Gönül senden geçer yardan geçemez Bağlanmış ikrara kavi özlüyüm Her sözüm dinleyen özüm seçemez Sırat köprüsünden ince sözlüyüm Benim sözüm çürük değil sağ gibi Çürük sözler erir akar yağ gibi Üzerinden kervan geçer dağ gibi Yokuşluyum sanma beni düzlüyüm Yolcu ateş yakmak ile yol almaz Erenlerin dokunduğu çul yanmaz Cehennemde günah yanar kul yanmaz Ben günahtan sürmelenmiş gözlüyüm Seyrani aradım onu her yerde Aşk-ı hakikatla düştüm bu derde Tuttum günahımdan yüzüme perde Rabbim divanında kara yüzlüyüm Ateş vapurunu icat eyleyen Yelken açıp yel kadrini ne bilsin Süleyman dır kuş dilini söyleyen Her Süleyman dil kadrini ne bilsin Hayvanlarda bir kaç çeşit fıkralar Kimi düzen aşar kimi yorgalar Gübreliğe inip kokan kargalar Has bahçede gül kadrini ne bilsin Seyrani babanın beli büküldü Ağzının içinde dili döküldü Davud nebi haddesinden çekildi Saz çalmayan tel kadrini ne bilsin
