Riot Grrrl Hareketi

Riot Grrrl Hareketi
Vikipedi, özgür ansiklopedi

Sponsorlu Bağlantılar

Riot grrrl, 1990'larda gücünün zirvesinde olan ve halen alternatif kültürler üzerinde etkisini sürdüren bir indi-punk feminist harekettir. 1990'ların başında Amerika'da (Olympia, Washington) özellikle müzik piyasasında var olan erkek egemenliğini kırmak ve kadın müzik gruplarının birbirini desteklemesi için bir ortam oluşturmak amacıyla kadın müzisyenler tarafından başlatılmıştır. Hareketi başlatanlar arasında Kathleen Hanna (Bikini Kill, Julie Ruin, Le Tigre), Jen Smith (Bratmobile, The Quails), Tobi Vail (Bikini Kill, The Go Team, The Frumpies), Allison Wolfe (Bratmobile, Cold Cold Hearts), Erin Smith (Bratmobile, Cold Cold Hearts), Molly Neumann (Bratmobile) gibi isimler yer almaktadır.
Hareketin etkinlikleri arasında çeşitli çalışma atölyeleri yer almış ve bu atölyelerin sonunda birçok fanzin çıkarılmıştır. Bu fanzinler arasında hareketle aynı adı taşıyan Riot Grrrl de vardır.
Riot grrrl, adını Jen Smith'in Allison Wolfe'ye yazdığı bir mektupta geçen "This summer's going to be a girl riot" ("Bu yaz, bir kız isyanı olacak") cümlesinden almıştır.

İlgili Konular

Queercore
Bratmobile
Bikini Kill
Girl Germs
Jigsaw
Revolution Girl Style Now

Riot Grrrl Akımı

Sponsorlu Bağlantılar

1990’larda müziğin yeniden radikalleştiği gözlemleniyor. Ciddi ve sıkı politik seslerin duyulmakta olduğu konusunda çoğu müziksever hemfikir. Reagan-Bush yıllarının ardından yükselen bu dalgayı görmemek olanaksız. Yeni yeraltı adıyla söz edebileceğimiz bu sol radikalizm değişik akımları kucaklıyor, birbirinden farklı müzik türlerini kapsıyor. San Francisco’lu rap topluluğu Disposable Heroes of Hiphoprisy, yine San Francisco’lu elektro rock-rap üçlüsü Consolidated, funk-metal dörtlüsü Rage Against The Machine, başta Nirvana olmak üzere Seattle’lı kimi grunge toplulukları hep yeni yeraltının sözcüleri. Riot Grrrl akımı da 1990’ların radikalizmine önemli katkıda bulunuyor.
Riot Grrrl akımı bugün bütün Amerika’yı (ve kısmen İngiltere’yi) sarmış bulunuyor. Yine de hareketin merkezinin Washington D.C. olduğu söylenebilir. (Orada bir Riot Grrrl elçiliği var). Hatta daha ileri gidilerek Washington D.C.’nin bugün ABD’deki anarşist rock’ın merkezi olduğu da ileri sürülebilir. En sıkı topluluklar oradan geliyorlar. Bu savı kanıtlamak için Fugazi’nin yanısıra Nation of Ulysses’in adı anılabilir.
Riot Grrrl, kızgın genç kızların başlattığı bir akım. Yaşları 15 20 arasında değişen kızlar bir araya gelerek tartışıyor, strateji saptıyorlar. Son yıllarda sağın yürüttüğü kürtaj aleyhtarı kampanyanın, Anita Hill davasının doğurduğu tepkiler de Riot Grrrl akımının ivme ve yaygınlık kazanmasında etkili oldu. Riot Grrrl, genelde erkek egemen popüler müzik dünyasına ve pop basınına karşı örgütlenmiş bir anti-medya hareket. Fakat, "kızlar da rock yapabilirler"den daha fazlasını kanıtlamak istiyorlar. Cyndi Lauper, "kızlar eğlenmek istiyorlar" demişti yıllar önce. Riot Grrrls şimdi daha fazlasını talep ediyorlar:

"Kızlar bütün kasabalara hükmetmeli."

Riot Grrrl akımı, medyanın dikkatini ilk kez 1991 yılında 20-25 Ağustos tarihleri arasında Olympia’da (Washington) K Records adlı bağımsız plak şirketince düzenlenen Uluslararası Pop Underground Festivali dolayısıyla çekti. Festivalin ilk günü "Girly Day" adı altında Riot Grrrl topluluklarına ayrılmıştı. Kısa bir süre sonra da USA TODAY, LA Times gibi milyonlarca satan çok yüksek tirajlı gazetelerde Riot Grrrl’den söz edilmeye başlandı.
Riot Grrrl, lezbiyenlerin ağırlıkta oldukları bir feminist akım. Alternatif bir iletişim ağı olarak başladı; onlarca fanzin çevresinde bir araya gelen topluluklar ve izleyicileri. Gerçekte, topluluk ve izleyicileri şeklinde bir ayırım yapmak doğru değil. Çünkü böyle bir sınır çizilmesini öncelikle kendileri reddediyorlar. Riot Grrrl topluluklarının üyeleri kendilerini birer müzisyen olarak değil, birer "yeraltı eylemcisi" olarak tanımlıyorlar.
Fanzinler, toplulukların izleyicileriyle kucaklaşmasını, bütünleşmesini sağlıyor. Riot Grrrls için müzisyen izleyicisi (dinleyici) sınır çizgisinin silinmesi gerçekten çok önemli. Çünkü, birer rock ikonu olarak görülmeyi asla istemiyorlar. Bu anti-star tavır, yeni yeraltının müziğe yaklaşımında belirleyici. Yeni yeraltı toplulukları kendilerini "rock yıldızlarının mezar kazıcıları" olarak niteliyorlar. Sözü edilen toplulukların işbirliğiyle gerçekleştirilen Nirvana’nm yanı sıra Seven Year Bitch ve Nation of Ulysses gibi Riot Grrrl ve anarko toplulukların da yer aldıkları albüm Kill Rock Star başlığını taşıyor.

"Kızlar pekâlâ seksi olabilirler, fakat bu onların sekse hayır (ya da ancak dilediklerinde evet) diyebilme haklarını bertaraf etmez."

Riot Grrls’ün cinselliğe bakışı bir bakıma böyle özetlenebilir. Onlar (çok haklı olarak) cinselliğin orgazmı da aşan bir gizli güç taşıdığına inanıyorlar. Feminist kuramcı Susan Faludi, Riot Grrrl akımının sempatizanlarından. Ne ki, bütün feministlerin (özellikle ortodoksların) akıma böylesine sempatiyle baktıkları söylenemez.
Riot Grrrl, punk’dan önemli etkiler taşıyor. Özellikle Raincoats, Slit gibi 1970’lerin "tüm üyeleri kız" punk toplulukların akıma öncülük ettikleri ileri sürülebilir. Riot Grrrl akımının (genel olarak yeni yeraltının) politikasında belirleyici bir diğer kaynak da Situationist felsefe. Çünkü, devrimden söz ederken "gündelik hayatı" birinci derecede önemsiyorlar. Sevginin bir tahrip gücü taşıdığının, sınırlama ve dayatmalara karşı koymanın olumluluğun bilincindeler. Dolayısıyla "ağızlarında bir ceset" olmaksızın söz alıyorlar. Riot Grrrl, 1980’lerde bazı hardcore topluluklarının sözcülüğünü yaptığı 'Straight Edge' felsefesinden de etkiler taşıyor. Anımsanacağı üzere, Minor Threat’in (topluluk üyesi lan MacKaye’in yazmış olduğu) "Straight Edge" adlı şarkısı bu felsefenin manifestosu niteliğini taşıyordu. MacKaye’in Minor Threat’in dağılmasından sonra oluşturduğu Fugazi ise ’Straight Edge’ felsefesiyle özdeşleşmiş bulunuyor. "Alkole, sigaraya, uyuşturucuya ve et yemeye hayır" sloganında en özlü anlatımını bulan 'Straight Edge' felsefesi, stereotip rock yıldızı tavrına tepki olarak doğmuştu. Riot Grrrls uyuşturuculara pek rağbet etmiyorlar. Fakat bu "uyuşturuculara hayır" kampanyasını yürütenlerle aynı saflarda yer aldıkları anlamına gelmiyor kuşkusuz. Hatta, Riot Grrrl’lerin bütün bütüne "drug free" oldukları anlamına da gelmiyor. (İki yıl Önce Seven Year Bitch üyesi Stefaine Ann Sargent yüksek dozda eroinden ölmüştü). Fakat bu akım genelde punk’la kıyaslanmayacak denli "sert uyuşturucular"dan uzak duruyor.
Yeni yeraltının bir başka özelliği topluluklar arasındaki yakın işbirliği. Fugazi ve Riot Grrrl topluluğu Bikini Kill, geçen yıl Positive Force adlı bir yurttaşlar eylem örgütünün Yüksek Mahkeme’nin kürtaj konusundaki eğilimini protesto için düzenlediği gösteride birlikte çalmışlardı. Gösteride bir Riot Grrrl pankartı özellikle dikkati çekiyordu:

"Yüksek Mahkeme kadınlık organımdan uzak dur."

Yeni yeraltındaki işbirliği mesleki yardımlaşmadan çok daha anlamlı boyutlar taşıyor. Eşitlik temeli üzerinde cinsler arası dayanışmaya dönüşüyor. "Tüm üyeleri erkek" topluluklar da cinsiyetciliği aşma konusunda kararlı görünüyorlar. Yazının başında sözünü ettiğim San Franciscolu Marxist üçlü Consolidated’e "You Suck" adlı parçalarında vokalde "kızlardan oluşan" Yeastie Girlz adlı bir rap topluluğu eşlik ediyor. "You Suck"da erkek narsizmini eleştiren Consolidated, oral sekse klitoris merkezli bir yaklaşım getiriyor. Ve vokalde Yeastie Girlz şöyle söylüyor:

"You can wiggle, you can jiggle your tongue on my clit."

Kaynak

Riot Grrrl Hareketi

Benzer Konular

Benzer Konular

MsXLabs Üye Girişi

Riot Grrrl Hareketi

Benzer Konular

Benzer Konular