YARGI

1. Bir olayın meydana gelişi ya da bir kimsenin durumu, eylemi üzerine bir değerlendirme sonucunda varılan kanı, verilen hüküm: Sizin yargılarınıza güvenirim. Eleştirinin işlevine yönelik sert yargılar. Nesnel, öznel yargı.
2. Mahkemelerde yargılama, davalara bakma işi: Yargı yolu açıktır, istersen mahkemeye başvurabilirsin.
3. Yargı yeri,yasalara göre davaların bakıldığı, görüldüğü yer; mahkeme.

—Din. Son yargı, hıristiyan inanışında İsa' nın Mahşer günü tüm insanların kaderini belirleyecek olan yargısı.

—Fels. Doğruyu ortaya çıkarmak amacıyla bir önermeyi olumlayan ya da olumsuzlayan düşünce etkinliği.

— Huk. Hukuk düzeninin sağlanması amacıyla devletin mahkemeler aracılığıyla yerine getirdiği işlev. (Eşanl. KAZA.)

• Yargı alanı, bir mahkemenin yargı yetkisini kullandığı coğrafi alan.
• Yargı denetimi, hukuk düzeninin sağlanması amacıyla yargı organlarınca yapılan denetim. (Hukuk devletinde idarenin tüm işlemleri yargı denetimine bağlıdır.)
• Yargı yetkisi, yargılama yapma yetkisi. (Eşanl. KAZAİ SALAHİYET.)
• Adli yargt, adliye mahkemelerinin (hukuk ve ceza) görev alanına giren yargılama etkinliklerinin tümü. (Adli yargı alanında en yüksek mahkeme Yargıtay'dır.)
• Anayasa yargısı, Anayasa mahkemesi'nin görev alanına giren yargılama etkinliği.
• Askeri yargı, askeri mahkemelerin görev alanına giren yargılama etkinliklerinin tümü. (Askeri yargı alanında en yüksek mahkeme Askeri yargıtay' dır.)
• İdari yargı, idare mahkemelerinin görev alanına giren yargılama etkinliklerinin tümü. (İdari yargı alanında en yüksek mahkeme Danıştay'dır.)

— Psijc Yargı bozukluğu, düşünsel etkinlikte görülen her türlü bozulma.

— Ruhbil. Bir düşünce nesnesine bir yüklem ya da bir yüklem değeri vermeye dayanan bilişsel edim; bu bilişsel edimin, genellikle sözsel bir anlatımla dile getirilmekle birlikte, başka türlü de (örneğin yanıtlardan birini saklayarak) dile getirilebilen ürünü.

— Tar. Tanrı yargısı, bazı antikçağ halklarında (Babilliler, Ibraniler), Erken Ortaçağ döneminde ve çeşitli ilkel halklarda, bir suçlamanın doğruluğunu ya da yanlışlığını kanıtlama yöntemlerine verilen ad.