Arama

Oyun Terapisi

Güncelleme: 13 Temmuz 2016 Gösterim: 4.804 Cevap: 4
_KleopatrA_ - avatarı
_KleopatrA_
Ziyaretçi
20 Ocak 2010       Mesaj #1
_KleopatrA_ - avatarı
Ziyaretçi

OYUN TERAPİSİ VE TANIMI


Yetişkinler için danışmanlık ne ise çocuklar için de oyun terapisi odur. Oyun terapisi kelimeler yerine oyuncakları koyarak/kullanarak çocuklara kendilerini ifade edebilmelerine yardımcı olur.
Sponsorlu Bağlantılar
Oyun terapisi çocukların uyumlu ve mutlu bir şekilde yaşamalarını hedefleyen gelişimsel bir terapi şeklidir.Oyun terapisi, oyunla çocuğun kendini ifade edebilmesi için doğal ortamda bulunması temeline dayanır.
Oyun ve oyuncaklar kullanılarak çocuklar ile iletişim kurmaya, sorunlarını çözmelerine ve olumsuz davranışlarını değiştirmelerine yardımcı olunur.
Çocukların oyunları ve oyuncakları kullanarak kendilerini ifade etme gereksinimlerini odaklanan özel bir süreçtir. Kendilerine güvenli bir ortam sunan eğitimli bir oyun terapisti ile istedikleri şekilde oynayabilmeleri için cesaretlendirilirler. Bu süreçte çocuklara duygusal sorunlarını ifade edebilmeleri için değişik türde bir çok oyuncak sunulur. Çocukların kendilerini sanat, drama ve fantezi içeren oyunlar yoluyla ifade edebilmeleri için fırsatlar yaratılır.

OYUN TERAPİSİ NE İŞE YARAR?

Oyun, hayatın şartlarına uyumda güçlük çeken çocukları tedavide en uygun metottur. Çocukların kendilerini kelimelerle ifade edebilecek zihni yeteneklerden mahrum oldukları için, kendilerini oyun üzerinden daha akıcı bir şekilde ifade ederler. Oyun terapisi onlara kendilerini en rahat şekilde ifade edebilecekleri ortamları sunar.

OYUN TERAPİSİNDEN YARAR SAĞLAYAN VAKALAR

• Ailede yaşanan çatışma,boşanma yada ayrılık ile ilgilenen çocuklar,
• Duygusal, fiziksel yada cinsel tacize uğramış çocuklar,
• Evlat edinilmiş yada koruyucu aileye verilmiş çocuklar,
• Sevilen birinin ölümü yada hastalığı kadar kaybın sonuçları ile uğraşan çocuklar,
• Hastaneye yatırılmış çocuklar,
• Aile içi şiddet gören çocuklar,
• Dikkat Eksikliği Bozukluğu tanısı almış çocuklar
• Çok fazla kaza yada hastalık geçirmiş çocuklar.

OYUN TERAPİSİNİN YARARLARI

• Çocuğun duygularını ifade etmesini kolaylaştırır,
• Kendine güveni ve duygusal yeterliliğin değerini arttırmak,
• Çocuğun yaşamındaki travmatik olayların yarattığı anksiyeteyi azaltmak,
• İnsanlar arası ilişkilerde sağlıklı bağlar yaratır yada bu ilişkileri arttırır,
• Yerinde ve uygun davranmanın değerini artırır.

BİR ÇOCUĞUN OYUN TERAPİSİNE İHTİYACI OLDUĞUNA NASIL KARAR VERİLİR?
Çocuklar, evdeki veya okuldaki değişimlere adaptasyonda, aileden birinin ölümünde, ebeveyninin boşanmasında, zor dönemlerden geçebilirler. Bazı çocukların bu dönemlerde diğerlerinden daha çok desteğe ihtiyacı olur. Çocuğun hayatındaki ebeveyn, öğretmen veya başka bir yetişkin, çocuk hakkında endişe duyarsa, oyun terapisi yardımcı olabilir.

OYUN TERAPİSİ ODASINDA HANGİ OYUNCAKLAR VARDIR, NEDEN?

Oyuncaklar, çocukların hislerini ifade etmelerini kolaylaştırıcı özellikleri olanlardan seçilir. Mesela kuklalar, bebekler evleri, boya ve çamur bunlardan bazılarıdır. Oyuncaklarla nasıl oynanacağı seçiminin çocuklara bırakılması gerekir. Ayrıca oyuncaklar güvenilir, dayanıklı ve sürekli kullanılabilmeye müsait olmalıdır.

BİR ÇOCUĞUN NE KADAR SÜRE İLE OYUN TERAPİSİ ALMASI GEREKİR?

Çocuktan çocuğa değişir bu süre. Ayrıca bu sürenin uzunluğu yada kısalığı çocuğun yaşadığı travmanın ciddiliği ve çocuğun olayı nasıl algıladığı önemlidir.

OYUN TERAPİSİ İLE ÇOCUKLA EVDE OYNAMANIN FARKI NEDİR?

Oyun terapisi oyun odasında empati, kabul ediliş ve anlayış havasını oluşturabilmek üzere eğitim almıştır. Oyun terapisi oyun ile aynı şey demek değildir. Oyun terapisi çocukların hayat şartlarına doğal olarak verdiği reaksiyonları ortaya dökmesine imkan verir. Eğitimli bir oyun terapistinin varlığı çocuğun kendini kabul edilmiş ve anlaşılmış olarak hissetmesine ve kontrol hissini veya zor durumların farkına varılabilmesine uygun ortam sağlar.

NEDEN OYUN TERAPİSİ
Çocuklar oyun oynamayı severler. Yetişkinler kadar duygularını anlayabilme ve becerileri gelişmemiştir. Bu nedenle oyunla çocuklara deneyimlerini ve duygularını ifade etme fırsatı sunulduğundan iyileştirici özelliği vardır. Çocuklar; oyunlarında davranışlarını etkileyen kızgınlık, üzüntü, korku yada hayal kırıklığı gibi duyguları terapistin sağladığı güvenli bir ortamda canlandırabilirler.

Oyun terapisi çocukların;
•Duygu ve düşüncelerini ifade etmelerine
•Zihinsel ve fiziksel düşüncelerini geliştirmelerine yardımcı olur.

Bir ÇOCUĞUN OYUN TERAPİSİNE İHTİYACI OLDUĞUNA NASIL KARAR VERİRSİNİZ
Çocuklar, evdeki veya okuldaki değişimlere adaptasyonda, aileden birinin ölümünde, ebeveyninin boşanmasında, zor dönemlerden geçebilirler. Bazı çocukların bu dönemlerde diğerlerinden daha çok desteğe ihtiyacı olur. Çocuğun hayatındaki ebeveyn, öğretmen veya başka bir yetişkin, çocuk hakkında endişe duyarsa, oyun terapisi yardımcı olabilir.

OKUL ORTAMINDA OYUN TERAPİSİ

Oyun terapisi bir metottur ve bu metot sayesinde çocuğun doğası oyun vasıtası ile anlatım bulur. Oyun terapisi etkin olarak 3 ile 8 yaş arasında bulunan normal düzeydeki çocuklarda kullanılır. Aile problemleri ile bunalmış çocuklara (boşanma, kardeş rekabeti, v.s.), tırnak yiyen, yataklarını ıslatan, agresif yada acımasız olan, sosyal gelişimi geri olan yada istismar kurbanı olan çocuklara uygulanır. Ayrıca özel eğitim alan ve bozukluklarının kaynağı anksiyete yada duygusal karmaşa olan çocuklara da uygulanır.
Oyun terapisi uygulayanlar bu metotun, çocuğa gerçek ortamda yapamayacaklarını, oyun terapisi ile yaşamlarının küçük bir parçasını maniple etme şansı verdiğine inanırlar. Özel olarak seçilmiş materyallerle oynayarak ve müdahale etmeyen bir kişinin rehberliğinde çocuk, duygularının rolüne bürünür ve bastırılmış duygularını yüzeye çıkararak onlarla yüzleşir ve onlarla nasıl başa çıkacağını öğrenir. Bunun en psikoterapötik formu, uygulayıcının koşulsuz olarak çocuğun söylediklerini ve yaptıklarını kabul etmesidir. Uygulayıcı hiç bir zaman çocuğa karşı duygularını yansıtmaz, çocukla tartışmaz, ahlak dersi vermez yada çocuğa hatalı olduğunu söylemez. Çocuğa cezanın var olmadığı bir ortamda bulunduğu hissettirilmelidir. Ortam izin verici olduğunda bile, bazı kesin sınırlar çizilmelidir. Materyallere zarar verilmeyeceği, uygulayıcıyı incitilmeyeceği yada bu oyunun belirli bir süre devam edeceği gibi sınırlar getirilmelidir.
Bir çok psikolog, danışman yada diğer profesyoneller bu metodu yalnızca kendilerinin yargılama yetkisinin olduğu bir metot olarak görebilirler. Uzun dönemli ve derinlemesine bir danışmanlığa başvurduklarında haklı olabilirler. Bununla beraber, bu metot psikologlar, sosyal hizmetler uzmanları ve okullardaki rehber öğretmenler tarafından kullanılmaktadır. Bu metot, bir öğretmenin sınıfta daha az şiddetli problemler üzerinde çalışması için, kolaylıkla modifiye edilebilir. Bir davranışı yönetmeyi seans öncesinde planlamak, ailelerden ve yöneticilerden izin almanın en iyi yoludur.

OYUN TERAPİSİ İLE İLGİLİ MESLEKLER

•Çocuk psikoterapistleri
•Sanat terapisti
•Psikiyatri hemşiresi
•Rehber ve Psikolojik Danışmanlar
•Sosyal görevli
•Danışman/Psikoterapist
•Uğraş terapisti.

pdrciyiz.biz

BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 1 üye beğendi.
Son düzenleyen perlina; 13 Temmuz 2016 18:18
perlina - avatarı
perlina
Ziyaretçi
27 Ekim 2015       Mesaj #2
perlina - avatarı
Ziyaretçi

Çocuklarda Oyuncakların Anlattıkları



Sponsorlu Bağlantılar
Çocuklarımız bazen bizler istemesek de bazı oyuncaklara karşı daha ilgili, davranabilirler.Bunu da bizlere bir işaret olduğunu biliyor muydunuz?

Top: etkileşim, ilişkiler, güven, yeniden değerlendirme, rekabet, güven tazeleme…

Arabalar: hareketlilik, güç, kaçış, güvenlik, korunma, yolculuk, savunmalar, aile sorunları…

Biberon: bebeklik dönemine geri dönme, bakım, oralite, başa çıkma konuları, bebekler, kardeşler, idrara çıkma…

Dürbün: ilişki(yakın/uzak), gözetleme, avlanma, bulma, arama, yakınlık, kendini değerlendirme…

Bebekler: benlik kimliği, bebeklik dönemine geri dönme, kardeş, anatomi, rekabet, yakınlık, arkadaşlık…

Fotoğraf makinesi: kanıt, onaylama, teyit etme, geçmiş, gerçek, delil, değişim, bellek, bilgi…

Kutu: sır, bilinen/bilinmeyen, gizlenmiş, kontrol, kapsama, sınırlar, inanç, teyit etme, hediye, benlik, itibar…

Tabaklar/yemek pişirme: ilgilenme/şefkat gösterme, kutlama, güvenlik, oralite, dikkat, ihmal, talepler…

Silahlar: saldırganlık, kontrol, kızgınlık, düşmanlık, güç, ölüm, acı, ihlal etme, korunma, sınırlar vb…

Oyuncak ayı: sıcaklık, bakım verme, güvenlik, arkadaşlık, kendini koruma…

Kedi: nazik, bağımsız, sıcak, çevik, tembel, ruh hali değişen, hesapçı, meraklı, kayıtsız,vb…

Köpek: korunma, saldırganlık, arkadaş, evcil hayvan, yoldaş, sadakat,vb….

Kartal: özgürlük, saygı, kaçış, avcı, mesafeli, takdir edilen, gözetleme, bağımsız, otonom,vb…

Fil: yavaş, güçlü, nazik, ezik, istikrarlı, hantal,vb…

At: güç, hız, kaçış, güzellik, firari, istikrarlı, dayanıklılık, temas, destek, içsellik, saygı,vb…

Kuzu: savunmasızlık, şefkatle bakıp büyütme, koruma, masum, bebek, kurtarma,vb…

Aslan: güç, tehlike, kontrol, hız, hükümdar, haşmetli, gururlu, azametli, avcı, gezinen, baba, otorite, asalet, serseri, göz korkutucu, saldırgan

Kale/şato: ev, otorite, korunma, girilemez, sınırlar, geçmiş, aile, soğuk, katılık, güç, güvenlik, beden sınırı, vb…

Mağara: korunma, korunan, saklanmış, gizli, bilinmeyen, sığınak, çelişkili duygular yaşama,

Banka: değer, eder, güvenlik, kayıp, itibar, saygınlık, sır, aile vb…

Sahil: güvenli, özgür, neşeli, dokunsal, güvenli, çocuksu, vb…

Ev: yuva, güvenlik, içsel, koruma, çatışma, evlilik, ebeveynler, vb… anlamlara geliyor olabilir.

Burada Deneyimsel Oyun Terapisinde kullanılan oyuncakların çok küçük bir kısmı mevcut. Oyuncakların anlamları elbette mutlak değil. Çocukların yaşlarına, yaşamakta oldukları sorunlara, tercih ettikleri oyunlara ve oyun içinde birbirleriyle kullanılma durumlarına göre oyuncakların taşıdıkları anlam ortaya çıkıyor. Çocuklar içinde bulundukları olumlu ya da olumsuz durumları oynadıkları oyunlar ve oyunlarda seçtikleri oyuncaklar aracılığıyla bizlerle paylaşıyor. Deneyimsel Oyun Terapisi çocuklara verdiği güvenle yaşanmakta olan durum ne kadar zorlayıcı olursa olsun çocuklara kendilerini ifade edebilmeleri için özgür bir ortam yaratır

Derlemedir

BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 3 üye beğendi.
Son düzenleyen perlina; 31 Mayıs 2016 21:06
perlina - avatarı
perlina
Ziyaretçi
6 Nisan 2016       Mesaj #3
perlina - avatarı
Ziyaretçi

Filial Oyun Terapisi


MsXLas.org

Ad:  ca7ac9_57d288f1d18c4fb9ae7e8912cddd47bf.jpg
Gösterim: 592
Boyut:  40.9 KB
Ebeveynler ve çocuklar arasındaki kronik ve şiddetli bir işbirliği eksikliği, ebeveynler ve diğer aile fertleri için olduğu kadar, çocuk için de ciddi sorunlar yaratacaktır.

D.W. Winnicott’a (1992) göre, bir birey olarak çocuk gibisi yoktur. Çocukların davranışlarını anlamak, ancak ebeveyn ve çocukları bir takım olarak incelemekle gerçekleşir. Eğer çocukların davranışlarında bir sorun varsa, çoğunlukla takımın davranışlarında da bir sorun var demektir.

Acı çeken ya da profesyonel yardıma ihtiyacı olan çocuğu terapiye götürmek, aileler için başlı başına güven eksikliği yaratmaktadır. Dolayısıyla aile ne kadar çalışmanın içine dahil edilirse, o kadar başarı elde edilir. Şu unutulmamalıdır ki çocukla terapistin ilişkisi ne kadar güçlü olursa olsun, çocuğun ailesiyle olan ilişkisinden sonra gelmektedir. Bu nedenle aileye sadece çocuğu terapiye getirmek için değil, aynı zamanda onun ihtiyacı olan ve kendi başına yaptığı değişiklikleri desteklemesi için ihtiyaç duyulur.

Filial terapinin temelleri 1960’larda Bernard ve Luise Guerney tarafından atılmıştır. Guerney, hasta odaklı oyun terapisinde aile eğitme metotlarını ilk kez kendi çocukları üzerinde denemiştir. Onun orijinal modeline göre, aileler haftada bir kez olmak üzere 12 ay süpervizyon gruplarına katılmıştır.

Guerney’e (2003) göre, filial terapi 3-10 yaş arasındaki çoğu çocuğa uygulanabilir.

Filial oyun terapisi, aile çocuk arası ilişkiyi, aileye önemli teknikler öğreterek, terapötik bir çerçevede, çocuğunun sosyal, duygusal ve davranışsal problemlerini, düşünsel sağlıklarını güçlendiren yoldur. Filial terapi ailelere yönelik ve ailelerin doğrudan çocuklarının davranışları üzerine eğitildiği, çocuk odaklı bir psikoeğitimdir.

Filial oyun terapisinin odağı, ailelerin, çocuklarının yaşamında terapötik bir üye olabileceğidir. Amaç; aileleri, çocuklarının davranışlarını anlama ve değiştirmede geliştirmektir.

Ailelerce uygulanan oyun seanslarının teorik temeli Axline’ın(1947,1969) hasta odaklı oyun terapisi modeline dayanmaktadır. Axline ise bu methodu Rogers’ın (1951) hasta odaklı terapi modelinden, non-diretktif oyun terapisine adapte etmiştir.

Landreth’e (2002) göre, filial oyun terapisinde empati sadece problem çözme odaklı değildir. İlk olarak aile-çocuk arası ilişkiyi, çocuğu kabul etmeyi ve çocuğun oyun esnasında liderlik edebilmesini sağlama amaçlıdır. Bu empatik yaklaşımda kendini güvenli bir aile ilişkisi içinde gören çocuk, oyun sırasında kendini daha iyi değerlendirebilir, duygularını daha iyi anlar ve bunu ailesiyle paylaşır hale gelir.

Filial terapide ailelere beş temel beceri

1.Çocuklarının problemleri üzerine anlaşabilme,
2.Onların ihtiyacını anlayabilme,
3.Pozitif ve işlevsel aile-çocuk ilişkisi geliştirme,
4.Oyunun, çocuğun hayatındaki önemini anlama,
5.Anlayışlarını değiştirme, ve bunu her gün uygulama.
Çocuğun ilk büyük oyuncağı anne babasıdır. Bebekliği ve çocukluğu boyunca, onunla oynanan, birlikte yapılan oyunculuklar ve onun sorularına verilen olumlu tepkiler çocuğun duygusal sağlığının, esenliğinin ve kendine güveninin temel noktalarıdır.
Filial oyun terapisinde ailelerden, terapi için kullanılacak olan oyun materyallerini sadece özel oyun zamanında kullanmaları istenir.

Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu olan çocuklardaki aile eğitimi programlarında;
  • Ebeveynlik becerilerinin ve güvenin arttırılması
  • Stresin azaltılması
  • Aile ilişkilerinin düzeltilmesi
  • Bozukluğun hem birincil hem de ikincil belirtilerinin azaltılması amaçlanır.
  • Çocuklar her gün oyun oynamaya ihtiyaç duyar. Her gün çocukla ona eşlik edilirse, uzun vadede mutlu, akıllı olacak ve ilişki çok daha güçlenecektir. (Auerbach S., Çocuk Yetiştirmede Oyunun Önemi, s. 45).
Çocuğa ilginin olumlu biçimde aktarılması bu uygulamanın özünü oluşturur. Ona ilgi göstermek, onu övmek olumlu pekiştireçlerdir, böylece olumlu davranışlarını arttırması olasılığı da artar.

Etkili iletişim becerileri, iletişimde anne babanın biz bilincinde olması ile gerçekleşir. Biz bilincinin göstergesi; duyguları tanımak, çocuğu değiştirmeye çalışmadan olduğu gibi kabul etmek, sorun olduğunda sorunun kimde olduğunu saptamak, sağlıklı bir iletişime nelerin engel olduğunu bilmek ve iletişimi bozan engelleri kullanmamaktır.
Oyun terapisindeki aile katılımı, terapinin süresinde ve aynı zamanda başarılı sonuçlar almada oldukça etkilidir.
Filial oyun terapisinde aileler çocuklarıyla 30 dakikalık oyun zamanı geçirirler.

Nina Rye‘e (2005) göre bu oyunun karakteristikleri;

  • Aile çocuğa 30 dakika boyunca dikkatlerini bölmeden verirler.
  • Oyuna çocuk liderlik eder.
  • Aile çocuğu daha sakin dinler ve onu anlayarak iletişime girer.
  • Aile çocuğun davranışlarına sınır koymayı öğrenir.
  • Guerney (1964) filial terapinin altını şu 11 konuda çizmiştirMsn Bat*]Çocuğun hayatıyla ilgili olan her şey, çocuğun oluşturduğu ilişki çerçevesinde anlaşılır hale gelir.
  • Gerçekleşen değişim aile sisteminde ortaya çıkar.
  • Çocuğun değişimindeki birincil getiri, çocuğun yaşamının terapist tarafından veya aile tarafından daha iyi anlaşılmasıdır.
  • Filial terapide ebeveyn sadece yardım eden değil aynı zamanda yardım alan da olur.
  • Ebeveyn çocuğu için oyun terapistinin rolünü çok iyi öğrenmiş olur.
  • Öğrendikleri bu oyun teknikleri sayesinde daha önce farkında varmadıkları kişisel konularına da ışık tutabilirler.
  • Kısa bir süreliğine de olsa, rol değişimi, hasta odaklı ailenin bakış açısını değiştirmeye hizmet eder.
  • Ebeveyn, çocuğuna karşı bu özel oyun zamanlarında oldukça güçlü bir anlayış geliştirir.
  • Ailenin çocuğa olan dikkati, kısa sürede de olsa, daha terapötik bir boyuta çıkar.
  • Ailenin terapist olarak rolü, bu terapötik anlayışı hem çocuk, hem aile hem de çocuk-aile arası ilişki için gelişir.
  • Aileler için filial terapinin en büyük faydası, kendilerinde terapistin yaptığı gibi, çocuklarını değiştirmede etkili oldukları potansiyeline olan inançlarının artmasıdır.
  • Oyun esnasında çocuğun dikkatini toplamak, odaklamak ve dağıtmamak için; bekleneni kendisine açık bir biçimde anlatmak, göz teması kurmak, görünebilir konumda olmak, etrafını dikkatini dağıtacak materyallerden arındırmak, ve başardıkları için övmek çok önemlidir.
  • Dikkat eksikliği olan çocukla annesinin oyun tekniklerini uygulanması çocuk için ilgi çekici ve cesaretlendirici olur. Anneyle iletişimini ve paylaşımını arttırır. Birden çok duyusunu kullanmasını sağlayarak, etkin katılımı gerektirirler. Dolayısıyla sosyal becerileri artar ve özgüvenleri gelişir.
  • Çocukların “yanlış” yaptıkları birçok davranış yönergeyi doğru biçimde algılamama sebebiyledir.

Yönergelerin verilmesinde uygulanabilecek ipuçları;

  • Çocuğun dikkatini çekene kadar beklemek,
  • Tamamen sessizleşmeden yönergeyi vermemek,
  • Kesin, yavaş ve açık olarak anlatmak,
  • Konuşurken gözlerine bakmak,
  • Birden çok duyusuna hitap eden yönergeler vermek,
  • Ne yapılması gerektiğini örneklemek,
  • Bir defada çok fazla yönerge vermemek,
  • Anlayıp anlamadığını kontrol etmek.
Derlemedir
BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 2 üye beğendi.
Son düzenleyen perlina; 13 Temmuz 2016 18:14
perlina - avatarı
perlina
Ziyaretçi
6 Nisan 2016       Mesaj #4
perlina - avatarı
Ziyaretçi
"Kuşlar uçar, balıklar yüzer ve çocuklar oynar"
BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 1 üye beğendi.
kenan23 - avatarı
kenan23
Kayıtlı Üye
13 Temmuz 2016       Mesaj #5
kenan23 - avatarı
Kayıtlı Üye
Oyun terapisi çocukların tedavisinde kullanılan bir yöntemdir. Enstitümüzde sadece 3-9 yaş arası çocuklara yönelik olarak uygulanmaktadır. Genel olarak çocuğa bir yönlendirme yapmadan veya müdahalede bulunmadan bazı özel teknikler kullanılarak oyun oynanır.

Çocuğun oyun sırasında gerçek yaşamdaki problemlerini çözmesi amaçlanır. Bu terapi hakkında 1960’lı yılların başından beri yapılan araştırmalar çok olumlu sonuçlar vermektedir. Bilişsel Davranışçı Terapi yöntemleri ile oyun terapisinde ise Çocuk Merkezli Oyun Terapisi’nin aksine bu terapi şeklinde danışman çocuğa oyun sırasında yönergeler verebilir, onun spesifik olarak belli aktivitelerde bulunmasını isteyebilir.
Tedavi amaçlı yapılan bu yönlendirmelerle çocuk problemleri ile nasıl başa çıkacağını öğrenmeye başlar. Gerçek hayatta karşılaştığı zorlukları veya iç dünyasında yaşadığı problemleri aşmayı öğrenir.

Alıntı: Rasyonel Psikoloji
Son düzenleyen perlina; 13 Temmuz 2016 18:15

Benzer Konular

9 Haziran 2007 / P.u.S.u Meslekler
1 Şubat 2009 / B.L.A.C.K Taslak Konular
11 Kasım 2010 / _Yağmur_ Psikoloji ve Psikiyatri
20 Ocak 2010 / _KleopatrA_ Psikoloji ve Psikiyatri