Ziyadiler

, 819-1018 arasında Yemen’de hüküm süren Müslüman hanedan. Abbasi halifesi Memun, Arabistan’ın güneyinde üslenmiş olan Şii Âlileri etkisizleştirmek amacıyla Yemen yönetimini Ziyadi ailesine bırakmıştı. İlk Ziyadi hükümdarı Muhammed bin Ziyad, Horasanlı bir ordu ve süvari birliğinin desteğiyle Zebid başkent olmak üzere Yemen kıyısı (Tihame) boyunca egemenlik kurdu. Dağ yamaçlarındaki kabilelerin reisleri de onun hükümdarlığını kabul ettiler.

İç kesimlerdeki Sana ise Abbasilerin denetiminde kaldı. İslam öncesi dönemin soylularından Benu Yafur ailesi 859’da Sana’da bağımsız bir hanedan kurdu; kısa süre sonra da Ziyadi hükümdarı İbrahim bin Muhammed’i (859-902) haraç olarak toprak vermeye zorladı. İbrahim’in ölümünden sonra Karmati tarikatına Zebid’i de içine alan daha büyük bir bölge verildi.İbrahim’den sonraki hükümdarlara ait belgeler ve kayıtlar belirsizliklerle doludur.

Ebû’l-Ceyş İshak (hd 904-981) Ziyadileri eski gücüne ulaştırdı ve topraklarını yeniden ele geçirdi. 989’da Ziyadi başkenti Yafurilerce ele geçirilip ateşe verildi. Gerçek iktidar da Ziyadilerden, EtiyopyalI köle vezirlere geçti. Yafurilerin saldırısından sonra krallığın çökmesini engelleyen Memlûk el-Huseyn bin Salame’nin yerine kölesi Mercan tahta çıktı. Mercan krallığın yönetimini iki başka Memlûk arasında bölüştürdü. Kuzey illeri Necah’a verildi, başkent ve güney bölgeleri de Nefis’in yönetimi altına girdi. Zebid de sonradan Necah’ın eline geçti. 1022’de Yemen’de Necahilerin hükümdarlığı başladı.