Ýftira ile ilgili kýsa hikayeler bulur musunuz?
 

iftira
 

benimde kayýnvalidem beni hiç istemedi.Benim insanlar tarafýndan sevilmemi kabullenemedi.Benim yalnýz kalmam için eltimle beni kötü etti.Söylemediðim bir sözü abartarak eltimin kocasýný doldurmuþ ve oda gidip karýsýný dövüyor ve çocuðunu düþürüyor ve sorumlusu olarak beni ilan ettiler.Eltime anlatmaya çalýþtým ama benidinlemedi.Kaynanama ben böylemi dedim diye sorduðum da evet aynen öyle dediðimi söyledi.Eltim 1 aylýk evliydi ozaman konuþuyorduk tabi kaynanam bu arada çatlýyordu ve ben ozaman 2. çocuðuma hamileydim ve sonra anlattýðým olaydan dolayý küstü kaynanayla iyi oldular.çocuðum 5 yaþýna geldiðinde yüzleþtik eltim çocuðunu bize ve çocuklarýma sevdirmiyordu.Bende kaynýmdan için bizim kardeþimizin çocuðu severiz dediðimde o konuþtuðumuz zaman ben hamile olduðumda "keþke eþimle evleneceðime kayýnýmla evlenseydim" demiþim.Ben 9 aylýk hamileyim ve bu lafý kaynýmýn karýsýna söylüyorum ben bunu duyduðumda kendimi kaybettim.Biz saçbaþa giriþtik ve kaynanam hiç bir müdahalede bulunmadý ve bana"sen söylemesen nerden söyleyecek"dedi ve ondan tarafa oldu ben eltimle kanlý býçaklý düþman olduk eltimin çocuðu eþimi amca olarak bilmiyor.Kaynana bütün bunlara seyirci kaldý ve ben yattýðýmda ve kaktýðýmda bunlar hep kafamda benimle yaþýyor atamýyorum ve onlarý rabbime havalettim.Eþim bana sen söyledinmi diye sorsaydý eltimi öldürmeyi bile düþümdüm çok zor toparladým eþimin desteðiyle ayakta kaldým ama yarasý hala içimde öbür dünyada yüzleþeceðiz inþallah. Allah herkesi iftiradan korusun.

Bir derviþ öðrencilerini toplar bir kulübeye yoðurt koyar sonra öðrencilerinden karýya geçip izlemesini ister kulübeden köpek geçer ve aðzý yoðurt bulaþmýþ þekilde çýkmýþ olur, sonra derviþ sorar öðrencilerine oradaki yoðurdu kim yedi onlarda toplu olarak bunu bilemeyecek ne var der, yoðurdu köpek yedi derviþ öðrencilerine kýzar
ne olursa olsun gözünüzle görmediðiniz bir konu hakkýnda yorum yapmamalýsýnýz.

************************************************** **

Duyduðum en kötü olaydý...
Beþ yýllýk evli, bir çocuðu olan çok sevdiðim, harika bir insanýn baþýna geldi. Olmaz, olmaz demeyin bu hayatta baþýmýza her þey gelebilir. Evliliðinin baþýndan beri kendisine yapýlan ufak-tefek eziyetlere aldýrýþ etmeden yani, sabýrla birgün düzelirler diye evliliðini yürütüyordu. Gelininin ailesini istemeyen kayýnvalide kendine bir türlü yediremiyordu. Yaptýðý eziyetler ona göre az gelmeye baþlamýþtý.
Bir gün haince bir plan hazýrlamýþ ve çok güzel oymanýþtý. Gelinine iftira atýp, onu suçlayacak ve ailesini eve koymayacaktý. Oyununu oynamaya baþladý, önce kendi kocasýný, sonra oðlunu inandýrdý. Zavallý gelini koruyacak kimsesi kalmadý...
Gelinin babasýnýn yanýna gidip, senin kýzýn benim evimden beþ yýldýr her þeyi çalýyor dedi. Babasý duyduðunda þok olmuþtu. Bir türlü olanlara inanamýyordu. Ne diyeceðini bilemedi.
Gelinin babasý çok gururlu, asil bir insan olduðundan, kýzýný aldýðý gibi eve getirdi.
Þimdi büyük bir sabýrla bu tür insanlarýn ne hale geleceklerini bekliyorlar.

************************************************

Ýmam-ý Þafii nin baþýndan geçen, kendisinin bizzat yaþadýðýný anlattýklarý bir rivayeti nakletmek istiyorum sizlere, çünkü aklýný kullanan, düþünme melekesini yitirmeyenler için, bu kýssadan çok büyük hisselerin çýkarýlacaðýný düþünüyorum. Günümüzde düþünmeden yaptýðýmýz büyük yanlýþlara sanýrým güzel bir örnek.
Bir gün Ýmam Þafii talebeleriyle birlikte Baðdat sokaklarýnda gezerken, bir ara bir talebesi bakýyor ki iki kiþi bir dini konuda tartýþýyorlar. Onlardan biri, kendini haklý çýkarmak için diðerine, ‘Caným bak Ýmam Þafii bile bu konuda benim gibi demiþ’ diyor. Tabi ki Þafii’yi de tanýmýyor; ancak duymuþ. Öðrenci bunu duyunca onlara yaklaþýyor, olay nedir diye soruyor.
Kendisine anlatýlýyor; fakat Þafii böyle bir þey dememiþ; adam kendini haklý çýkarmak için uyduruyor. Üstelik öyle bir yakýþýksýz iddia ki, Þafii’nin onu tasvip etmesi mümkün deðil. Talebe, ”amca imam böyle bir þey demez” diye müdahale eder; ancak adam onu dinlemez.
Sonuçta durumu hocasýna iletir, “burdaki adamlardan biri sana layýk olmayan bir iftira atýyor, gel bunu hallet” der. Ýmam gelir; ancak ilk baþta ben Þafii’yim demez. Ýlkin onlarý dinler, o da öðrencisi gibi, “yanlýþsýn imam bunu demez” der; ancak adam ona da inanmaz: Þafii söylemiþtir diye ýsrar eder.
Hoca en son, ‘Kardeþim, Þafii benim ve ben bunu söylemedim. Kaldý ki böyle bir þey söylemem de düþünülemez’ deyince adam,’ Haydi ulan sen de nerden çýktýn, sen Þafii olamazsýn. Þafii baþkasýdýr ve demiþtir’ diyor ve bildiklerine devam ediyor. Hatta talebeleri olmasaydý belki o adam hoca efendiyi dövebilirdi bile!

**********************************************

Bir yahudi, gelip devesinin çalýndýðýný söyleyerek bir Müslümana iftira atar. Hadiseden habersiz olan, müslümaný çaðýrýrlar, yahudi iftirasýný tekrarlar. Müslüman, bu yalan iftiradan ne söyleyeceðini þaþýrýr ve ellerini kaldýrarak,
''Ey ALLAH'IM! Sana herþey malum, sen herþeyi en iyi bilensin, bu deve benim öz malýmdýr þimdi ise, bu musibet baþýma geldi.''dedi ve Hz. Peyganberimize dönerek:
-Ya RESULALLAH! Senin verdiðin hüküm haktýr ne olur bu gerçeði bir kere de þu deveden sorun;diye yalvardý.
-Hz Peyganber(sav)deveye dönerek:
Ey deve sen kimin malýsýn? Konuþ buyurdu, deve dile gelerek konuþtu.
-Ya RASULALLAH! ben bu müslümanýn öz malýyým, bunlar yalancý þahitlik yapýyor dedi.
Bunun üzerine Hz Peygamberimiz(sav) o müslümana;
-Ey müslüman! söyle bakalým, sen ne gibi hayýrlý iþler yapmýþsýn ki, ALLAHU TEALA, senin hatýrýn için bu deveyi konuþturdu.
-YA RASULALLAH! Ben her gece senin üzerine on kere salevat getirmeden, okumadan uyumam dedi.
Yüce peyganberimiz(sav)dediki;
-''Sana müjdelerimki, bu salevat hürmetine bu dünyada temize çýktýn, üzerindeki bela ve musibetten kurtuldun. Ahirettede cehennem azabýndan kurtulacaksýn (kurtuldun)''buyurdu.