Ahmet Erhan AHMET ERHAN 1958'de Ankara’da doğdu. Çocukluğu ve gençliğinin ilk yılları Akdeniz’in çeşitli kentlerinde geçti. İlk ve orta öğrenimini de bu kentlerdeki okullarda tamamladı. Ankara’ya gelip bir akşam lisesinde eğitim yaptı. Kitapçılık, yayıncılık gibi çeşitli işlerde çalıştı. Gazi Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü’nden mezun oldu. Militan Dergisi'nde topluca yayınlanan şiirleri ile dikat çekti. Şiirimizin lirzm zenlikliklerini, özellikle 1960 sonrası yeni toplum şiirini çeşitli öğeleriyle kaynaştırarak kendisine özgü bir sese ulaştı. Şiirleri sanatsal değerinin yanısıra ülkede genç insanın yaşadığı dramın bir güncesi olarak da önem taşır. Söylemindeki karamsarlığının gerisinde direnin bir yaşama sevinci etkilidir. ESERLERİ ŞİİR: Alacakaranlıktaki Ülke (1981) Yaşamın Ufuk Çizgisi (1982) Akdeniz Lirikleri (1982) Sevda Şiirleri (1984) Ateşi Çalmayı Deneyenler İçin (1984) Zeytin Ağacı (1984) Kuş Kanadı Kalem Olsa (1984) Ölüm Nedeni: Bilinmiyor (1988) Deniz Uunutma Adını (1992) Öteki Şiirler (1993) ÖDÜLLERİ 1981 Behçet Necatigil Şiir Ödülü Alacakaranlıktaki Ülke ile 1992 Yunus Nadi Şiir Ödülü Deniz Unutma Adını ile |
TÜRKÜ Uyandım, dağlarda duman Ovada sabahın tütsüsü Deniz ürperiyor uzaktan Koynunda güneşin gülü Kanat kanat dağılsam Unutmam kendi göğümü Gelirsin bana sulardan Yüzünde yosunların tülü Yaşamak, seni seviyorum Demenin başka türlüsü |
Ahmet Erhan http://img12.imageshack.us/img12/6622/120081265502924544.jpg Sevda Şiirleri Burada bitiyor bir sevda, yenisi nerde Başlar; ya da başlar mı bilmem? Kendi derinliğiyle dolan bir kuyu mu Yüreğim; kendi boşluğuyla yetinen? Burada bitiyor bir sevda, ele avuca Sığmayan kederler, kimi gülüşler ve bir O kadar da unutulmaya yatkın anılar Bırakarak geride; belki birkaç da şiir... Sürüp gidecek yaşamım, kimi yerlerde Sanki yeniden okur gibi bir romanı Ve gülümser gibi yine aynı şeylere Sıkıntılı, dalgın; çoğunlukla acılı. Burada bitiyor bir sevda, kaldım işte Yine dağlar, uçurumlar arasında birbaşıma. Burada bitiyor bir sevda, önsöz gibiydi Bir çağrıydı, daha nice yeni sevdaya. Ahmet Erhan |
Çözemediğim Bir Şeyler Var Hayatımda Çözemediğim bir şeyler var hayatımda Sualtı gibi derinlerde sessizce bekleyen Dirensem, daha ne kadar direnebilirim artık Nereye kadar gidebilirim, gitsem? Aradığım nedir, o kentten bu kente? Adressiz yaşamak da sıkar insanı gün gelir Gider heyecanlar, istekler, gülümseyişler Yüreğimdeki denizin suları birden çekilir. Özleyip de vardığım her yerden, hemen kaçsam diyorum Ne aradığımı biliyorum, ne bulduğumu Bilmem neresinde yanıldım ben bu hayatın? Yüreğimi kabartan o sevinç, şimdi sonsuz bir acı oldu. Taşlar yığılmış önüne en güzel, en anlamlı duyguların Uçsuz bucaksız bir tüneldeyim ve her yanım karanlık Koluma giriyor bazı adamlar, bir şeyler söylüyorlar Kalıplaşmış, sıkıntı verici, güdük. Oysa acı diye bir şey var bu dünyada Ölüm var -ki yüreğimde bu boşluğu yaratan birazda odur. Yanıbaşımda ölüp gitti dostlarım, ben bakakaldım Gözyaşlarının da bir yerlere gömüldüğü görülmüş müdür? Çözemediğim bir şeyler var hayatımda Sanki ilk benim duyduğum garip, anlatılmaz duygular Sürse daha ne kadar sürer bu, bilmiyorum Ölümü ve hayatı yanyana düşünmesini ne zaman öğrenir çocuklar? Ahmet Erhan |
Saat: 08:12 |
©2005 - 2024, MsXLabs - MaviKaranlık