Onat Kutlar Kimdir, Hayatı ve Resimleri

ONAT KUTLAR
25 Ocak 1936’da doğdu. 30 Aralık 1994’te İstanbul’da The Marmara Oteli’nin pastanesine konan bombanın patlaması sonucu yaralandı, 15 Ocak 1995’te yaşımını yitirdi. İlk ve orta öğrenimini memleketi Gaziantep’te tamamladı. İstanbul Hukuk Fakültesi’ndeki öğrenimini son yıl yarıda bırkatı, felsefe öğrenimi için Paris’e gitti. Türkiye’ye döndükten sonra bir süre Doğan Kardeş dergisinde sekreterlik yaptı. 1956 yılında, "a Dergisi"nin, 1965’te ise Türk Sinematek Derneği'nin kurucuları arasında yer aldı ve 1976 yılına kadar aynı derneğin yöneticiliğini yaptı. Kuruluşundan başlayarak İstanbul Film Festivali Düzenleme Kurulu, 1981 yılından ölümüne kadar da İstanbul Kültür ve Sanat Vakfı İcra Kurulu üyesiydi. Reklam ajanslarında da çalıştı. 1978’de, Kültür Bakanlığı Sinema Yapım ve Gösterim Merkezi’nin kuruluş çalışmaları içinde yer aldı. 1952’de çeşitli dergilerde çıkan şiir ve hikâyeleriyle tanınmaya başlayan Onat Kutlar, edebiyattaki özgün yerini ödül kazanan "İshak" adlı öykü kitabıyla aldı. 1989’da, İranlı şair Füruğ Ferruhzad’ın şiirlerinden bir seçmeyi Celal Hosrovşahi ile birlikte çevirerek Sonsuz Günbatımı adıyla yayımladı. Unutulmuş Kent adılı şiir kitabı 1996’da Fransa’da Rauyamont Vakfı tarafından yayınlandı.

Sponsorlu Bağlantılar

ESERLERİ

ÖYKÜ:
İshak

DENEMELER:
Yeter ki Kararmasın
Bahar İsyancıdır

ŞİİR:
Peralı Bir Aşk İçin Divan (1981)
Unutulmuş Kent (1986)

SİNEMA:
Sinema Bir Şenliktir

SENARYOLAR:
Kenan (1979)
Hazal (1979)
Hakkari’de Bir Mevsim (1982)

ÖDÜLLERİ

1960 Türk Dil Kurumu Öykü Ödülü İshak adlı kitabıyla
1994 Fransa’dan "L’Ordre des Arts et des Lettres" nişanı, Türk Sinematek’indeki çalışmaları nedeniyle

Onat Kutlar

Sponsorlu Bağlantılar

Yazar, sinemacı, kültür adamı Onat Kutlar 30 Aralık 1994’te, The Marmara Oteli’nin pastanesinde otururken, teröristlerin bıraktığı bir bombanın patlaması sonucu ağır yaralandı. 11 Ocak 1995’te, tedavi gördüğü Amerikan Hastanesi’nde öldü. Doğan Hızlan’ın “Dünyayı kültürle algılayabilmenin, ihata edebilmenin eşsiz zevkini yaşadı. Edebiyatın, sanatın ancak dünya vatandaşlarının zanaatı olduğunu bilirdi.

Onun için ne sınır vardı ne de ulusların ayrılığı. Yunus’un aynına bağdaş kurar, Salzburg katedralinde müzik dinlerdi. Neruda’nın Kar Ada’sıyla Hakkari’deki karlı, beyaz ufuklardan aynı oranda lezzet almasını bilirdi. Yaratmanın sadece yazmakta değil, başka işlerde olduğunu, gerçekleşebileceğini yaşam çizgisiyle gösterdi” dediği Onat Kutlar 1936’da Alanya’da doğdu. Ortaöğrenimini Gaziantep Lisesi’nde yaptı. İstanbul Hukuk Fakültesi’ndeki öğrenimini 1961’de yarım bırakıp felsefe okumak üzere Paris’e gitti. Dönüşünde (1963) Doğan Kardeş dergisinde çalıştı.

1965-1976 arasında, kuruluşuna da katıldığı Türk Sinematek Derneği’nin yöneticiliğini yaptı. 1978’de Kültür Banklığı Sinema Yapım ve Gösterim Merkezi’nin kuruluş çalışmaları içinde yer aldı. Adı sonradan “Uluslararası İstanbul Film Festivali” olarak değiştirilen “İstanbul Sinema Günleri”nin düzenleme kurulunda bulundu. İstanbul Kültür ve Sanat Yönetim ve İcra Kurulu üyesi olarak görev yaptı.

Onat Kutlar edebiyata henüz lise öğrencisiyken şiirle başlamıştı. 1956-1960 arasında arkadaşlarıyla birlikte a Dergisi’ni çıkardı. 1959’da yayımladığı tek öykü kitabı İshak’la büyük bir yankı yarattı.

1961’den sonra çeşitli dergilerde sinema sanatıyla ilgili tanıtıcı, kuramsal yazılar yayımladı. Şiirlerini Peralı Bir Aşk İçin Divan (1981), Unutulmuş Kent (1986); denemelerini Yeter ki Kararmasın (1984), Bahar İsyancıdır (1986) adlı kitaplarında topladı.
Meydan, Yeni Sinema, Milliyet Sanat, Papirüs, Gösteri gibi dergilerde çıkan sinema yazılarını Sinema Bir Şenliktir’de bir araya getirdi. Cumhuriyet gazetesindeki yazıları ölümünden sonra Gündemdeki Konu (1995) ve Gündemdeki Sanatçı (1995) adlarıyla kitaplaştırıldı.
Film senaryoları da yazan Onat Kutlar’ın, Ferit Edgü’nün O adlı romanından uyarladığı Hakkari’de Bir Mevsim, 1983’te Berlin’de ve 2. Akdeniz Kültürleri Film Festivali’nde ödül aldı. Bir yazısında, “Herkesin birden kaybettiği tek oyundur terör. Korkunç bir oyundur” diyordu. Bu korkunç oyun, onu en verimli zamanında hayattan kopardı.

Kaynak: ataboun.edu.tr

Orman

Kendine esen rüzgarla derinleşen
yüzü bir adamın durur
ve ormana bakar, bu benim.
Damarların ugultusunu duyar bir sarnıçtan
gizli bir kente döşenmiş su yollarının
Ağaçların sararmış yaprak uçları
dalarken gökyüzünün karanlık denizine
kökler büyülü bir ışıkla aydınlanır ve toprak
yabancı bir mimariye açılır, bana ait olan.
Yalnızlık, doğunun bildik çarşısı
kendi alışverişiyle canlanır, yeni bir ırkın
kölesi masmavi bir adam haber bekler, benden
yabancı bir tapınağın tanrıçasına.
Ötmeyen soyu tükenmiş kuşun saati
alacakaranlığı gösterir, gündüze mi geceye mi
gideceği belirsiz bir yolcu gibi. Ben.
Anılar biter ve bir cumhuriyetin
sınırları silinir.
Çekilirken bir çınarın burcuna
yüzünün gölgesi olan güneş bayrağı,
bir adam çam iğnelerinden bir çelenk koyar
kayanın dibine, bir gençlik anıtı olan kayanın.
Sonra ağır ağır ağaca dönüşür
Geleceğe ve sonsuzluğa uzatır yapraklarını
sürgünde bir kıral gibi, ülkesi olmayan
Bırakır kılıcını toprağa
rüzgar ve büyüyle gelen adam
Geriye uzak bir uğultu kalır ve kimsenin yak basmadığı bir orman.

Onat Kutlar

Onat Kutlar

Benzer Konular

Benzer Konular

MsXLabs Üye Girişi

Onat Kutlar

Benzer Konular

Benzer Konular