Ziyaretçi
Osmanlı Hanedanı
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Osmanlı Hanedanı, Osmanlı Devleti’ni yaklaşık 600 yıl yöneten hanedandır. Osmanlılar ve Osmanoğulları olarak da bilinir. Hanedan adını, Osmanlı Beyliği’nin kurucusu olan Osman Bey’den alır. Osmanlı Hanedanı’nın 1299 yılında başlayan yönetimi, 1922 yılında Ankara Hükümeti’nce saltanatın kaldırılmasıyla son bulmuştur.
Osmanlı Hanedanı’ndan hükümdar olanlar yaygın olarak padişah olarak bilinir. Ancak kuruluş yıllarında hükümdarlık unvanı bey idi ve bunun yerine daha sonra han unvanı kullanıldı. Sultan unvanı da Osmanlı Hanedanı’nda yaygın kullanılan bir unvandı; ama bu unvan erkek hükümdarların yanı sıra kadınlar için de kullanılıyordu.
Kuruluşu
Ayrıca Baknız: Osmanlı İmparatorluğu - Kuruluş Dönemi
Osmanlı Hanedanı'nın kurucusu Osman Bey, Anadolu Selçuklularını uç beylerinden biriydi. Bizans sınırına yakın bir bölgede Anadolu Selçuklu Devleti'ne hizmet ediyordu. Anadolu Selçuklu Devleti'nin yıkılmasından sonra iktidarını ilan etti ve sonradan Osmanlı Beyliği olarak adlandırılan devleti kurdu. Kendisi de bu devletin ve hanedanın ilk hükümdarı oldu. Osman Bey'den sonra devletin başına oğlu Orhan Bey geçti.
Fatih Kanunnamesi
Fatih Sultan Mehmed'in saltanatının son yıllarında oluşturulan "Kanunname-i Ali Osman", daha önceki padişahların yazılı kurallarını birayaya getirmekle birlikte, devlet yönetimini aşırı merkeziyetçi bir yapıya dönüştürmüş ve padişahı "mutlak hakim" kılmıştır. Fatih Kanunamesi olarak anılan bu düzenlemede, tahta çıkan şehzadenin, erkek kardeşlerini öldürtmesine yasallık kazandırmasıyla ünlüdür:
“Ve her kimesneye evlâdımdan saltanat müyesser ola, karındaşların nizamı âlem için katletmek münâsibdir.”
Hanedanın Sonu
Osmanlı Hanedanı'ndan son padişah olan VI. Mehmed, Birinci Dünya Savaşı'ndan yenik çıkmış Osmanlı Devleti'nin de son hükümdarıydı. Anadolu topraklarının bölünmesini öngören Sevr Antlaşması'na karşı Anadolu'da gelişen Kurtuluş Savaşı'nın başarıya ulaşmasının ardından, VI. Mehmed'in hükümdarlığına son verildi ve padişah ile çevresiyle birlikte yurtdışına sürüldü.
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Sponsorlu Bağlantılar
Ülke: Osmanlı Devleti
Ünvanlar: Padişah, Sultan, Bey, Han
Kurucu: Osman Gazi
Son hükümdar: VI. Mehmet
Yıkılış tarihi: 1922
Etnik Grup: Türk (Kayı boyu'dan)
Osmanlı Nişanı
Osmanlı Hanedanı, Osmanlı Devleti’ni yaklaşık 600 yıl yöneten hanedandır. Osmanlılar ve Osmanoğulları olarak da bilinir. Hanedan adını, Osmanlı Beyliği’nin kurucusu olan Osman Bey’den alır. Osmanlı Hanedanı’nın 1299 yılında başlayan yönetimi, 1922 yılında Ankara Hükümeti’nce saltanatın kaldırılmasıyla son bulmuştur.
Osmanlı Hanedanı’ndan hükümdar olanlar yaygın olarak padişah olarak bilinir. Ancak kuruluş yıllarında hükümdarlık unvanı bey idi ve bunun yerine daha sonra han unvanı kullanıldı. Sultan unvanı da Osmanlı Hanedanı’nda yaygın kullanılan bir unvandı; ama bu unvan erkek hükümdarların yanı sıra kadınlar için de kullanılıyordu.
Kuruluşu
Ayrıca Baknız: Osmanlı İmparatorluğu - Kuruluş Dönemi
Osmanlı Hanedanı'nın kurucusu Osman Bey, Anadolu Selçuklularını uç beylerinden biriydi. Bizans sınırına yakın bir bölgede Anadolu Selçuklu Devleti'ne hizmet ediyordu. Anadolu Selçuklu Devleti'nin yıkılmasından sonra iktidarını ilan etti ve sonradan Osmanlı Beyliği olarak adlandırılan devleti kurdu. Kendisi de bu devletin ve hanedanın ilk hükümdarı oldu. Osman Bey'den sonra devletin başına oğlu Orhan Bey geçti.
Fatih Kanunnamesi
Fatih Sultan Mehmed'in saltanatının son yıllarında oluşturulan "Kanunname-i Ali Osman", daha önceki padişahların yazılı kurallarını birayaya getirmekle birlikte, devlet yönetimini aşırı merkeziyetçi bir yapıya dönüştürmüş ve padişahı "mutlak hakim" kılmıştır. Fatih Kanunamesi olarak anılan bu düzenlemede, tahta çıkan şehzadenin, erkek kardeşlerini öldürtmesine yasallık kazandırmasıyla ünlüdür:
“Ve her kimesneye evlâdımdan saltanat müyesser ola, karındaşların nizamı âlem için katletmek münâsibdir.”
Hanedanın Sonu
Osmanlı Hanedanı'ndan son padişah olan VI. Mehmed, Birinci Dünya Savaşı'ndan yenik çıkmış Osmanlı Devleti'nin de son hükümdarıydı. Anadolu topraklarının bölünmesini öngören Sevr Antlaşması'na karşı Anadolu'da gelişen Kurtuluş Savaşı'nın başarıya ulaşmasının ardından, VI. Mehmed'in hükümdarlığına son verildi ve padişah ile çevresiyle birlikte yurtdışına sürüldü.