OLAY
♦ olaylar çoğl. a.
1. Şu ya da bu durumun, şu ya da bu konjönktürü doğuran olayların tümü: Olayların gerisinde kalmak. Olayların gelişimi beni şaşırtıyor.
2. Gündelik yaşamla ilgili iktisadi ve toplumsal bunalımlarla belirginleşen olayların tümü: 1968 yılı mayıs olayları. 1 mayıs olayları.

—ANSİKL Fiz. Herhangi bir fiziksel olgu betimlenirken, bunun, uzay ve zaman çerçevesinde tam sınırlı, uzamsız ve süresiz bir "olaylar" kümesi olduğu düşünülür. Bu soyutlama, geometrik bir şeklin betimlenmesini, zaman açısından, bir noktalar kümesi gibi göz önüne almaya yol açar. Nitekim, bir cismin hareketi, uzay-zaman içinde, cismin o noktadan, o anda geçişinin oluşturduğu olayların tümüyle betimlenir. İki parçacık arasındaki noktasal çarpışma, kararsız bir parçacığın bozunması, somut olayların en basit örnekleridir.

Bir olay, uygun bir karşılaştırma sistemindeki uzay ve zaman koordinatlarıyla betimlenir. Görelilik kuramının (Einstein' ın geliştirdiği olsun ya da olmasın) ilk amacı, aynı bir olayın, eşdeğer iki karşılaştırma sistemindeki koordinatlarını birbirine bağlamaktır. Öte yandan bu kuram, aynı karşılaştırma sistemindeki iki olay arasındaki karşılaştırmaya, bu olaylar arasında değişmez bir aralık tanımlayarak, fiziksel bir anlam verme olanağını da sağlar.