türkiye’nin ilk Diyetetik ve Beslenme Yüksekokulunu kurdu.
- 1963 Entegre Eğitim Sistemi modeli ile eğitim veren Hacettepe Tıp ve Sağlık Bilimleri Fakültesini kurdu.
- 1963 Erzurum Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesinin kuruluşuna katkıda bulundu.
- 1967 Hacettepe Üniversitesini kurdu.
- 1973 Karadeniz Üniversitesi Trabzon Tıp Fakültesinin kuruluşuna katkıda bulundu.
- 1981- Yükseköğretim Kurulu başkanlığı döneminde Kayseri Erciyes Üniversitesi,
- 1992 Samsun Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Sivas Cumhuriyet Üniversitesi ve Eskişehir Anadolu Üniversitesinin kuruluşuna katkıda bulundu.
- 1984 Bir mükemmeliyet merkezi olması hedefiyle Türkiye’nin ilk vakıf üniversitesini kurdu: Bilkent Üniversitesi. Kuruluşunda atılan cesur adımlar sayesinde Bilkent, dünyanın önde gelen yükseköğretim kurumlarından biri oldu.
- İhsan Doğramacı Vakfı, Ankara
- İhsan Doğramacı Eğitim Vakfı, Ankara
- İhsan Doğramacı Bilim ve Araştırma Vakfı, Ankara
- İhsan Doğramacı Sağlık Vakfı, Ankara
- İhsan Doğramacı Aile Sağlığı Vakfı, Cenevre
- İhsan Doğramacı Erbil Vakfı, Ankara - Erbil
Biyografi Konusu: Prof. Dr. İhsan Doğramacı nereli hayatı kimdir.
Tanrı varsa eğer, ruhumu kutsasın... Ruhum varsa eğer!
