Coşkun Ertepınar Şair. (1912-9 Ağustos 2005) Günümüz şairlerinden olan Coşkun Ertepınar, 1932’de Sivas Erkek Öğretmen Okulu’nu, 1937’de Ankara Gazi Eğitim Enstitüsü Edebiyat Bölümü’nü bitirdi. Malatya Lisesi ve Şebinkarahisar Ortaokulu Türkçe öğretmeni olarak çalıştı. Ortaokul müdürlüğü, Mili Eğitim Bakanlığı Ortaöğretim Şube Müdürlüğü görevlerinde bulundu. 1968’de Halk Eğitim Genel Müdürü oldu. Bakanlık müşavirliği yaptı. 9 Ağustos 2005 tarihinde Ankara'da vefat etti İlk şiiri 1930’da Muhit dergisinde D.Münir imzası ile çıktı. Geleneğin çizgisinde şiir yazdı. Yayınlarından bazıları: Dönülmez Zaman İçinde (1949), Tek Adam (1954), Kaderden Yana (1956), Mevsimlerin Ötesinde (1962), Güzel Dünya (1969), Şu Dağlar Bizim Dağlar (1973), Zaman Bahçesinde (1978), Destan Ataturk (1981), Dorukta Rugar Var (1986), Sevginin Yedi Rengi (1993), Yunus Bahcesinde Acan Gul (1993), Kucuk Dunyamin Icinden (1995), Cocuklar ve Papatya (1996), Bir Politikacinin Anilari Refik Koraltan (1999), Siir Ikliminde Bir Omur, Siir Dunyasindaki Yerim Uzerine... Bir kizi bir oglu ve üç torunu vardır. . |
Sensiz Bir gece rüyamda, Büyük bir şehrin kalabalık bir caddesinde Açıkça ağladım herkesin içinde... Tanımıyordum kimseleri, Seçemiyordum gideceğim yeri... Öyle sıkıntılı,öyle şaşkın,öyle güvensiz Halim ve yürüyüşüm, Kimin yüzüne baksam ağlamam artıyordu... Yaşım kırkı aştı diyordum,yaşım, Başım hala çocuk, Hala dayanacak yer arar başım... Ne yol bitiyordu ,ne etrafımdaki kalabalık, Etrafım ne tam geceydi,ne tam aydınlık... Ayağım takılıp düşme korkusuyla Uyanmasaydım eğer sıçrayarak, Yalnızlıktan,kimsesizlikten,bitkinlikten Ölecek gibiydim sensiz... Coşkun Ertepınar |
Saat: 08:32 |
©2005 - 2024, MsXLabs - MaviKaranlık