Arama

Endüstri Mühendisliği

Güncelleme: 30 Eylül 2011 Gösterim: 16.713 Cevap: 7
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
16 Şubat 2007       Mesaj #1
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
Örgütlerde malzeme, işgücü, makina ve paranın etkili bir şekilde kullanılması için yöntem ve teknikler geliştirerek uygulamayı amaçlayan Endüstri Mühendisliği için aşağıdaki tanım öngörülmektedir.
Endüstri Mühendisliği
insan, malzeme ve makinadan oluşan bütünleşik sistemlerin tasarım, kuruluş ve geliştirilmesiyle ilgilenir. Çalışmalarında matematik, fizik ve sosyal bilimlerdeki özel bilgi ve becerileri mühendislik analiz ve tasarım ilke yöntemleriyle birleştirerek, bu sistemlerden elde edilecek sonuçları belirlemeye, kestirmeye ve değerlendirmeye çalışır.
Sponsorlu Bağlantılar
Endüstri mühendisliğinin temel ilgi alanları; sistem analizi, üretim sistemleri tasarımı ve benzetimi, üretim planlaması ve kontrolü, üretim yönetimi, bilişim sistemleri tasarımı, karar verme teknikleri, kalite kontrolü ve istatistiksel yöntemler, servis sistemleri tasarımı, tesis planlaması, proje yönetimi, iş yeri ve çalışma koşulları analizi ve iyileştirilmesi, mühendislik ekonomisi, maliyet analizi, yatırım analizi ve finansal planlama, risk yönetimi, bakım planlaması, işgücü planlaması ve performans değerlendirme olarak sayılabilir.

Endüstri Mühendisleri
, kuruluşun kaynaklarının dengeli dağıtımından, etkin kullanımından ve uzmanlar arasındaki işbirliğinin kurulmasında da sorumludur. Bir örgütün kendi özgün uğraşları yanında, farklı alanlardaki uzmanlarla yönetim arasında bir köprü gibi iletişim görevi de yapar.
Endüstri Mühendisliği
, her düzeydeki yöneticinin karar verme aşamasında ihtiyaç duyduğu bilgi desteğini, bilimsel yöntemler kullanarak veren kişidir. Bu nedenle bir Endüstri Mühendisi kamu, ticaret, hizmet, tasarım, sanayi ve hatta askeri alanda faaliyet gösteren bütün örgütlerde çalışabilir.
Son düzenleyen Blue Blood; 5 Ekim 2007 22:59
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
27 Şubat 2007       Mesaj #2
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
ENDÜSTRİ MÜHENDİSLİĞİNİN TARİHÇESİ
Mühendislik tarihinin medeniyet tarihi ile aynı olduğu söylenebilir. 19. Yüzyılda bilim ve mühendislikteki gelişmelerin yanı sıra buhar gücünden de yararlanmanın sonucunda endüstri devrimi gerçekleşmiştir. Endüstri devriminin başlangıcı buhar enerjisinin mekanik enerjiye dönüştürüldüğü 1776 yılı kabul edilir. Bu tarihte bir İskoç olan James Watt buharlı motoru bulmuştur. Bu yıla kadar üretim, usta ya da sanatkar olan kişilerin bir ürünün tüm parçalarını ayrı ayrı sezgi ve deneyimlerine dayalı işlemesi ve bu parçaların birleştirilmesi şeklinde gerçekleştirilmiştir.
James Watt’ın buluşu ile büyük mekanik güçlerin üretimde kullanılması mümkün olunca 1776 yılından itibaren önce ABD ve İngiltere’de olmak üzere fabrika sistemleri kurulmaya başlanmıştır. İlk fabrikalar tekstil ve metal işletme alanlarında olmuştur.
Endüstri Mühendisliği’nin temelleri 1750 ve 1850 yılları arasında özellikle işbölümü kavramı ile ortaya atılmıştır. 1750 yılına kadar aynı kişi işi planlar, malzeme ve takımını, tertibatını seçer, temin eder, işlemini ve kontrolünü yapardı. 1776 yılında İngiltere’de Adam Smith yayınladığı ‘The Wealth Of Nations’ adlı kitabında üretimde iş bölümünün ekonomik yararlarından söz ederek fabrika sistemine yönelik bir model önermiştir. İskoçya’da bir tekstil imalatçısı olan A. Robert Owen (1771-1858) 1813 yılında yayınlanan “Fabrika Yöneticilerine Sesleniş” adlı kitabında da işçilere de en az makinalar kadar önem verilmesi gerektiğini belirtmiştir. İngiltere’de Cambridge Üniversitesi’nde matematik profesörü olan Charles W. Babbage’ın “Economy of Machinery and Manifacturers” isimli kitabında iş öncesi eğitimin gerekliliği, iş analizi ve iş bölümü, standardizasyon, ücret sistemleri ve işçi-işveren ilişkilerinin geliştirilmesi konularından bahsetmiştir. Ayrıca günümüz bilgisayarlarının geliştirilmesine önemli katkıda bulunan Fark Makinası (Difference Engine) adını verdiği dört aritmetik işlemi grçekleştirebilecek bir makine geliştirmiştir. ABD’de bir askeri tersanenin yöneticisi olan yüzbaşı Henry Metcalfe (1847-1917) tarafından yazılan “İmalat Maliyeti ve Kamu ve Özel Atölyelerin Yönetimi” isimli kitapta gözlem ve deneylerin kaydedilmesini ve bunu yöneticilerin bir rehber olarak kullanmalarını önermiştir. Bir yıl sonra Henry Robinson TowneHenry Ford ise otomobil montajında konveyor kullanımı ve üretim hattı konularında çalışmıştır. (1844-1924) trafından Amerikan Makine Mühendisleri Derneği’ne (ASME) daha kapsamlı bir öneride bulunulmuştur. Çeşitli şirketlerin yöneticileri arasında bilgi ve deneyim alışverişi sağlayacak bir organizasyonun ASME gerçekleştirilmesini istemiştir. Yale ve Towne Manufacturing şirketinin kurucusu olan Towne teşvikli ücret (prim) sistemleri üzerinde çalışmalar yapmıştır.
19. yüzyılda endüstri devriminin oluşumuyla planlama, örgütleme ve yönlendirilmesi daha zor olan ve yönetimi için özel beceriler gerektiren üretim sistemleri geliştirilmeye başlanmıştır. İnsan, makine, malzeme ve paradan oluşan sistemlerin tasarım, geliştirme ve kuruluşuyla ilgilenecek ve özellikle sistemin insan boyutuna da önem verecek bir mühendislik dalına ihtiyaç doğmuştur. Bunun sonucunda endüstri mühendisliği konusunda çalışmalar başlamıştır.
Endüstri mühendisliği konusunda ilk disiplinli çalışmalar 1856-1915 yılları arasında yaşayan ve çoğunlukla endüstri mühendisliğinin kurucusu olarak kabul edilen bir Amerikalı makine mühendisi olan Frederick W. Taylor ile olmuştur. Taylor, fabrikada bizzat çalışan, sürekli gözlem ve analiz yapan, düşündüklerini uygulayan ve geliştiren bir kişidir. Taylor’ın çalışmaları 1881’de metal kesimi konusuyla başlamış, ve 25 sene devam etmiştir. 1907 yılında 200 sayfalık bir makale yayınlamıştır. Bu çalışmanın yapılmasından önce kesici şekli hızları ve ilerleme miktarları deneyimlere göre belirleniyordu. Bu çalışma sayesinde Taylor ve yardımcıları söz konusu belirleme işine bilimsel bir nitelik kazandırmışlardır. Taylor’ın
_ İşlerin daha kolay, daha etkin ve verimli yapılabilmesi için yeni iş metodları bulunmasına yönelik Metod Etüdü,
_ İşlerin işlem sürelerinin belirlenmesine yönelik Zaman Etüdü,
_ İş bölümü, işçilerin yapacakları işe göre seçimi ve eğitilmesi, işçi-işveren ilişkileri, planlama ve kontrol fonksiyonlarının işçiler tarafından değil yönetim tarafından gerçekleştirilmesi konularına çok önemli katkıları olmuş ve bilgi ve deneyimlerini “Shop Management and The Principles of Scientific Management” isimli kitabında toplamıştır.
Russel Robb (1864-1927) “Amaç ve Şartlarla Etkilenen Organizasyon” isimli eserinde askeri organizasyonların işletme organizasyonları için de uygun olabileceğini organizasyonların ulaşılmak istenen amaçlarla yakından ilgili olduğunu belirtmiştir.
Fultarrington Emerson (1853-1931) “Verimliğin 12 İlkesi” adlı kitabında yapılan işlerin amaçları açıkça bilindiğinde çok daha başarılı olacağını savunmuş; Santa Fe demiryolu çalışmalarında atölye işlerini düzenleyip standart maliyet yöntemi uygulayarak şirkete 1 milyon dolardan fazla bir ekonomi sağlamıştır.
Alexander Hamilton Church (1866-1936) ve Leon Pratt Alford (1877) Taylor’un çalışmalarını daha da derinleştirerek fiziksel çalışma şartları ve çalışma morali arasındaki ilişkileri incelemişlerdir.
Mühendis Frank B.Gilbreth(1868-1924) ve eşi psikolog Lilian Moller Gilbreth soyadlarının ters yazılışı olan Therblig Sembolleri adını vermişlerdir. Daha ayrıntılı çözümler için “Mikro hareket etüdü” geliştirmişlerdir. Taşıma, tutma, arama, monte etme vb. gibi iş hareketleri 17 adet Therblig sembolüyle ifade edilerek işi yapmanın en iyi metodunun belirlenmesinde ve iş eğitimlerinde bu sembollerin kullanılması önerilmiştir. Geliştirdiği bu teknikler inşaat, kanal yapımı, eğitim, tıp ve savunma konularında uygulanmış; insan faktörüne daha fazla önem vermiştir. tarafından insanın temel hareketleri sınıflandırılmış ve bunlara
Henry Laurence Gannt ( 1861-1919) Gannt kendi ismini verdiği şemasında yapılacak işlerin birbirine göre zaman ve öncelik ilişkisini göstermiş ve teşvikli ücret sistemini geliştirmiştir.
Carl Barth :Taylor’un Midvale Steel firmasındaki yardımcılarından bir matematikçidir. Metal kesimi ile ilgilenmiş ve özel amaçlı bir sürgülü hesap cetveli geliştirmiştir. Zaman etüdünde yorgunluk toleransının belirlenmesi konusunda çalışmalar yapmıştır.
Marris L Cooke yerel yönetimlerdeki uygulamalarıyla, Dwight W. Merrick zaman etüdü ve teşvikli ücret sistemlerindeki uygulamalarıyla tanınmışlardır.
İlk endüstiriyel düzeyde endüstri mühendisliği uygulamaları ABD işletmeleri tarafından yapılmıştır. Teşvikli ücret sistemi 1898 Western Elektrik Şirketi’nde, kâra katılım, teşvik sistemi 1908’te Procter and Gamble şirketinde; maliyetlendirme, kalite kontrol, planlı bakım, teşvikli ücret ve iş değerlendirme sistemleri 1912-1914 yıllarında Armstrong Cork şirketinde uygulanmıştır.
1914’te Eli Lilly ile 1917’de Cow Chemical şirketlerinde iş etüdü ve iş değerlendirme sistemleri uygulanmıştır. Bu arada Fransa’da Henry Fayol (1841-1925) önderliğinde bir grup planlama, organize etme, koordine etme, yürütme ve motive etme şeklindeki yönetim fonksiyonlarını tanımlamışlardır.
1933 yılında endüstri mühendisliği alanındaki ilk doktora tezi Metod ve Zaman Etüdü adıyla kitap haline getirilen Ralph M. Barnes ‘a aittir.
H. Munsterberg 1913 yılında yayınlanan “Psikoloji ve Endüstriyel Verimlilik” adlı kitabında çalışanların iş yerlerindeki sosyal ve psikolojik özellikleri incelenmiştir.
Dr. Walter Shewart 1924 yılında istatistiği mühendislik çalışmalarına uygulamıştır. Ürün kalitesinin ekonomik şekilde kontrolü amacıyla kullanılması teorisi “Economic Control Of The Quality Of Manufactured Product” adlı kitabında toplanmıştır. Günümüzde istatistik, kalite kontrol, istatistik proses kontrol kalitenin güvence altına alınmasında kullanılan en önemli tekniktir.
2. Dünya Savaşı süresi ve sonrasında gelişen endüstri mühendisliği konuları:
_ Zaman etüdü
_ İş basitleştirilmesi
_ Kalite kontrol
_ Ücret yönetimi
_ İş değerlendirme
_ Teşvikli ücret (prim) sistemleri
_ İş yeri düzenleme ve malzeme taşıma sistemleri
_ Üretim planlama ve kontrol
idi. Bu konular günümüzde klasik endüstri mühendisliği olarak adlandırılır. 1948 ilk meslek kuruluşu olarak Ohio Colombus’ta Amerikan Endüstri Mühendisleri enstitüsü kuruldu.
Endüstri mühendisliği alanındaki çok önemli bir diğer gelişme matematiğin bilimsel yönteme uygulanmasıdır. Her ne kadar F. W. Taylor ekonomik takım (takım tezgahlarında kullanılan) ömürlerinin belirlenmesinde, F. H. Harris (1914) ekonomik imalat miktarlarının saptanmasında, F. E. Raymont (1931) envanter kontrolü modellerinde ve E. L. Grannt ve G. W. Ireson (1930) mühendislik ekonomisi formüllerinde matematikten yararlanmışlarsa da en yoğun gelişme 2. Dünya Savaşı sırasında olmuştur. Matematik, fizik, olasılık ve diğer sayısal analizle ilgili bilimlerin, savaş yönetimindeki kararların alınmasına yardımcı olarak kullanıldığı ilk savaştır. İngiltere’de 1940’ta yöneylem araştırması askeri problemlerin çözümünde uygulanmıştır. Aynı yaklaşım 1942’de ABD silahlı kuvvetlerinde de uygulanmıştır.
Yöneylem araştırması yaklaşımının savaş sırasında başarılı olması savaş sonrası ABD ve İngiltere öncülüğünde olmak üzere işletme yönetimi problemlerinde kullanılmaya başlanmıştır. Günümüzde yaygın olarak kullanılan doğrusal programlama,doğrusal olmayan programlama, dinamik programlama teknikleri bu yaklaşımın oluşturduğu tekniklerdir.
1947 yılında Norbert Wiener tarafından ortaya konan sibernetik biliminin de endüstri mühendisliğine önemli katkıları olmuştur.
1951 yılında L. Von Bertalenffy sibernetiğin tüm sistemlerin ortak bir özelliği olduğunu göstermiştir. 1962 yılında J. Forrester’in geliştirdiği “Endüstri Dinamiği” adlı modelde yöneticilere değişen şartlara göre seçebilecekleri uygun karar ve politikalar üretilmektedir.
Endüstri mühendisliğinin gelişiminde en büyük katkıyı elektronik bilgisayarlar sağlamıştır. Bilgisayarların işletme yönetiminde kullanılması, yönetim bilişim sistemi konusu olmuştur. 1954 yılında piyasaya çıkan ilk ticari amaçlı bilgisayarları günümüze kadar çeşitli konularda gelişmiş yenileri takip etmektedir.
Endüstri mühendisliği konusunda 1950-1980 yılları arasındaki gelişme daha ziyade çalışanların motivasyonu üzerine olmuştur. Genellikle Japonya’da gelişen bu yaklaşımlardan bazıları Kalite Kontrol Çemberleri (geliştirme ve iyileştirme grupları olarak da adlandırılmaktadır), Toplam Kalite Yönetimi (Total Quality Management), Çalışma Hayatı Kalitesinin İyileştirilmesi (Quality Of Work Life), Toplam Üretken Bakım (Total Productive Maintenance) dır. Ayrıca Tam Zamanında Üretim (Just İn Time Production), Üretim Kaynakları Planlaması (Manufacturing Resource Planning MRP-2 ), Sıfır Hata ( Zero Defects) programları yine endüstri mühendisliği ile ilgili gelişmelerdir.

Sponsorlu Bağlantılar
absi - avatarı
absi
Ziyaretçi
27 Ağustos 2007       Mesaj #3
absi - avatarı
Ziyaretçi
"endüstri mühendisliği; insan, makina ve malzemeden oluşan bütünleşik sistemlerin tasarımı, geliştirilmesi ve kurulması ile ilgilenir. bu tür sistemlerden elde edilecek sonuçların belirlenmesi, kestirilmesi ve değerlendirilmesinde matematik, fizik ve sosyal bilimlerdeki özel bilgi ve beceriyi mühendislik çözümleme ve tasarımının ilke ve yöntemleriyle birleştirerek kullanır."

tanımıdır.

19. yüzyılda gerçekleşen endüstri devrimi ile daha karmaşık üretim sistemleri geliştirilmeye başlanmıştır.
endüstri mühendisliği ile ilgili disiplinler;

- yönetim
- bilgisayar bilimi
- istatistik
- yöneylem araştırması
- yönetim bilimi
- ergonomi

olarak gruplandırılabilir.

ayrıca, mal ve hizmet üreten bir işletmenin kuruluş aşamasında;

- üretim(veya servis) sürecinin kendisi
- malzemeleri
- makina ve donatılari
- işçilerin çalışma yöntemleri
- kolaylıkların yerleştirilmesi ve malzeme akışının belirlenmesi
- malzeme taşıma donatı ve yöntemleri
- çalışma yeri tasarımı
- hammadde ve ürün depolarının büyüklüklerinin ve yerlerinin belirlenmesi
- yönetim raporları için veri kayıt yöntemleri
- bakım yöntemleri
- iş emniyet yöntemleri

gibi fonksiyonları endüstri mühendislerince tasarlanmaktadır.

kuruluşu tamamlanan bir işletmenin sağlıklı ve tutarlı bir şekilde yönetilebilmesi için;

- yönetim planlama sistemi
- kestirim yöntemleri
- bütçeleme ve ekonomik çözümleme
- maaş ve ücret belirleme
- prim belirleme planları ve işgörenlerle ilişkiler sistemi
- görenlerin işe alınması, eğitimi ve örgüt içinde yer değiştirmelerin belirlenmesi, başka bir deyişle işgücü planlama sisteminin kurulması
- üretim planlamasıve üretim programlarının hazırlanması ve izlenmesi
- malzeme gereksinimplanlama
- stok kontrol yöntemleri
- üretim çizelgeleme
- görevlendirme
- gelişme ve durum raporlaması
- düzeltici hareket yöntemleri
- bilgi sistemleri
- kalite kontrol sistemi
- maliyet kontrol sistemi
- kaynak tahsisi
- örgüt tasarımı

gibi yönetimle ilgili elemanların tasarlanmasında da endüstri mühendisliği devreye girer.

biraz tebessüm.
konu ile ilgili hoş bir fıkraMsn Happy

"bir makine mühendisi, bir elektrik mühendisi ve bir de
bilgisayar mühendisi binmişler bir arabaya gidiyolar. yolun yarısına
geldiklerinde araba bozuluyor ve makine mühendisi 'ben hallederim'
deyip yatıyor arabanın altına, bi kaç yere çekiç vuruyo, vida sıkıyo
falan, biniyorlar arabaya, hala bozuk.
bu sefer elektrik mühendisi hemen atlıyo, 'bana bırakın' diye.
kabloları kontrol ediyo, elektrik aksamına bakıyo, biniyolar arabaya
ama tık yok gene.
makina ve elektrik mühendisi bilgisayar mühendisine dönüyorlar.
sıranın kendisine geldiğini anlayan bilgisayar mühendisi:
-eee..şey...arabadan çıkıp bi daha girsek?
bu sırada elemanlarla ilgili gözlemlerini sürdüren endüstri
mühendisi, etüd çalışmaları sonucunda her üç elemanın da verimsiz
çalıştığına kanaat getirerek üçünü de arabadan indirir ve
direksiyona geçerek diğerlerine arabayı ittirir. "
Son düzenleyen absi; 27 Ağustos 2007 22:26 Sebep: Mesajlar Otomatik Olarak Birleştirildi
seriali - avatarı
seriali
Ziyaretçi
9 Haziran 2009       Mesaj #4
seriali - avatarı
Ziyaretçi
Endüstri mühendisliği, epey komplike, birçok mühendisliğin tanımını içinde barındıran 1 mühendisliktir. Endüstri mühendisliği kelimesi görüldüğü gibi kökenini endüstri kökeninden almıştır. Birçok acayip ülkede endüstri mühendisliği değişik adlar almaktadır.çağdaş endüstri mühendisliği, pazarlama mühendisliği, yönetim mühendisliği, ekonomi mühendisliği gibi

Endüstri mühendisliği, her mühendislik dalları içinde en geniş çalışma alanına sahip ve en az spesifike olan mühendisliktir.Endüstri mühendisliği, metaryalleri, malzemeleri, bilgiyi ve insanı birleştirerek organizasyonların oluşumuna yardımcı olur.Endüstri mühendisleri mühendislik ve iş, yönetim kararlarına gereksinim duyulan projeler üzerinde çalışır.Çalışma alanları içinde pazarlama, afiyet, telekomünikasyon, bankacılık, eğlence, ulaşım, lojistik, danışmanlık, eğitim ve askeriye dahildir.Endüstri mühendisliğinin en kritik özelliklerinden birisi de yapılacak olan iş birlikte mühendislik bilgileri arasında 1 köprü oluşturmasıdır.Endüstri mühendisliğinin en epey memnun edici yönü ise firmaların ilerleme kaydedebilmesi için büyük 1 potansiyele sahip olmasıdır.

Kaynak: 1998 - 2001 ıowa state university

department of ındustrial and manufacturing systems engineering

Endüstri mühendisliği, verimliliğin gelişiminin 1 sembolü,geriden çekilmiş 1 fotoğrafı gibidir.İnsan kaynakları,doğal kaynaklar,iş gücü, donanım ve teçhizatın doğru 1 kombinasyonudur.Aslında endüstri mühendisliği,epey yalın bi şekilde bulunduğu ortamın en iyi performansla kullanılmasını sağlayan mühendislik dalıdır.

Kaynak: Oklahoma state university - ındustrial engineering and management

Oklahoma State University - Industrial Engineering and Management

Endüstri mühendisliği,epey muhtelif bilimsel disiplinleri,bilim,yönetim ve mühendislik alanındaki çalışmaların arayüzleriyle beraber taşıdığından beri epey geniş 1 çalışma alanı haline gelmiştir.Mesela,matematiksel modeller,bilgisayar programları,imalat ve üretim problemleri,ve finansal yönetim sistemleri,pazarlama gibi mevzular endüstri mühendisliğinin çalışma alanı haline gelmiştir.Endüstri mühendisliğinin karekteristik özelliği ise her mühendislikleri de eşdeğer çatı altında integre edip,1 disiplin altına alabilme, evrensel veri ve sistem anlayışını kullanarak,en düşük maliyette epey fonksiyonlu.pazarlanabilir mahsül üretebilme yeteneğidir.

Kaynak: index.html [Department of Electrical, Electronic and Computer Engineering]

Endüstri mühendisliği,1 farklı deyişle care,alternatif manasındadır.Öbür mühendislikler epey limitli alanda etkilidirler.Endüstri mühendisliği size epey muhtelif alanlarda çalışma fırsatı verir.Endüstri mühendisliğinin en epey ayırt edici yönü ise bu esnekliğidir.1 hastane operasyon odasının düzenlenmesinden,dünya çapında mahsül dağıtımına,epey iyi arabaların pazarlanmasına kadar 1 epey muhtelif iş alanı sunar.Aslında endüstri mühendisliği günlük işlerin benzerleridir.

Kaynak:url: http://www.yildiz.edu.tr/~endmbol/whatsie.htm

Endüstri mühendisliği,insanları,metaryelleri,bilgiyi,malzem eyi ve enerjiyi integre ederek verimli finansal sistemler oluşturmaya çalışır.Öbür mühendisliklerden değişik bi şekilde ,sistemin öbür unsurlarıyla olduğu kadar insanlarla da alakalıdır.Çünkü onun geniş perspektifi epey değişik çeşitte endüstride kullanılır; imalat, afiyet, bankacılık, sigorta ulaşım, bina, devlet .Endüstri mühendisliğinde matematiksel metotlar, bilgisayar programları , statiksel methodlar kullanılarak servis ve üretim kalitesi, programlama ve tahmin edebilme yeteneği maximum düzeye getirilir.Birçok firma endüstri mühendisliğini yönetim statüsü içerisinde değerlendirir.

Kaynak: http://www.eng.ua.edu/geninfo/ie.shtml

Endüstri mühendisliği bütün sektörde (pazarlama, dağıtım, güç, afiyet, finans) dizayn, hesaplama, değerlendirme, kurma, geliştirme, sosyo-teknik sistemlerin kontrolü gibi görevleri içeren geniş 1 alana yayılan mühendislik dalıdır.Bu mühendislik dalında amaç, elde edilebilir kaynakları en verimli biçimde kullanarak, sistemlerin performansını optimum hale getirmektir. Endüstri mühendisliğinde operasyon araştırması ya da yönetim bilimleri birlikte sistemler daha verimli ve randımanlı hale getirilebilir ya da veri sistemleri birlikte geliştirilebilir.buna ilave olarak insanlar bulundukları iş ortamının dizaynı, makineler ve imaj sistemleri birlikte daha verimli hale getirilebilirler, bunu da düzenleyen endüstri mühendisidir.

Kaynak: Iesm at the university of toronto[MBÇ1]

www.mie.utoronto.ca/undergrad/ıe_faq.htm

Endüstri mühendisleri insanlar, veri, güç, malzemeler ve makinelerin üretim sürecine sokulmasını düzenler. Bu mühendisler fabrika tasarımı ve yönetimi, nitelik kontrolü ve insan kaynaklarıyla uğraşırlar. Yüksek teknoloji üreten şirketlerin yepyeni fabrikaları için en iyi yerleşim yerini tespit etmeye çalışırlar.

Kaynak: Uluslararasiegitim.com 1999-2000

Oldukça yepyeni 1 mühendislik dalı olan endüstri mühendisliği birçok alanda çalışma imkanı sağlayabilen 1 meslektir. Endüstri mühendisliğinin en belirgin özelliği, sunduğu esnekliktir. 1 ürünün dağıtımı, o ürünün nitelik kontrolu, iş planlaması ya da üstün kalitede mahsüller üretmek 1 endüstri mühendisinin günlük işleri arasındadır. Endüstri mühendisleri, nitelik ve üretimi geliştirmek amacıyla sistem ve yöntemleri nasıl en iyi biçimde organize edebileceklerini bulmaya çalışırlar. Endüstri mühendisleri, eşdeğer zamanda, daha iyi 1 iş ortamı sağlayarak çalışanların verimliliğini artırır ve böylelikle para tasarrufu konusunda da işverenlerine kritik 1 katkıda bulunmuş olurlar. Bu nedenle günümüzde imalat firmalarında, diğer endüstri hizmetlerinde, bilgi-işlem sistemlerinde, finans, satış ve pazarlama ve benzeri alanlarda, hayli kritik sayıda endüstri mühendisi görevlendirilmektedir

Kaynak: http://sinan.ciu.edu.tr/ciu/turkce/dgieneering.doc

Endüstri mühendisliğini ise; insan, makina, malzeme, güç, veri vb. üretim kaynaklarından oluşan , mamul ve/veya hizmet üreten üretim sistemlerinin üretim ve yönetim bazında daha faal ve verimli çalışması için sistemler kuran , metotlar geliştiren, bunları uygulayan ve değerlendiren 1 bilim dalı bi şekilde tanımlayabiliriz

Temel amacı, etkinliği ve verimliliği artırmak olan endüstri mühendisliğinin başlıca konuları olarak; verimlilik analizi, değerlendirmesi ve yönetimi, işbilim ve iş etüdü, iş yeri düzenleme, iş güvenliği, yatırım analizi ve planlaması, kuruluş yeri seçimi, finansman yönetimi, mühendislik ekonomisi, karlılık analizleri, üretim planlama ve denetim, satış tahminleri, malzeme yönetimi, lojistik ve stok denetim, nitelik denetim ve güvenilirlik, standardizasyon, kıymet analizi, maliyet düşürme, araştırma ve geliştirme yönetimi, teknoloji transferi, bilgisayar destekli tasarım, imalat ve planlama, grup teknolojisi, esnek imalat sistemleri, suni zeka ve uzman sistemler, bakım planlaması ve kontrolü, stratejik planlama, yönetim ve organizasyonel planlama, insan gücü planlama, iş değerlendirme ve ücret yönetimi, proje yönetimi vb. sayılabilir.

Endüstri mühendisliği, herhangi 1 sektör ayırımı gözetmeksizin uygulanabilen 1 bilim dalıdır. Tarihsel gelişimi açısından imalat sektöründe daha epey uygulama alanı bulmakla beraber günümüzde bankacılık, basın, dış ticaret, güç, doğal kaynaklar, etraf koruma, yapı, kimya, afiyet, sigortacılık, taahhüt hizmetleri, tekstil, turizm, ormancılık ve orman ürünleri, tarım işletmeleri, metal, besin, kağıt, toprağa dayalı endüstri, ulaşım, finans kurumları, madencilik vb. Sektörlerde başarıyla uygulanmaktadır.

Kaynak: --İTÜ EMK--

Son Karma Tanım

Temel amacı, etkinliği ve verimliliği artırmak olan endüstri mühendisliğinin başlıca konuları olarak; verimlilik analizi, değerlendirmesi ve yönetimi, işbilim ve iş etüdü, iş yeri düzenleme, iş güvenliği, yatırım analizi ve planlaması, kuruluş yeri seçimi, finansman yönetimi, mühendislik ekonomisi, karlılık analizleri, üretim planlama ve denetim, satış tahminleri, malzeme yönetimi, lojistik ve stok denetim, nitelik denetim ve güvenilirlik, standardizasyon, kıymet analizi, maliyet düşürme, araştırma ve geliştirme yönetimi, teknoloji transferi, bilgisayar destekli tasarım, imalat ve planlama, grup teknolojisi, esnek imalat sistemleri, suni zeka ve uzman sistemler, bakım planlaması ve kontrolü, stratejik planlama, yönetim ve organizasyonel planlama, insan gücü planlama, iş değerlendirme ve ücret yönetimi, proje yönetimi vb. sayılabilir.

Sonuç bi şekilde,endüstri mühendisliği epey muhtelif, geniş 1 hizmet alanına yayılmış, insanları, bilgiyi, meteryalleri, malzemeyi, enerjiyi, işlemleri integre ederek, bu karışımı en iyi 1 biçimde kullanıp,sistemlerin performansını optimum düzeye indiren, şirketlerin ya da herhangi 1 organizasyonun ilerleme kaydedebilmesi için en büyük potansiyele sahip mühendislik dalıdır.
Son düzenleyen Daisy-BT; 9 Şubat 2011 20:35
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
7 Eylül 2009       Mesaj #5
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
Endüstri Mühendisliğinin Tarihi için inebahtı deniz savaşından sonraki donanmanın nasıl ayağa kaldırıldığını bir göz atmak gerekir.
Tabii Mimar Sinanın iş planlama yönetmleride bizi kendi tarihimizde mesleğimizle ilgili neler yapıldığının örenklerini bulmamızı sağlayacaktır.
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
20 Nisan 2010       Mesaj #6
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
Endüstri Mühendisliği Nedir ? İlgi Alanları Nelerdir ?


Endüstri mühendisliği, insan, bilgi, malzeme, ekipman ve süreçlerin kullanılması, geliştirilmesi ve yönetimi ile ilgili mühendislik dalı. Endüstri mühendisleri; zaman, para, malzeme, enerji gibi kaynakların verimli kullanımına ve mühendislik hizmetlerinin kalitesini artırmaya yönelik çalışmalarda bulunur.





endustrimuhendisligined






Endüstri mühendisliği diğer mühendislik dallarından farklı bir yapıya ve düşünce sistemine sahiptir. En önemli fark endüstri mühendisliğinin parçayı değil bütünü gözönüne alarak çalışması, sistemin bütünüyle ilgilenmesidir. İkinci önemli fark ise her türlü uygulamada insan faktörünü dikkate almasıdır. Bu sebeplerden dolayı temel doğa bilimleriyle olan ilişkisinin yanında sosyal bilimlerle de iç içedir.

Stokastik Modelleme, Modelleme ve Optimizasyon Yöntemleri, Yöneylem Araştırması, Üretim Planlama, kalite denetimi ve güvence, Benzetim, İş Etüdü ve İş Güvenliği, üniversitelerdeki endüstri mühendisliği bölümlerinin başlıca derslerindendir.



Endüstri mühendisliği ile ilgili kavramların ortaya çıkması ve yaygın olarak kullanılmaya başlanması 19.yy'ın başlarına kadar gitmektedir. Kapitalist ekonominin öncüsü olarak bilinen Adam Smith Ulusların Zenginliği adlı eserinde işbölümünün öneminden ve yararlarından bahsetmiştir. Adam Smith'e göre her bir işçinin birçok değil de, sadece özel bir operasyon üzerinde yoğunlaşması, üretimdeki verimliliğin artmasında çok büyük öneme sahiptir. 1832'de Charles Babbage da "Makine Ekonomisi ve İmalatçılar Üzerine" adlı kitabında işbölümü, organizasyon çizelgesi ve işçi ilişkileri gibi konuları incelemiştir. Bu çalışmalar endüstri mühendisliğinin temel almış olduğu birtakım kavramlara değinmiş olmasına rağmen, endüstri mühendisliği asıl Frederick Winslow Taylor'ın(1856-1915) yapmış olduğu çalışmalar sayesinde belli bir yere gelmiş ve asıl şeklini almıştır. Taylor, kronometrik zaman etüdünü ilk kullanan kişi olmakla birlikte, iş ve zaman etüdü gibi kavramların yaratıcısıdır. Frank and Lilian Gilbreth de iş ve zaman etüdü konularını geliştirmiş ve daha ileri bir seviyeye getirmişlerdir.



Endüstri mühendisliğindeki asıl ilerlemeler ise birçok diğer mühendislik alanında olduğu gibi II.Dünya Savaşı ve sonrası döneme rastlar. Bu dönemde yöneylem araştırması olarak bilinen alanla daha da iç içe geçmiş ve birbirini tamamlar nitelik kazanmıştır. Bu saye de endüstri mühendisliği sadece imalatı konu alan bir yapıdan kurtulmuş, gerçek hayatta karşılaştığımız sistemlerle ilgili her türlü probleme çözüm üretmeye çalışan, araştırma yelpazesini oldukça geniş tutan bir mühendislik dalı haline gelmiştir. Matematik , bilgisayar teknolojileri (veritabanları, Internet, bilişim sistemleri ve ağlar) ve programlama(yeni ve daha verimli algoritmaların ortaya çıkması ve kullanılması, nesne-odaklı programlama) tekniklerinin gelişmesi ile birlikte daha karışık sistemlerin çözümü kolaylaşmış ve endüstri mühendisliği yeni bir boyut kazanmıştır.

Günümüzde dünyada birçok üniversitede endüstri mühendisliği fakülteleri kurulmuş durumdadır. Bazı yerlerde sistem mühendisliği, imalat mühendisliği, imalat sistemleri mühendisliği ya da mühendislik yönetimi adıyla da bilinmektedir.

Endüstri mühendisliği ilgi alanları

Mühendislik, genelde problem tanımlama, çözüm seçenekleri türetme, karar verme ve çözümden oluşan bir süreçtir. Endüstri mühendisleri bu tanım doğrultusunda tasarımlar yapar. Söz konusu tasarımlar endüstri mühendislerince "üretim sistemleri tasarımı" ve "üretim sistemleri kontrolü" şeklinde gerçekleştirilmektedir.

Mal ve/ya hizmet üreten bir örgütün aşağıdaki işlevleri endüstri mühendisince tasarlanmaktadır.




· Malzemeler
· Makine ve donatılar
· İşçilerin çalışma yöntemleri
· Kolaylıkların yerleştirilmesi ve malzeme akışının belirlenmesi
· Malzeme taşıma donatı ve yöntemleri
· Çalışma yeri tasarımı
· Hammadde ve ürün depolarının büyüklüklerinin ve yerlerinin belirlenmesi
· Yönetim raporları için veri kayıt yöntemleri
· Bakım yöntemleri
· İş emniyet yöntemleri




Yukarıda sıralanan ve kuruluş öncesi veya yeniden yapılanma sırasında tasarlanması gereken elemanların yanı sıra işletim sırasında yönetim fonksiyonlarının sağlıklı, tutarlı ve uygulanabilir şekilde gerçekleştirilmesini sağlamak amacıyla da aşağıda sıralanan elemanların tasarlanması gerekmektedir.


· Yönetim planlama sistemi
· Kestirim yöntemleri
· Bütçeleme ve ekonomik çözümleme
· Maaş ve ücret belirleme sistemleri
· Prim belirleme planları ve iş görenlerle ilişkiler sistemi
· İş görenlerin işe alınması, eğitimi ve örgüt içinde yer değiştirmelerin belirlenmesi
· Üretim planlaması ve üretim programlarının hazırlanması ve izlenmesi
· Malzeme gereksinim planlaması(MRP/MRP-II/ERP/ERP-II)
· Stok kontrol yöntemleri
· Üretim çizelgeleme
· Görevlendirme
· Gelişme ve durum raporlaması
· Düzeltici hareket yöntemleri
· Bilgi sistemleri / Yönetim Bilişim Sistemleri
· Kalite kontrol sistemi
· Maliyet kontrol sistemi
· Kaynak tahsisi
· Örgüt tasarımı




Derlemedir
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
20 Nisan 2010       Mesaj #7
Misafir - avatarı
Ziyaretçi

Önemli Endüstri Mühendisliği Terim Ve Kavramları


Endüstri mühendisliği kavramlarının ve teorilerini hem kendim için toparlamak, hem de güncel hayatta da çok fazla duyulan terimleri sizlerle paylaşmak istedim,aman aman bir tecrübem yok ama her fabrikada bu teorilere bire bir bağlı kalındığını söyleyemeyeceğim,yaptıkları işe göre onları ilgilendiren veya en fazla etkileyen kısımlara odaklanılmakta.Teori ve pratik ilişkisini doğru anlamak, sorgulama sürecinde yanılgılardan sakınmak ve mesleğimizi doğru biçimde yapmak için birinci şart. Evet Kaizen’den başlayıp teori bilgilerimi paylaşacağım.




endustrimuhendisligiter




KAİZEN (MASAAKİ İMAİ) = SÜREKLİ GELİŞME


KAİZEN stratejisi, Japon yönetiminde başlı başına en önemli kavramdır ve Japonya’nın rekabetteki başarısının anahtarıdır. KAİZEN iyileştirme demektir. Dahası KAİZEN, iş, ev, özel ve sosyal yaşamdaki sürekli iyileştirme faaliyetleridir.Daha fazla bilgiyi www.kaizen.gen.tr den bulabilirsiniz.


Bir iş yerinde uygulandığında, KAİZEN yöneticiler ve işçiler dahil olmak üzere herkesi içeren sürekli iyileştirmelerdir.Kaliteyi neyin oluşturduğu konusunda çok az görüşbirliği vardır. En geniş anlamda iyileştirilebilecek her şey kalitedir. “Kalite”den bahsedildiğinde bunu ürün kalitesi olarak değerlendirme eğilimi vardır. KAİZEN stratejisi içinde düşünüldüğünde, en başta gelen “insan kalitesi”dir.

Bir işin üç yapıtaşı hardware (donanım), software (uygulama kuralları) ve humanware’dir (insan). Ancak humanware yerine oturduğunda hardware ve software’den bahsedilebilir

Başarılı bir KAİZEN stratejisi, yönetimin görevinin standartları iyileştirmek, işçinin sorumluluğunun ise, standartları korumak olduğunu belirtir. Japonların yönetim anlayışı “standartları korumak ve iyileştirmek”tir.Detayları ise www.kaizen.gen.tr den bulabilirsiniz.



PUKÖ DÖNGÜSÜ


PUKÖ döngüsü - Planla, Uygula, Kontrol et, Önlem al- Deming döngüsünün bir adaptasyonudur. Deming döngüsü araştırma, tasarım, üretim ve satış sonrasında sabit bir etkileşim ihtiyacını vurgular. PUKÖ döngüsü ise bütün yönetim faaliyetlerinin “Planla, Uygula, Kontrol et, Önlem al” sisteminin dikkatli uygulanmasıyla iyileştirilebileceğini öngörür.

SUKÖ DÖNGÜSÜ ( Standartlaştır, Uygula, Kontrol et, Önlem al)

PUKÖ döngüsünün sadeleştirilmiş şeklidir. Yönetim, düzenli PUKÖ uygulamasından önce standartları belirlemelidir.


KK ÇEMBERLERİ


İşyerlerinde kalite kontrol faaliyetlerini gönüllü olarak gerçekleştiren, devamlı olarak firma çapında kalite kontrol , öz gelişim, müşterek eğitim, akış kontrolu ve iyileştirme programlarını yürüten küçük gruplardır.


TKK (Toplam Kalite Kontrol)


Bir kuruluşta her düzeyde performansın iyileştirilmesine yönelik, tamamiyle entegre olmuş çabalarla, yöneticiden işçiye kadar herkesi kapsayan, düzenli KAİZEN faaliyetleridir. Bu gelişmiş performans kalite, maliyet, termin, insan gücü geliştirme ve yeni ürün geliştirme gibi fonksiyonlar arası hedefleri gerçekleştirmeye yöneliktir. Bu faaliyetlerle müşterilerin tatmininin artacağı düşünülmektedir.


KANBAN


Kanban Toyota’da Taiichi Ohno tarafından geliştirilmiş olan ve tam anında üretim ile envanter kontrol sistemlerinde kullanılan bir iletişim aracıdır. Üretilen parçaların üstüne, teslim edilen miktarın belirtildiği bir kamban veya kart konur. Tüm parçalar kullanıldığında, aynı kart işleme konulduğu ilk noktaya döner ve sonraki talebi oluşturur.


TAM ANINDA (Just-in-Time)


Toyota üretim sisteminin bir parçası olan üretim ve envanter kontrol tekniğidir. Toyota’da Taiichi Ohno tarafından, özellikle üretimde israfı önlemek üzere tasarlanmış ve geliştirilmiştir.

Etkinlik:İşletme ölçülerinin ekstrem ölçülerle uyumudur.İşletmenin standartlarından aşağıda kalmaması gerekir.Etkinlik planlanan hedeflere en az çaba ve kaynaklarla ulaşabilmektir.Bir işletmenin etkili olması yetmez,etkin olması da istenir.Yani rakiplerinin veya dış çevrenin sahip olduğu standartlara en az çabayla ulaşabilen işletme etkili ve etkindir.

Üretkenlik:İşletmenin tüm olanaklarını kullanarak gerçekleştireceği üretim miktarıdır.Örneğin;işletmenin bir aylık üretimi işletmenin bir aylık üretkenliğidir.

Verimlilik:İşletmenin çıktılarının girdilerine oranıdır.

ISO 9000: ISO 9000 Standartlar Serisi işletmenin koşullarına uygun bir kalite güvence sistemi geliştirmesinde ve bir başka organizasyonun Kalite güvence Sisteminin değerlendirilmesinde esas olarak kullanılabilecek bir modeldir.

İş Etüdü:Verimliliği artırmak amacıyla geliştirilmiştir,sürekli olarak ve her teknolojik düzeyde,mevcut işlemlerin,süreçlerin ve yöntemlerin etkenliğini artırmak amacıyla kullanılan en önemli tekniklerden biridir.

MRP:Üretimin verimliliğini ve etkinliğini artırmak amacıyla, ihtiyaç duyulan anda, ihtiyaç duyulan yerde, ihtiyaç duyulan miktarda malzemenin bulundurulması için geliştirilmiş planlama tekniğidir.

Ergonomi:İnsanın biyolojik,psikolojik özelliklerini gö zönünde bulundurarak İNSAN-MAKİNE-ÇEVRE uyumunun doğal ve teknolojik kurallarını araştıran,disiplinlerarası araştırma,geliştirme çalışmaları topluluğu olarak tanımlanabilir.



5 S:


1. SEIRI(Sınıflandırma)
2. SEITON(Düzenleme)
3. SEISO(Temizlik)
4. SEIKETSU(Standartlaştırma)
5. SHITSUKE(Eğitim)

5 Japonca kelimenin baş harflerinden oluşmuştur.sistemi işyerini organize ve standardize eden sistematik bir yaklaşımdır.5 S güvenliğin arttırılmasına,iyileştirilmiş iş akışının sağlanmasına,daha iyi ürün kalitesinin elde edilmesine,stok savurganlığının önlenmesine ve çalışma alanımzdai kontrol ettiklerimiz hakkında verimliliğimizin artmasına yardımcı olur.



Kaynak: alialtugkoca.com/
GüNeSss - avatarı
GüNeSss
Ziyaretçi
30 Eylül 2011       Mesaj #8
GüNeSss - avatarı
Ziyaretçi
Endüstri Mühendisliği Nedir?

İşin Doğası
  • Endüstri Mühendisleri, mal veya hizmet üreten bir organizasyonda insan, makine, malzeme, bilgi ve enerji gibi faktörlerin en etkin biçimde kullanımını belirlerler.
  • Yönetimin amaçları ve üretim performansı arasında köprü oluştururlar.
  • Diğer mühendislik alanlarındaki gibi, proses ve ürünle çalışmaktan çok, insan yönetimi, etkin organizasyonel ve yerleşim yapılanması, ve teknoloji gibi araçları kullanarak verimin (üretkenliğin) artması konularında çalışırlar.
  • Endüstri Mühendisleri, organizasyona ve üretime ilişkin problemleri en verimli biçimde çözmek için, ürünü ve ürünün ihtiyaçlarını iyice inceleyip, bu ihtiyaçları karşılamak üzere, yön eylem istatistik gibi matematiksel yöntemleri kullanırlar, üretim ve bilgi sistemleri geliştirirler.
  • Maliyet analizi ve finansal planlamaya destek vermek amacı ile yönetim kontrol sistemleri geliştirirler.
  • Ürün kalitesini kontrol etmek ve faaliyetleri koordine etmek için üretim planlama ve kontrol sistemleri kurarlar.
  • Ürün ve hizmetin fiziksel dağılımı için sistemler tasarlarlar veya tasarlanmış sistemleri geliştirirler.
  • Endüstri Mühendisleri, hammade sağlanması, ulaşım ve maliyetler açısından en iyi kombinasyonları değerlendirip, fabrikanın nerede olması gerektiğini tespit ederler
  • Ayrıca ücret yönetimi sistemleri ve iş değerlendirme programları geliştirirler.
  • Çalışanların ve bölümlerin fonksiyonlarını ve sorumluluklarını belirlemek ve işletmedeki tekrarlamaları engellemek için Organizasyon Şeması, Faaliyet Raporlarını ve Proje Bilgilerini incelerler.
  • İşgücünü en üst düzeyde kullanabilmek için iş etüdü, zaman etüdü programları ve işgücü kullanım standartları hazırlarlar.
  • İşgücü ve makine kullanımının verimli olabilmesi için, üretim maliyetleri,proses akış şemaları, üretim programları gibi bilgileri inceleyerek, işgücü kullanımını, fabrika planının ve üretim bilgilerini analiz ederler.
  • İşçi verimliliğini arttırmak ve malzeme, araç gereçlerin optimal kullanımını sağlamak için, işin gerektirdiği görevleri yeniden tasarlamak, iş akışını yeniden düzenlemek, çalışma merkezlerini ve makine parkurunu daha verimli yerleştirmek,mal girişini gerektiği gibi düzenlemek sureti ile yönetime önerilerde bulunurlar.
  • Bu önerileri ve planları uygulamak amacı ile yönetimi ve üretim ve diğer mühendislik birimlerini bilgilendirirler.
Kariyer Olanakları
  • Endüstri Mühendisleri, kazandıkları bilgi ve becerileri ile her türlü organizasyanda çalışabilirler. Ancak en yaygın olarak üretim sektöründe çalışmaktadırlar.
  • Becerilerini üretim sektörü dışında da kullanabilirler. Bazı endüstri mühendisleri,mühendislik ve yönetim hizmetleri ve danışmanlık hizmetleri şirketlerinde görev alırken, bazıları kamu kurum ve kuruluşlarında çalışabilirler.
  • Birçok Endüstri Mühendisi, konularının yakın olması nedeni ile Yönetici posizyonuna
    yükselirler.
  • Yönetici pozisyonuna yükselmek için yönetimle ilgili uzmanlık programlarına katılmakta yarar vardır. Ayrıca aşağıda Benzer Meslekler başlığı altında yer alan Endüstri Mühendisliği farklı uzmanlık alanları için ilgili konuda uzmanlık eğitimleri alıp deneyim kazanmak gerekir.
  • Tüm mesleklerde olduğu gibi, aldıkları temel mühendislik altyapısını, ilgi alanlarına göre kariyerlerini planlamak için zenginleştirebilirler.
  • Üst düzeyde deneyim kazandıktan sonra özel danışmanlık yapabilirler.
İstihdam
  • İşlerin karmaşıklaşması, fabrikalarda ve ofislerde otomasyon kullanımının artması ve endüstriyel büyüme oranın yükselmesi, Endüstri Mühendislerinin istihdamını arttıracak faktörler olarak görülmektedir.
  • Firmaların bilimsel yönetim aracılığı ile maliyetleri düşürmeyi, üretkenliği artırmayı hedeflemeleri, temel işlevleri yüksek kalitede ürün elde etmek olan endüstri mühendislerine olan talebi arttıracaktır.
Gereken Kişilik Özellikleri (Holland SDS– RAISEC Modeline Göre)
Holland Özet Kodu: EIR ( Girişimci, Araştırmacı, Gerçekçi) ya da benzer kodlardan IER, RIE
( E ) Enterprising- Girişimci Tip Karakteristik Özellikler:
  • Başarı, statü, sorumluluk ve inisiyatif temel değerleridir.
  • İhtiraslı, dışa dönük, coşkulu, etkileyici ve kendine güvenen bir tiptir.
  • Lider olmaktan, satış yapmaktan(ikna etmekten), motive etmekten ve çok iş üretmekten
    hoşlanır.
( I ) Investigative – Araştırmacı Tip Karakteristik Özellikler:
  • İcatçı ve keşfedicidir. Bilgiye ve öğrenmeye değer verir.
  • Kesin ve kararlı olmak, elde etmek, sonuca varmak ve özgürlük onlar için
    önemlidir.
  • Meraklı, mantıklı, analitik ve sorgulayan bir yapıya sahiptir.
  • Analitik ve entelektüel etkinliklerden ve araştırmaktan zevk alır.
( R ) Realistic – Gerçekçi Tip Karakteristik Özellikler:
  • Makine, araç, gereç kullanmayı ve tamirat işlerini sever.
  • Başarısının karşılığında parasal ödül almaktan hoşlanır.
  • Dürüst, sağduyulu, kendine güvenen, politik görüşlerde tutucu bir tiptir.
Benzer Meslekler
  • İşletme Mühendisi, Üretim Mühendisi, Kalite Kontrol Mühendisi, Güvenlik,Yangın Önleme Mühendisi, Alet Ekipman Tasarımı Uzmanı vb.
Eğitim
  • Mesleğin temel eğitim süresi 4 yıldır.
  • Okudukları dersler şöyle sıralanabilir: Fizik, Kimya, İşletme Yönetimi, Endüstri Sosyolojisi,Teknik Resim, Yabancı Dil, Malzeme, Mukavemet, Ekonomi, Bilgi İşlem, Yöneylem, İstatistik, İş Etüdü, Üretim Yöntemleri, Sayısal Analiz, Tesisi Planlaması, Üretim Planlaması, Kalite Kontrolü, Şebeke Analizi, Lineer Cebir, Mühendislik Ekonomisi, Maliyet ve Yönetim Muhasebesi, Ergonomi, Sistem Analizi, İş Hukuku, Fizibilite( Uygunluk) Raporları.
kaynak

Benzer Konular

9 Haziran 2007 / P.u.S.u Meslekler
14 Şubat 2016 / careless_WhispeR X-Sözlük
22 Mayıs 2008 / Bia Sosyoloji