Japon Sanatları - Kabuki

Japon Sanatları - Kabuki
MsXLabs.org

Sponsorlu Bağlantılar

Kabuki, bir Japon halk tiyatrosu türüdür. Onyedinci yüzyılın başlarında doğmuştur. Bu oyunun ilk temellerini aralarına güldürücü skeçler eklenen dans ve pandomim temsilleri oluşturuyordu.
Kabuki oyunlarını ilk kez sahneye koyan kişi antik Japon şintoist tapınağında dansçılık yapan Okuni'dir. İlk önceleri tapınakta doğan ve doğal olarak dinî unsurlar içeren Kabuki oyunları, zamanla din etkisinden kurtuldu ve tahrik edici dansların, hareketlerin, konuşmaların sergilendiği oyunlar hâline geldi. Bu nedenle Japonya'da 1629 yılıa gelindiğinde kadınların sahneye çıkması yasaklanmıştır. Kadınlara getirilen sahne yasağı nedeniyle kadın rollerinde, kılık değiştirerek sahneye çıkan erkekler kullanılmışsa da erotik sahnelerde iki erkeğin birbirine yakınlaşması ahlâk dışı sayıldığı için oyunlar 1652 yılında yasaklanmıştır.
Kabuki, dinî nitelikten uzaklaştıkça sahne diyaloglarına ve aksiyona önem verilmiş, işin içine drama da katılarak içerik bir diğer Japon halk tiyatrosu türü olan Noh'a oldukça benzetilmiştir. Fakat Kabukigeliştikçe, sahne ve perde yapısında değişiklikler oluşmuş, teknik bakımdan Noh ile oyunlarından kendini sıyırmıştır.

KABUKİ a. (şarkı ve dans sanatı anlamında japonca söze.). Konuşmaların ve ahenkle ya da şarkıyla okunan bölümlerin birbirini izlediği ve arada danslı durakların yer aldığı japon tiyatro türü.

—ANSİKL. XVII. yy. başında, kadından sözlerce icra olunan oldukça açık saçık danslardan kaynaklanan kabuki, kısa sürede, sert bir baskının etkisi altında, yalnızca erkeklere özgü bir seyir sanatı durumuna geldi. Kadın rolleri uzman aktörlerce oynanmakta ve program hemen her zaman bir koregrafi parçası, bir kadın dansı içermekteydi. Geniş ölçüde kukla tiyatrosunu ( NİNGYO-CORURİ) taklit eden ve XVIII. yy. boyunca repertuvarını ve tekniğini ondan alıp uyarlayan kabuki, giderek kendisine özgü bir dramaturji geliştirdi. Bu dramaturji, özellikle Tsuruya Namboku’nun (1755-1829) fantastik tiyatrosuyla Kavatake Mokuami'nin (1816-1893) büyük bir ustalıkla sergilediği halk yaşamı sahnelerinde başlıca örneklerini buldu. Fakat, kabukide, yazar genellikle oyuncunun başarıyla oynayabileceği türden şeyler yazmakla yetinir, çünkü bu tiyatroda önemli olan oyuncudur. Uzun bir aile geleneği mirasına sahip ve çeşitli işleri yapabilecek yetenekte olan, bir dans sahnesinden bir burjuva ya da tarih dramına hiç kesintisiz geçebilen kabuki oyuncusu, göz alıcı ve renkli bir temsilin ortak noktasıdır. Oyuna eşlik eden müzik topluluğu, no tiyatrosununkine benzer bir topluluk ya da kukla tiyatrosundaki gibi şamisen çalan bir çalgıcı eşliğinde bütün rolleri okuyan bir şarkıcı olabilir.