Anavatan Partisi Vikipedi, özgür ansiklopedi
Anavatan Partisi (eski kısaltması ANAP), 1983 yılında Turgut Özal tarafından kurulmuş olan eski siyasi parti. 31 Ekim 2009 tarihinde Demokrat Parti ile birleşerek tarih sayfalarına gömülmüştür Kuruluşu
12 Eylül Darbesi'nin ardından, 20 Mayıs 1983'te, 24 Ocak 1980 ekonomik önlemler paketini hazırlayan, 12 Eylül döneminde bir süre ekonomiden sorumlu başbakan yardımcısı olan Turgut Özal tarafından kuruldu. Anavatan Partisi Özal'ın çevresinde örgütlenmiş, büyük ölçüde kişiselleşmiş bir partiydi.Siyasi kadrosu önemli ölçüde, devlet ve özel sektör deneyimi sırasında Özal'la birlikte çalışmış teknokratlarla, Milli Selamet Partisi (MSP), Milliyetçi Hareket Partisi (MHP), Adalet Partisi (AP) ve hatta Cumhuriyet Halk Partisi'nden (CHP) gelme, 1980 öncesi dönemde fazla ön planda olmayan siyasetçilerden oluşuyordu. Dört siyasi eğilimi (AP, MSP, MHP, CHP) birleştirmeyi iddia ediyordu.Ekonomik düzlemde, 24 Ocak Kararları'nda somutlanan bir liberalizmin savunuculuğunu yaptı.Milli Güvenlik Konseyi'nin veto barajını aşarak 1983 Genel Seçimleri'ne katılan 3 partiden biri oldu.
İktidar dönemi
6 Kasım 1983 yılında yapılan Genel Seçimlerde %45.14 oy oranıyla 400 üyeli TBMM'de 212 milletvekilliği kazanarak çoğunluğu sağladı ve tek başına iktidara geldi.25 Mart 1984'te yapılan yerel seçimlerde % 41.5 oy alan ANAP, birinci parti konumunu korudu. 28 Eylül 1986'da yapılan ara seçimlerde, ANAP önemli bir gerilemeyle oyların ancak yüzde 32.1'ini alabildi.Aynı seçimlere katılıp bir varlık gösteremeyen Hür Demokrat Parti de ANAP'a katılma kararı aldı. 29 Kasım 1987'de yapılan 1987 Genel Seçimleri'nde oylarını düşürmesine rağmen (%36,31) yine tek başına iktidara gelmiş ve bu sefer 450 sandalyeli mecliste 292 sandalyeye sahip olmuştur.26 Mart 1989'da yapılan Yerel Seçimler'de ise, ANAP özellikle büyük kentlerde belediye başkanlıklarının çoğunu yitirdi.Yerel seçimlerin hemen ardından muhalefet partileri ANAP'ın üçüncü parti olduğunu öne sürerek seçim istedi. Bu ortamda Turgut Özal'ın 31 Ekim 1989'da TBMM'deki ANAP çoğunluğunun oylarıyla cumhurbaşkanı seçilmesi de muhalafet için yeni bir eleştiri konusu oldu.
Genel Başkan ve Başbakan Turgut Özal'ın cumhurbaşkanlığına seçilmesiyle genel başkanlığa Yıldırım Akbulut getirildi.15 Haziran 1991'de yapılan olağan kongrede Yıldırım Akbulut parti içi muhalefetin desteğini alan Mesut Yılmaz'a karşı yenilgiye uğradı; böylece ilk kez bir başbakanın, başbakanlık süresi içinde ve parti içi muhalefet hareketi sonucunda makamını kaybetmesi görüldü. Mesut Yılmaz döneminde, Özal'ın parti içindeki etkisi giderek azaldı. Aynı zamanda başbakanlığa gelen Mesut Yılmaz erken seçim kararı aldı.
1990'lar
20 Ekim 1991'de yapılan Milletvekili Genel Seçimleri sonucunda ANAP, yüzde 24 oranıyla 115 milletvekilliği kazandı; 1983'ten bu yana ilk kez ikinci parti konumuna düşerek, 1991-1996 yılları arasındaki dönemi muhalefette geçirdi. BBP adaylarını da listesine aldığı 24 Aralık 1995 seçimlerinden sonra Anavatan Partisi halk oyu bakımından % 19.65 ile 2. parti konumuna gelmiş olsa da, koltuk bakımından üçüncü parti (132 Mv.) oldu. Seçimlerden sonra, DYP ile kurduğu ANAYOL hükümeti , Refah Partisi'nin Anayasa Mahkemesi'ne yaptığı başvuru sonucunda ANAYOL hükümetinin güvenoylamasının iptal edilmesiyle ancak 4 ay sürebildi. DYP - ANAP Hükümeti'nin 28 Haziran 1996'da sona ermesinden 1 yıl sonra, Refah Partisi-Doğru Yol Partisi koalisyon hükümetinin istifa etmesinin ardından, 2 Temmuz 1997'de Mesut Yılmaz'ın başkanlığında kurulan koalisyon hükümetinde Demokratik Sol Parti ve Demokrat Türkiye Partisi de yer aldı (ANASOL-D). Ancak bu hükümet de toplam 18.5 ay kadar sürdü, 25 Kasım 1998'de Mesut Yılmaz için verilen gensoru önergesinin TBMM'de kabul edilmesinden sonra Yılmaz istifa etti, ANAP-DSP-DTP koalisyon hükümeti de 11 Ocak 1999'da sona erdi. Yılmaz'ın başkanlığındaki 55. hükümet, Cumhuriyet tarihinin gensoruyla düşürülen ilk hükümeti olarak tarihe geçti.
18 Nisan 1999'da yapılan seçimler sonucu yüzde 13'le 4. parti olan Anavatan Partisi, 28 Mayıs 1999'da Bülent Ecevit'in başkanlığında kurulan DSP-MHP-ANAP hükümetinin en küçük ortağı olarak 57. Hükümet'te yer aldı.
2000'ler 3 Kasım 2002'de yapılan Genel seçimler ise ANAP için bir facia oldu; % 5.11'lik oy oranıyla tarihinde ilk kez TBMM dışında kaldı. Seçimlerden hemen sonra 11 Ocak 2003'te yapılan kongre'de, aday olmayan Mesut Yılmaz'ın yerine Ali Talip Özdemir seçildi. Özdemir'in 2003'te istifa etmesiyle genel Başkanlığa Nesrin Nas seçildi. Şubat 2005'te Kültür ve Turizm Bakanlığı'ndan istifa eden Isparta milletvekili Erkan Mumcu, 2 Nisan 2005 tarihinde yapılan kongrede tek aday olarak genel başkanlığa seçildi. Aynı yıl içinde logosunu ve ANAP olan kısaltmasını ANAVATAN olarak değiştirdi.
ANAVATAN, 22. dönemde Adalet ve Kalkınma Partisi ve Cumhuriyet Halk Partisi'nden istifa etmiş milletvekillerinin katılımıyla TBMM'de grup kurabilcek milletvekili sayısına ulaştı ve 3. parti konumuna geldi. 2007 Genel Seçimleri öncesinde Doğru Yol Partisi ile birleşme kararı aldı, fakat daha sonra bazı nedenlerden dolayı birleşme gerçekleşemedi, aday listelerini geç verdiği gerekçesiyle de genel seçimlere de katılamadı. 25 Ekim 2008'de yapılan 6. Olağanüstü Büyük Kongre'de, genel başkanlıktan çekilen Erkan Mumcu'nun yerine Salih Uzun seçildi. 31 Ocak 2009'da yapılan tüzük kongresinde alınan kararla daha önce 1983'ten 2005 yılına kadar kullandığı logoyu yeniden kullanmaya başladı [1]. 2009 Yerel Seçimlerinde, eski genel başkanlardan Mesut Yılmaz`ın memleketi olan Rize dışında bir varlık gösteremedi. Aldığı binde 7'lik oy oranı, siyasi tabanının tamamen eriyerek eski gunlerine nazaran artık bir tabela partisi konumuna geldiğinin en açık göstergesi oldu.
23 Temmuz 2009'da Demokrat Parti ile birleşme kararı aldı. 31 Ekim 2009 tarihinde Ankara'da yapılan 10. Olağan Büyük Kongresi'nde, kendini fesih ve Demokrat Parti ile birleşme kararı alındı.[2] ANAP'ın eski logosu (2005-2009)
Dünya Görüşü ve Politikaları
Anavatan Partisi iktidarları süresince Türkiye'de neo-liberal sisteme geçişi şiddetle desteklemiş ve bu doğrultuda icraatlar ortaya koymuştur. Günümüzde halen bu dönemde yaşanan değişimlerin etkilerinin sosyal ve ahlaki hayata yansılamaları tartışılmaktadır.
Turgut Özal'ın keskin ve değişimci politikaları ile Türkiye askeri yönetimden yeni bir döneme hızlı bir geçiş yapmıştır.
Parti ideoloji olarak Adalet Partisi misyonunun devamı gibi gözükse de uygulama da ve politik yaklaşımlarında Adalet Partisi misyonundan daha farklıdır. Çağdaş, kentli ve bilim yanlısı bir sağ oluşum çizgisi çizmeyi istemiştir. Kurucuları:Turgut Özal, Mehmet Keçeciler, Mesut Yılmaz, Cavit Kavak, Adnan Kahveci, Cemil Çiçek, Ali Ayağ, Mustafa Taşar, Kaya Erdem, Güneş Taner, Abdullah Tenekeci, Kazım Oksay, Recep Ercüment Konukman, Veysel Atasoy, Halil Şıvgın, Vehbi Dinçerler, Sudi Türel, Necat Eldem, Ali Tanrıyar, Bedrettin Doğancan Akyürek, İbrahim Özdemir, Abdülhalim Aras, Hüsnü Doğan, Leyla Yeniay Köseoğlu, Vural Arıkan, Bedrettin Dalan
Genel Başkanlar
- Turgut Özal (20 Mayıs 1983-31 Ekim 1989)
- Yıldırım Akbulut (31 Ekim 1989-15 Haziran 1991)
- Mesut Yılmaz (15 Haziran 1991-27 Kasım 2002)
- Ekrem Pakdemirli* (27 Kasım 2002-11 Ocak 2003)
- Ali Talip Özdemir (11 Ocak 2003-13 Aralık 2003)
- Nesrin Nas (13 Aralık 2003-25 Kasım 2004)
- Halil İbrahim Özsoy*(25 Kasım 2004-2 Nisan 2005)
- Erkan Mumcu (2 Nisan 2005 - 25 Ekim 2008)
- Salih Uzun (25 Ekim 2008 - 31 Ekim 2009)
Vekaleten 
