Sevgi, hep sevinç ve lezzet değildir.Bazen hüzündür gözyaşı ve hasrettir.Bu, daha derin, daha içten bir sevgidir.Hasret ve sevgiden meydana gelen sevgi iz bırakır, unutulmaz.O sevgi imanla beraber devam eder.Nice sevdiklerimiz vefat etmiş, ebediyete intikal etmiştir.Ama sevgileri hâlâ gönüllerimizdedir.Kavuşacağımız o tatlı günün heyecanını yaşatır ruhlarımıza.Sevgi bir güçtür, kuvvettir.Bu kuvvet en güçlüleri en zayıflara hizmet ettirir.Tavuğu yavrusunu korumak için köpeğe saldırtan ve ölüme götüren, işte bu sevgidir.Yavrularına saldıran aslanı yaralı numarası yaparak celbeden ve yavrularını kurtaran ördeğe bu işi yaptıran aynı kuvvettir.Sevginin olmadığı bir kalpte, bir ailede ve bir toplumda huzur aramak boşunadır.

Çelik gibi sert değil, ipek gibi yumuşak ol; Fethet gönülleri.Eline fırsat geçince şımarık çocuk gibi olma.Allah’ın sana lütfettiği nimetlerin şükrünü eda edebilmen için insanları ötede sevindirecek gerçek dost olarak aç açabildiğin kadar şefkat sineni.Ger, gerebildiğin kadar sevgi ve merhamet kanatlarını.Susuz kalmış bir köpeğe su veren, kötü bir kadını affeden Allah, seni yolda bırakmaz.’’ KİŞİ SEVDİĞİ İLE BERABERDİR.’’ Gerçeğine gönül verenleri O, sevdiklerine kavuşturur.