Hikayeler ve Öyküler -1- [Arşiv]
Ziyaretçi
"Beş yıl olmuştu beraberlikleri başlayalı, Atilla çok yakışıklı,
Büşra ise çok güzeldi çok uyumlulardı birbirlerine çok mutlu ve örnek bir aşkları vardı
kimseyi umursamadan aşklarının tadını çıkartıyorlar ve sevgilerinin karşısında kimse duramıyordu
kendi aralarında sözlenmişlerdi büyük bir aşktı bu.
Bir gün yanlış bi anlaşılma yüzünden Atilla ile Büşra kavga ettiler
ve Büşra Atillayı yüz üstü bırakıp ayrıldı ondan aynı mahallede oturuyorlar
ve evleri karşılıklıydı Atilla ne yaptıysa olmadı bir türlü Büşranın geri dönmesini
sağlayamadı ve uzun süre ayrı kaldılar Atilla artık eskisi gibi gülemiyor ve
eğlenemiyordu Büşra ise Atillayı dışarıda gördüğünde suratına bile bakmıyordu.
Bir gün Atilla arkadaşlarıyla bir çay bahçesinde buluşup erkek erkeğe muhabbete
dalmıştıki birden çay bahçesine giren bir çift Atillanın dikkatini çekmişti,
birde dönüp bakınca o erkegin sarıldığı kızın Büşra olduğunu gördü ve o an dondu kaldı
Büşra Atillayı görmüş ama görmezlik ten gelmiş Atilla o günden sonra kimselerle konuşmaz
olmuş susmuştu. Artık ne camdan Büşraya bakıyordu nede dışarı çıkıyordu artık hayata küsmüştü
ve bir gün, Atilla bir çocukla Büşraya bi şiir yolladı Büşra şiiri alıp okumaya başladı...
-Bir sabah sen uyurken, bir çığlık kopacak
Bu çığlık seni ve her kezi uyandıracak
Kalkıp nereden geliyor diye bakacaksın
Baktığında bizim evden geldiğini anlayacaksın
Sen daha şaşkınlığını atamadığın bir anda
Bir sela sesi çınlayacak bu şehrin sokaklarında
Tüm insanlar toplanacak birden oraya
Benim öldüğümü söyleyecekler sana
İnanmak istemeyeceksin onlara
Sonra koşup geleceksin bizim eve
Sarmışlar beni beyaz bir çarşafa
Bir hoca, dua edecek baş ucumda
Derken tabuta koymak isteyecekler beni
Vermemek için tutacaksın beyaz kefenimi
Yalvaran gözle bakacaksın onlara
Dokunmayın diyeceksin ne olur dokunmayın ona
Ben koyarım onu tabutuna
Ellerin varmayacak beni tabuta koymaya
Mecbur olduğunu anlayacaksın bir anda
Koyacaksın beni o uzun sandığa
Ve dönüp onlara beni sevdiğini söyleyeceksin
Sonra dönüp bana
İnan bu sözüm yalan değil diyeceksin
Sarılıp tabutuma bir off... çekeceksin
İşte o an benim aylarca çektiğimi
Sen bir anda çekeceksin
Geçte olsa hatanı anlayacaksın
Bir an yaşlı gözlerle bana bakacaksın
Bak sana döndüm diye yalvaracaksın...
Mecburen seni seveni..
Beyaz kefeninde bırakacaksın
Ve o günden sonra insanların dilinde
Geç dönen sevgili olarak anılacaksın
Büşra şiiri tam bitirmiştiki birden bire Atilla nın evinden bir çığlık koptu ve
Büşra koşturdu o çığlığa ve Atilla nın tavanda bir urganla asılı olduğunu gördü
ve Büşra şiirin aynısını yaşadı. Bu olaydan sonra Büşra herkesin dilinde GEÇ DÖNEN SEVGİLİ diye anıldı...
Büşra ise çok güzeldi çok uyumlulardı birbirlerine çok mutlu ve örnek bir aşkları vardı
Sponsorlu Bağlantılar
kendi aralarında sözlenmişlerdi büyük bir aşktı bu.
Bir gün yanlış bi anlaşılma yüzünden Atilla ile Büşra kavga ettiler
ve Büşra Atillayı yüz üstü bırakıp ayrıldı ondan aynı mahallede oturuyorlar
ve evleri karşılıklıydı Atilla ne yaptıysa olmadı bir türlü Büşranın geri dönmesini
sağlayamadı ve uzun süre ayrı kaldılar Atilla artık eskisi gibi gülemiyor ve
eğlenemiyordu Büşra ise Atillayı dışarıda gördüğünde suratına bile bakmıyordu.
Bir gün Atilla arkadaşlarıyla bir çay bahçesinde buluşup erkek erkeğe muhabbete
dalmıştıki birden çay bahçesine giren bir çift Atillanın dikkatini çekmişti,
birde dönüp bakınca o erkegin sarıldığı kızın Büşra olduğunu gördü ve o an dondu kaldı
Büşra Atillayı görmüş ama görmezlik ten gelmiş Atilla o günden sonra kimselerle konuşmaz
olmuş susmuştu. Artık ne camdan Büşraya bakıyordu nede dışarı çıkıyordu artık hayata küsmüştü
ve bir gün, Atilla bir çocukla Büşraya bi şiir yolladı Büşra şiiri alıp okumaya başladı...
-Bir sabah sen uyurken, bir çığlık kopacak
Bu çığlık seni ve her kezi uyandıracak
Kalkıp nereden geliyor diye bakacaksın
Baktığında bizim evden geldiğini anlayacaksın
Sen daha şaşkınlığını atamadığın bir anda
Bir sela sesi çınlayacak bu şehrin sokaklarında
Tüm insanlar toplanacak birden oraya
Benim öldüğümü söyleyecekler sana
İnanmak istemeyeceksin onlara
Sonra koşup geleceksin bizim eve
Sarmışlar beni beyaz bir çarşafa
Bir hoca, dua edecek baş ucumda
Derken tabuta koymak isteyecekler beni
Vermemek için tutacaksın beyaz kefenimi
Yalvaran gözle bakacaksın onlara
Dokunmayın diyeceksin ne olur dokunmayın ona
Ben koyarım onu tabutuna
Ellerin varmayacak beni tabuta koymaya
Mecbur olduğunu anlayacaksın bir anda
Koyacaksın beni o uzun sandığa
Ve dönüp onlara beni sevdiğini söyleyeceksin
Sonra dönüp bana
İnan bu sözüm yalan değil diyeceksin
Sarılıp tabutuma bir off... çekeceksin
İşte o an benim aylarca çektiğimi
Sen bir anda çekeceksin
Geçte olsa hatanı anlayacaksın
Bir an yaşlı gözlerle bana bakacaksın
Bak sana döndüm diye yalvaracaksın...
Mecburen seni seveni..
Beyaz kefeninde bırakacaksın
Ve o günden sonra insanların dilinde
Geç dönen sevgili olarak anılacaksın
Büşra şiiri tam bitirmiştiki birden bire Atilla nın evinden bir çığlık koptu ve
Büşra koşturdu o çığlığa ve Atilla nın tavanda bir urganla asılı olduğunu gördü
ve Büşra şiirin aynısını yaşadı. Bu olaydan sonra Büşra herkesin dilinde GEÇ DÖNEN SEVGİLİ diye anıldı...
