Anlaşmalar ve kriterler

İkinci Dünya Savaşı sonrasında 1951 yılında Avrupa Kömür ve Çelik Topluluğu’nun (AKÇT) kurulmasıyla yola çıkan Avrupa Birliği düşüncesi, 53 yılda çok önemli aşamalar kaydetti. Bugün Avrupa Birliği gerçek bir siyasi projeye dönüştü, 25 üye ülkesiyle, içlerinde Türkiye’nin de bulunduğu 4 aday ülkesiyle Avrupa Birleşik Devletleri hayali yolunda atılan önemli bir adım oldu. Her geçen gün büyüyen, genişleyen ve kurumsal yapılarını oluşturan Avrupa Birliği önümüzdeki on yıllarda ne gibi bir aşama geçirir bilinmez ama çağımızın en önemli siyasi, ekonomik, kültürel gelişmesi olduğu kesin. Kuşkusuz bugünkü noktaya bir adımda gelinmedi. Birçok ara aşamadan geçildi, yapı tuğla tuğla örüldü. Aşağıda bu inşa sürecinin birkaç kritik noktası ile ilgili bilgi bulacaksınız. Yşer darlığı nedeniyle sadece Helsinki Zirvesi, Barcelona Zirvesi, Maastricht Kriterleri ve Kopenhag Kriterleri’ne yer verdik.

Helsinki Zirvesi
Türkiye, 10-11 Aralık 1999 tarihlerinde Helsinki'de yapılan AB Devlet ve Hükümet Başkanları Zirvesi'nde oybirliği ile Avrupa Birliği'ne aday ülke olarak kabul edildi. Helsinki Zirvesi'nde Türkiye'nin diğer aday ülkelerle eşit konumda olacağı da açık ve kesin bir dille ifade edildi.
Zirve'de alınan kararlara göre, diğer aday ülkeler gibi Türkiye de Katılım Öncesi Stratejisi'nden yararlanacak. Yine aynı paralelde topluluk programları ve ajansları ile, aday ülkeler ile Birlik arasında, katılım süreci çerçevesinde yapılan toplantılara katılma imkanına sahip olacak.
Zirve Sonuç Bildirisi ayrıca, önceki AB Konseyi kararları çerçevesinde bir katılım ortaklığı hazırlanmasını da öngörüyor. Bu ortaklığın aynı zamanda, siyasi ve ekonomik kriterleri ile, üye ülke olmanın gerektirdiği yükümlülükler ışığında ve AB müktesebatının üstlenilmesine ilişkin Ulusal Program ile birarada, katılım hazırlıkları üzerinde yoğunlaşacağı belirtiliyor.
Komisyon ayrıca, Türk mevzuatının Topluluk müktesebatıyla uyumlaştırılması amacıyla, müktesebatın analitik incelenmesi sürecini hazırlamakla görevlendiriliyor, öte yandan, katılım öncesine yönelik mali kaynakların eşgüdümü için tek bir çerçeve sunmaya çağrılıyor.