Hıristiyan Kökenli Din ve Akımlar

Hıristiyan Kökenli Din ve Akımlar - Ortodoksluk

Güncelleme: 23 Aralık 2015 Gösterim: 4.548 Cevap: 1

Mira

VIP VIP Üye

9 Haziran 2012 Mesaj #1

VIP VIP Üye

Ortodoksluk
MsXLabs.org & MORPA Genel Kültür Ansiklopedisi

Sponsorlu Bağlantılar

Katolik Roma Kilisesi'nden 1054'te ayrılan Bizans Kilisesi'nin ve aynı doğrultudaki diğer kiliselerin temsil ettikleri çizgi ya da mezhep. Bu çizgi Ortodoks Doğu Kilisesi adıyla da bilinir. Doğu Roma İmparatorluğu'nun Yunancayı kullanan kiliseleriyle Batı Roma İmparatorluğu'nun Lâtinceye dayalı kiliseleri arasında daha başından doğal bir ayrım oluştu. Doğu Kilisesi, Papalığın iddialarına karşı durarak kendine özgü bir çizgi geliştirdi. Papanın din başkanı olmasını ve yanılmazlığını reddetti ve onun beş patrikten biri olduğunu savundu. Sonunda Batı Kilisesi'nden bütünüyle koptu (1054). Ortodoksluk, İsa ve havarilerince kurulan gerçek kiliseyi, kendisinin temsil ettiğini iddia eder. Mukaddes Kitap'ın da bir parçasını oluşturduğu Ortodoks inancın kaynağı, kutsal gelenektir. Ortodokslar, Hristiyan ileri gelenlerinin şimdiye değin topladıkları 20 konsilden ilk yedisini (325 İznik, 381 İstanbul, 431 Efes, 451 Kadıköy, 553 İstanbul, 680-681 İstanbul, 787 İznik) ve Trulla Sinodu'nu (692) tanırlar. Ortodoksluğun tohumlarının atıldığı Kalkedon (Kadıköy) Konsili, İsa'yı, iki niteliği (tanrısal ve insani) kendisinde toplayan tek bir varlık olarak tanımladı (Monofizistler ve Nasturiler ise İsa'ya yalnızca tanrısal bir nitelik atfediyorlardı). Ortodoks Kiliseler Birliği, en eskileri İstanbul (Fener Rum Patrikliği), İskenderiye, Antakya ve Kudüs patrikleri olmak üzere, daha sonra kurulan Rusya, Sırbistan, Romanya, Bulgaristan ve Gürcistan patriklikleri; ayrıca sinodlarla bağımsız olarak yönetilen Kıbrıs, Yunanistan, Çek, Polonya ve Arnavutluk kiliseleri ve kısmî bir özerklikle yönetilen Finlandiya, Çin, Japonya ve Sina Manastırı kiliselerinden oluşur.

BEĞEN Paylaş Paylaş

Bu mesajı 2 üye beğendi.

theMira

Cevapla

Safi

SMD MiSiM

23 Aralık 2015 Mesaj #2

SMD MiSiM

ORTODOKSLUK a. Din. Ortodoks kiliselerin öğretilerinin tümü.

Sponsorlu Bağlantılar

—ANSİKL. Ortodoksluk, ilk hıristiyanlıkla ve özellikle Kilise babaları dönemiyle derin bir bağlılığı sürdüregelmiştir. Ortodoksluk inancının kuralları, I. binyıl'da, İsa’nın hikmetine açıklık ve kesinlik kazandırmak ve onu korumak amacıyla Doğu’da toplanmış olan yedi Kilise birliği konsili'nce ortaya konulmuş olan kurallardır. Ortodoksluk, temelinde, İsa'nın eserinde ve özellikle onun kişiliğinde, ölüme ve cehenneme karşı kazanılan zaferi, henüz gizli, "kutsallığa bürülü” olan "yeni yaradılışın, daha doğrusu yenilenmiş, biçim değiştirmiş yaradılışın başlangıcını övüp yüceltir. İsa’nın, Ruhülku- düs’ün enerjisiyle dolu, dolayısıyla hem tanrılaşmış, hem de tanrılaştırıcı insanlığı, insanlara kutsamalar aracılığıyla ulaşır. Doğu kilisesi bu kutsamalara "hikmetler” adını verir. Teslisin Birliği dogması, Ortodoks tanrıbiliminin ve dolayısıyla antropolojisinin (çünkü insan "Tanrı’nın benzeri"dir) en can alıcı noktasıdır. Onun anlamı, birlikle çeşitliliğin, mutlak içinde birbiriyle uyuşmasıdır: tek bir tanrısal "öz”, üç uknum içinde vardır: tanrısallığın "kaynağı" ve “ilkesi" Baba ile onun Söz’ü ve Ruh’u. Bu varoluş tarzı (birlik ve çeşitlilik), Kilise aracılığıyla insan yaşamının temeli ve amacı durumuna gelir. Herkese açık olan insanın “tanrılaşması" deneyimi, her şeyden önce ayin içinde gerçekleşir. Ayin düzeni, Tanrı saltanatının gelişini hissettirir. Ayinin ayrılmaz bir parçası olan ikonalar, temsil ettikleri kişilerin oradaki varlığı aracılığıyla Tanrı’nın varlığına tanıklık ederler. Bu paradoksal "tanrılaştırma”, ortodoks düşüncenin en özgün yanını oluşturur: "olumsuz tanrıbilim”, yani Tanrı konusunda her türlü sınırlayıcı kavramı reddeden tanrıbilim. Doğal olarak, Ortodoks kilisesi kendisini “İsa’nın bedeni" (kudasçı anlamda) olarak görür. Piskoposu çevresinde toplanan yerel Kilise, “bir ve kutsal” Kilise’nin belli bir yerdeki görünüşüdür. Zaman ve mekân içinde bütün kardeş cemaatler, aynı kutsama biçiminin birliği içinde özdeşleşirler. “Kutsal Ruh'un taşıyıcıları” olan müminler hep birlikte, gerçeğin sorumlu bekçileridir; tanrıbilimsel araştırmada ve öğretimde önemli bir rolleri vardır; bu rol bazen “ruhaniler"in kâhince tanıklığında anlatımını bulur. Demek ki, magisterium’luk ancak Tanrı’nın kavmi ve bunun "gerçek sezgisi”yle sıkı bağlılığı içinde tanımlanabilir. Bu iman birliği, “mutabakat merkezleri", "öncelik merkezleri” çevresinde örgütlenir. Piskopos, bu merkezlerden aldığı özel "koruyuculuk” göreviyle, yerel Kiliseler’in birliğine hizmet eder. Böylece, birtakım "münferit” kiliseler kurulmuştur. Bu Kiliseler’in başına genellikle “patrik” adı verilir. Başlangıçta, her “patriklik” bir kültüre tekabül etmekteydi (Roma çevresinde latin, İstanbul çevresinde rurn, Antakya [Antiokheia] çevresinde sami, İskenderiye çevresinde nil kültürü). Günümüzde, "münferit Kiliseler" genellikle ulusal Kiliseler’dir. XI. yy.’daki ayrılıktan beri, Ortodoksluk, onursal önceliği İstanbul patriğine vermiştir.

Kaynak: Büyük Larousse

BEĞEN Paylaş Paylaş

Cevapla

Hıristiyan Kökenli Din ve Akımlar - Ortodoksluk

Benzer Konular

Benzer Konular

MsXLabs Üye Girişi

Hıristiyan Kökenli Din ve Akımlar - Ortodoksluk

Benzer Konular

Benzer Konular