Türk halk müziði hakkýnda detaylý bilgi verir misiniz?
 

Türk Halk Müziði

Türk müziði Türkler'in Orta Asya'dan beri geliþtirdikleri,,bugünkü özellikleri Selçuklu ve Osmanlý döneminde belirginleþen müzik.Musiki,Osmanlý döneminde halk ve üst kültür çevrelerinde birbiriyle iliþkili fakat karakterleri farklý iki ana dal olarak geliþmiþtir.Osmanlý'nýn son dönemdeki modernleþme hareketleriyle Batý etkisi görülmeye baþlanmýþ,bu etki Cumhuriyet döneminde daha da artmýþtýr.

Ýslamiyet Öncesi

Türklerin Ýslamiyet'i kabullerinden çok önce dini törenleri yöneten Þaman Kam ya da baksý, elinde belirli sesler çýkaran demir parçalarýnýn baðlý bulunduðu bir deðnekle topluluðu etkiliyordu. Bu törenlerde davulun da önemli bir yeri vardýr.
Çin'in kütüpane, Hun Türkleri'nde, Uygur Türklerinde, Selçuklular'da ve Osmanlýlar'da müziðe büyük yer ve önem veriliyordu. Ozanlarý ve kopuzcularý olmayan hiçbir Selçuklu ordusu yoktur.
Eski Türk Hakanlarýnýn saraylarýnda ve ordugahlarýnda musiki takýmlarý 9 kök denilen eserleri her gün çalardý.

Geleneksel Türk Müziði

Geleneksel Türk müziði, Osmanlý döneminde halk ve üst kültür çevresinde geliþen olmak üzere ikiye ayrýlýr. Geleneksel olarak Türk müziði çeþitli ortamlarda þöyle belirir:

• Þehirlerde, saray çevresinde ve konaklarda
• Kâr, beste, semai, þarký
• Camilerde
• Ezan, dua, sela, tekbir, temcit, münacaat
• Tekkelerde
• Naat, ayin, durak, ilahi, nefes, niyaz
• Köylerde
• Türkü, bozlak, uzun hava, zeybek, oyun havasý
• Sýnýr boylarýnda
• Serhat türküsü
• Kýþlalarda
• Mehter müziði

Türk Halk Müziði

Bugünkü Türkiye sýnýrlan içinde, çoðunlukla müzik öðrenimi görmemiþ, halktan yaratýcýlann oluþturduðu müziði belirten terim. Bazý tarihçiler bu müziðin kökeninin pentatonik Orta Asya müziði olduðunu ileri sürerler. Bu sav doðru olfca bile, arþivlerdeki örnekleriyle Türk halk müziði bugün heptatonik (gamýn yedi sesini de kullanan) makamsal bir müziktir.

Türkiye’de Cumhuriyet’in kurulmasýndan sonra benimsenen resmî müzik politikasý halk melodilerini yaratýlacak “yeni” Türk müziðinin ana kaynaklarýndan biri olarak kabul ediyor ve bunlarýn notalarýnýn saptanýp arþivlenmesine, müzikologlarýn, halkbilimcilerin ve bestecilerin incelemesine sunulmasýna öncelik veriyordu. Bu amaçla önce müzik öðretmenlerinden, bulunduklarý yörenin melodilerini notaya ahp o dönemin tek konservatuvan olan Ýstanbul Belediye Konsçrvatuvan’na (bugün Ýstanbul Üniversitesi Devlet Konservatuvan) göndermeleri istendi. Bir yýl içinde konservatu- vara ancak 100 dolayýnda halk melodisi notasýnýn ulaþmasý, bunlann da güvenilir olmaktan uzak bulunmasý üzerine yerinde saptama yönteminin uygulanmasý düþünüldü.

DEVAMI.>> Türk Halk Müziði