Jacopo Bassano
Kayıtlı Üye
Jacopo Bassano
MsXLabs.org & Vikipedi, özgür ansiklopedi
Jacopo Bassano (d. yak. 1510, Bassano del Grappa, Venedik Cumhuriyeti, (Günümüzde İtalya) – ö. 14 Şubat 1592, Bassano del Grappa, Venedik Cumhuriyeti, (Günümüzde İtalya)) İtalyan yağlıboya resim üzerinde isim yapmış bir ressam. Doğduğu, hayatının büyük kısmında çalıştığı ve öldüğü şehir Bassano del Grappa olduğu icin "Bassano" lakabi ile anılmaktadır. Sanat eğitimini Paolo Veronese'nin çırağı ve öğrencisi olarak yapmıștır. En çok ilgi gosterdiği ve popüler tabloları peyzaj ve tür resmi tiptedir.[3] Jacopo Bassano ve kendini takip ederek ressam olan iki oğlu Leandro Bassano ve Genç Francesco Bassano Venedik'de çok sevilmiş ressam olmuşlardir ve bunun nedeni, eserleri için seçtikleri konuların basit kırsal hayatı göstermesidir. Jacopo Bassano ilk modern peyzaj ressami olarak nitelendirilmiştir.
Yaşamı ve eserleri
Jacopo Bassano yaklaşık 1510'de Venedik'in 65 km kuzeyinde bulunan Başsano del Grappa adlı bir küçük şehir de doğdu. Asıl adı Jacopo de Ponte idi. Babası Yaşlı Francesca (yak.1475-1539) bir taşra şehri ressamı idi. Jacopo 1530'lu yıllarda Venedikli ressam olan Paolo Veronese'nin Venedik'te bulunan atölyesine çırak olarak girip onun yanında yetişti. Bu çıraklık yılları dışında Jacopo Bassano tüm sanat hayatını Başsano'da geçirdi.
Küçük bir şehirde çalışan ve hazırladığı eserleri Venedik Cumhuriyeti idaresinde ana karada bulunan kasaba ve küçük şehirlere hitap etmekle beraber Jacobo Bassano "küçük şehir sanatçısı" niteliğini taşımamaktadır. Jacobo Bassano sanat hayatı boyunca İtalya ve kuzey Avrupa'da ortaya çıkarılan resim sanatı gelişmelerini takip etmiş ve bunları kendi resimleri içinde yansıtmıştır. Hazırladığı portrelerde Lorenzo Lotto'nun geliştirdiği yeni portre öğelerini uygulamıştır. Parmagianino'nun çok tutulan gravür ve tahta baskısı eserlere getirdiği yenilikler Bassano'nın eserlerinde uygulandığı görülür. Albrecht Dürer, Raffaello Santi ve Parmıgianino gibi artistlerin yenilik getirdikleri peyzaj tabloları ve tür resim (veya günlük yaşam resimi) alanlarında Jacopo Bassano bu yenilikçiler yanında eserler vermiştir. 1534'de ise kendi kentine çok yakın olan Venedik'te gelişmekte olan Titian ve ekolünden ışık gölge (chiaroscuro) ve çok zengin hatta lüks renklendirme tekniklerini hazırladığı eserlerde uygulamaya başlamıştır. 1500'lu yılların ortalarında Venedik şehrinde ve etrafında bulunan Veneto bölgesinde büyük ün kazanıp şehrin ve bölgenin en etkili ressamlarından biri olduğu kabul edilmiştir.
Kompozisyonları için yeni sanat gelişmelerini hemen ve gayet ilgi çeker şekilde uygulayabilmesi kabiliyeti İtalya'da yüksek rönesans sonlarında gelişmeye başlayan maniyerist üslub ve akımına yaptığı büyük katkılarda da kendini gösterdi. Maniyerist akımın başında Raffaello Santi'nin gravürlerini gayet dikkatle incelemişti. 1540'li yıllarda hazırladığı eserler bu akımı uygulmaya çalışan deneysel eserler oldu. Bu eserlerde bulunan figürler doğal olamayan şekilde uzunlaştırılmıştı; bu figurlerin gösterilen tavır ve hareketleri de gayet gayritabii görünmekteydir ama çok parlak olarak renklendirilmişlerdir. Bu deneysel uğraşlardan sonra sadece kendisine has ama yenilikleri de içeren ve çok popüler olarak seyircisi ile iletişime geçen özel bir resim yapma stili ortaya çıkarmıştır. Bu özel resim stilinin popülerliği ve ilgi çekiciliği temellerinde ışık/gölge kavramının gayet ustalıkla ve çekici şekilde kullanılması ve insan figürlerinin ve özellikle hayvan figürlerinin resimlerinde çok hayata yakın nitelikler taşımaları ile desteklenmektedirler. Jacopo Bassono eserlerinde yaşayıp çalıştığı küçük şehrin insanlarının basit yaşayışlarından; tarımsal işlerden ve doğanın yıl içinde ve yıl be yıl devamlı gösterdiği değişikliklerden ilham aldığı açıktır. Maniyerist üslub ve akımın genel karakterleri olan enerji, çok fazla hatta ifrata varan hareketler ve gayet sıkıştırılmış mekan boşluklarına Jacopo Bassano eserlerinde realizm ve gayet sadelik niteliklerini de eklemiştir. Eserlerini hazırlamakta iken gösterdiği gayet mütevazı ve göze çarpmayan hareketleri dolayısıyla kendine poz verenlerin ressamın orada bulunduğunu hissetmmeleri ve gayet realist olarak ona poz verdikleri iddia edilmektedir.
Yıllar geçtikçe tablolarında dinsel ve filozofik konularai işleyip bunları peyzaj ve tur resimler hazırlamak için bahane olarak kullanmaya başladı. Hazırladığı tabloların içerikleri daha dramatik olmaya başladı ve tablo ebadları da gittikçe büyüdü. 1550'li yıllardan 1592'de hayatının sonuna kadar bir seri gittikçe büyük ebadlı kilise sunak tabloları hazırladı; bu tablolar tarih sırası ile Başsano, Treviso, Padua, ve Belluno'daki büyük kilise ve katedrallarde bulunmaktadır.
Eserlerinin İncil'den gelen temaleri sanki kırsal resim tur sahneleri gibiymiş gibi resmedip bunun için model olarak gerçekten yaşamış kişileri ve gerçek hayvanları kullanmıştır. Böylelikle ortaya çıkardığı tablolarda ele aldığı estetik hedef gayet iyi bilinen dinsel konular içeriği olmaktan çıkmakta ve sanatsal natürmort veya peyzaj elemanları daha üste gelmektedir. 1560'li yıllarda hazırladığı eserlerde ise ışık ve karanlık elemanlarının yeni şekilde kullanmaları için deneyimler yapılmakta olduğu görülmektedir. Bu deneyimlerin sonucu ortaya çıkan eserlerde, Venedikli ressam Tintöretto'nın eserlerinde olduğu gibi, yanardoner tablo renklendirmesi tekniğine çok benzer eserler vermiştir.
Bassono geliştirdiği tablo ressamlığı stilini ressam olan dört oğluna da (Genç Francesco (1549-92), Gerolamo (1566-1621), Giovanni Battista (1553-1613) ve Leandro (1557-1622)) öğretmiş ve bunlar da babalarının eserlerine benzer eserler vermişlerdir. Bunlardan özellikle Genç Francesko (babasının ölümünden önce pencereden kendini atarak intihar etmiştir) ve Leonardo Venedik şehrinde bizzat çalışarak o şehrin sanatsever ve sanat eserleri satın alan zümreleri içinde gök iyi isim yapmışlar ve eserleri Venedik'te beğendirip gösterilmişlerdir. Diğer tarftan Jacopo (ve onu takiben onun dört oğlu) Başsano'da dedelerinin atölyesini geliştirmişler ve Başsano şehrinin sanki sanat üreten bir merkez olmasına neden olmuşlardır ve bu atölyede 18. yüzyıllın içlerine kadar sanat eseri hazırlanmaya devam edilmişdir. Bu yetenekli ailenin fertlerinin resim eserleri Başsano'daki "Müseo Civico"'da çok geniş şekilde hala sergilenmektedir.
Müzeler ve güzel sanatlar galerilerinde sergilenen seçilmiş eserleri
Galeri
MsXLabs.org & Vikipedi, özgür ansiklopedi
Sponsorlu Bağlantılar
- Doğum adı Jacopo dal Ponte
- Doğum yak. 1510Bassano del Grappa, Venedik Cumhuriyeti, (Günümüzde İtalya)
- Ölüm 14 Şubat 1592Bassano del Grappa, Venedik Cumhuriyeti, (Günümüzde İtalya)
- Uyruk İtalyan
- Alanı Resim
- Sanat eğitimi Paolo Veronese
- Katıldığı akımlar Venedik Ekolu
- Etkilendikleri Titian
- Etkiledikleri Leandro Bassano,Francesco Bassano the Younger,Annibale Carracci,Diego Velázquez
- Ünlü yapıtları Emmaus'da Aksam Yemegi (1538),Misir'a Kacis(1542),Isa Meryem ve Marta'nın Evinde,Isa'nin Vaftiz Edilmesi (1590)
Jacopo Bassano (d. yak. 1510, Bassano del Grappa, Venedik Cumhuriyeti, (Günümüzde İtalya) – ö. 14 Şubat 1592, Bassano del Grappa, Venedik Cumhuriyeti, (Günümüzde İtalya)) İtalyan yağlıboya resim üzerinde isim yapmış bir ressam. Doğduğu, hayatının büyük kısmında çalıştığı ve öldüğü şehir Bassano del Grappa olduğu icin "Bassano" lakabi ile anılmaktadır. Sanat eğitimini Paolo Veronese'nin çırağı ve öğrencisi olarak yapmıștır. En çok ilgi gosterdiği ve popüler tabloları peyzaj ve tür resmi tiptedir.[3] Jacopo Bassano ve kendini takip ederek ressam olan iki oğlu Leandro Bassano ve Genç Francesco Bassano Venedik'de çok sevilmiş ressam olmuşlardir ve bunun nedeni, eserleri için seçtikleri konuların basit kırsal hayatı göstermesidir. Jacopo Bassano ilk modern peyzaj ressami olarak nitelendirilmiştir.
Yaşamı ve eserleri
Jacopo Bassano yaklaşık 1510'de Venedik'in 65 km kuzeyinde bulunan Başsano del Grappa adlı bir küçük şehir de doğdu. Asıl adı Jacopo de Ponte idi. Babası Yaşlı Francesca (yak.1475-1539) bir taşra şehri ressamı idi. Jacopo 1530'lu yıllarda Venedikli ressam olan Paolo Veronese'nin Venedik'te bulunan atölyesine çırak olarak girip onun yanında yetişti. Bu çıraklık yılları dışında Jacopo Bassano tüm sanat hayatını Başsano'da geçirdi.
Küçük bir şehirde çalışan ve hazırladığı eserleri Venedik Cumhuriyeti idaresinde ana karada bulunan kasaba ve küçük şehirlere hitap etmekle beraber Jacobo Bassano "küçük şehir sanatçısı" niteliğini taşımamaktadır. Jacobo Bassano sanat hayatı boyunca İtalya ve kuzey Avrupa'da ortaya çıkarılan resim sanatı gelişmelerini takip etmiş ve bunları kendi resimleri içinde yansıtmıştır. Hazırladığı portrelerde Lorenzo Lotto'nun geliştirdiği yeni portre öğelerini uygulamıştır. Parmagianino'nun çok tutulan gravür ve tahta baskısı eserlere getirdiği yenilikler Bassano'nın eserlerinde uygulandığı görülür. Albrecht Dürer, Raffaello Santi ve Parmıgianino gibi artistlerin yenilik getirdikleri peyzaj tabloları ve tür resim (veya günlük yaşam resimi) alanlarında Jacopo Bassano bu yenilikçiler yanında eserler vermiştir. 1534'de ise kendi kentine çok yakın olan Venedik'te gelişmekte olan Titian ve ekolünden ışık gölge (chiaroscuro) ve çok zengin hatta lüks renklendirme tekniklerini hazırladığı eserlerde uygulamaya başlamıştır. 1500'lu yılların ortalarında Venedik şehrinde ve etrafında bulunan Veneto bölgesinde büyük ün kazanıp şehrin ve bölgenin en etkili ressamlarından biri olduğu kabul edilmiştir.
Kompozisyonları için yeni sanat gelişmelerini hemen ve gayet ilgi çeker şekilde uygulayabilmesi kabiliyeti İtalya'da yüksek rönesans sonlarında gelişmeye başlayan maniyerist üslub ve akımına yaptığı büyük katkılarda da kendini gösterdi. Maniyerist akımın başında Raffaello Santi'nin gravürlerini gayet dikkatle incelemişti. 1540'li yıllarda hazırladığı eserler bu akımı uygulmaya çalışan deneysel eserler oldu. Bu eserlerde bulunan figürler doğal olamayan şekilde uzunlaştırılmıştı; bu figurlerin gösterilen tavır ve hareketleri de gayet gayritabii görünmekteydir ama çok parlak olarak renklendirilmişlerdir. Bu deneysel uğraşlardan sonra sadece kendisine has ama yenilikleri de içeren ve çok popüler olarak seyircisi ile iletişime geçen özel bir resim yapma stili ortaya çıkarmıştır. Bu özel resim stilinin popülerliği ve ilgi çekiciliği temellerinde ışık/gölge kavramının gayet ustalıkla ve çekici şekilde kullanılması ve insan figürlerinin ve özellikle hayvan figürlerinin resimlerinde çok hayata yakın nitelikler taşımaları ile desteklenmektedirler. Jacopo Bassono eserlerinde yaşayıp çalıştığı küçük şehrin insanlarının basit yaşayışlarından; tarımsal işlerden ve doğanın yıl içinde ve yıl be yıl devamlı gösterdiği değişikliklerden ilham aldığı açıktır. Maniyerist üslub ve akımın genel karakterleri olan enerji, çok fazla hatta ifrata varan hareketler ve gayet sıkıştırılmış mekan boşluklarına Jacopo Bassano eserlerinde realizm ve gayet sadelik niteliklerini de eklemiştir. Eserlerini hazırlamakta iken gösterdiği gayet mütevazı ve göze çarpmayan hareketleri dolayısıyla kendine poz verenlerin ressamın orada bulunduğunu hissetmmeleri ve gayet realist olarak ona poz verdikleri iddia edilmektedir.
Yıllar geçtikçe tablolarında dinsel ve filozofik konularai işleyip bunları peyzaj ve tur resimler hazırlamak için bahane olarak kullanmaya başladı. Hazırladığı tabloların içerikleri daha dramatik olmaya başladı ve tablo ebadları da gittikçe büyüdü. 1550'li yıllardan 1592'de hayatının sonuna kadar bir seri gittikçe büyük ebadlı kilise sunak tabloları hazırladı; bu tablolar tarih sırası ile Başsano, Treviso, Padua, ve Belluno'daki büyük kilise ve katedrallarde bulunmaktadır.
Eserlerinin İncil'den gelen temaleri sanki kırsal resim tur sahneleri gibiymiş gibi resmedip bunun için model olarak gerçekten yaşamış kişileri ve gerçek hayvanları kullanmıştır. Böylelikle ortaya çıkardığı tablolarda ele aldığı estetik hedef gayet iyi bilinen dinsel konular içeriği olmaktan çıkmakta ve sanatsal natürmort veya peyzaj elemanları daha üste gelmektedir. 1560'li yıllarda hazırladığı eserlerde ise ışık ve karanlık elemanlarının yeni şekilde kullanmaları için deneyimler yapılmakta olduğu görülmektedir. Bu deneyimlerin sonucu ortaya çıkan eserlerde, Venedikli ressam Tintöretto'nın eserlerinde olduğu gibi, yanardoner tablo renklendirmesi tekniğine çok benzer eserler vermiştir.
Bassono geliştirdiği tablo ressamlığı stilini ressam olan dört oğluna da (Genç Francesco (1549-92), Gerolamo (1566-1621), Giovanni Battista (1553-1613) ve Leandro (1557-1622)) öğretmiş ve bunlar da babalarının eserlerine benzer eserler vermişlerdir. Bunlardan özellikle Genç Francesko (babasının ölümünden önce pencereden kendini atarak intihar etmiştir) ve Leonardo Venedik şehrinde bizzat çalışarak o şehrin sanatsever ve sanat eserleri satın alan zümreleri içinde gök iyi isim yapmışlar ve eserleri Venedik'te beğendirip gösterilmişlerdir. Diğer tarftan Jacopo (ve onu takiben onun dört oğlu) Başsano'da dedelerinin atölyesini geliştirmişler ve Başsano şehrinin sanki sanat üreten bir merkez olmasına neden olmuşlardır ve bu atölyede 18. yüzyıllın içlerine kadar sanat eseri hazırlanmaya devam edilmişdir. Bu yetenekli ailenin fertlerinin resim eserleri Başsano'daki "Müseo Civico"'da çok geniş şekilde hala sergilenmektedir.
Müzeler ve güzel sanatlar galerilerinde sergilenen seçilmiş eserleri
Galeri
Biyografi Konusu: Jacopo Bassano nereli hayatı kimdir.
