Tıp Fakültesi' ni kazanabilmek için Mf-3 puan türünde en az 15.000 lerde olmak gerekir. (Tabi 15.000 lerde olup ta çok güzel yerler beklemeyin) Tabi Ygs' den alınan sonuçta önemli. Bir miktar puan da ygs den geliyor. Sizlere tavsiyem şudur: amacınızı iyi belirleyin. Amacım Tıp Fakültesi' ni kazanmak. Tamam. Şimdi bunu nerede istiyorsunuz. Hacettepe mi? Şura mı bura mı? Her zaman en yukarısını hedefleyin. Mesela siz Çukurova Tıp istiyorsunuz; fakat bunu hedef edinmeyin! Hacettepe Tıp' ı hedef edinin ki: Hedef ne kadar yüksek olursa azminizde bir o kadar sürekli olur ve zaten Hacettepe'yi kazanacak kadar çalıştıysanız, hiç olmazsa o Çukurova' yı tutturma olasılığınız artacak. Ve bazı zamanlar kendinizi güçsüz hissedebilirsiniz, gayet normaldir. Asla hedefinizden şaşmayın. Tek bir dersin, tek bir konusunu bile kaçırmayın. Diyelim kaçırdınız. O aradaki boşluğu doldurun. Ertelemeyin. Herşeyden önemlisi hali hazırda okuyorsunuz zaten, en iyisimi siz derslerinizi yükstekte tutun.
Size kendimi anlatayım, gayet kötü bir örneğimdir. Ve şu da vardır ki: Dünyada üç türlü insan vardır. Birinicisi hata yapar ve ders almaz, sürekli olduğu yerde sayar. İkincisi bir yaptığı hatadan ders alır ve bir daha o hatayı yapmaz. Ve üçüncüsü vardır ki bu olsun gayeniz; bir başkasının hatasından ders alıp, hata yapmayı en aza indirgeyen insandır. Şimdi gelelim bana. 4 yıl boyunca, herşeyi kendime sorun edinen bir insan olmuşumdur. Bundan ötesi okulla bağlantım bile koptuğu olmuştur. Ne derse girebilmişimdir ne de yazılılara! Bir rahatsızlığımı kendime sorun edinerekten yaptığım anlamsız birşeydi bu; fakat bunu o zamanlar anlayamıyordum. İşin ilginç tarafı hep takdir ile geçmişimdir okulu. Hiçbir kıyakta yok işin içinde. Hatta 3 kez onur belgesi de aldım. Okuldan gelen puanda 75 üzerinden 71 gibi birşey. Kendimi övmüyorum bu konuda. Çünkü vazgeçmişliğin emsaliydim. Ne oksde çalıştım ne de öss de; fakat oksde anadolu lisesini kazandım ve össde ise güzel bir bölümü kazandım ve şuan üniversiteliyim. Tamam herşey güzel, adam yatmışta öss yi kazanmış. Yok o kadar da basit değil işte. Sonuçta çalışmadım derim. Çünkü çalışanı görüyorum, ben çalışmadım diyebilirim. Ama olay sadece bu değil. Okula gittiğim günlerde dersi güzelce dinlerdim. Bir o dinleme yetmez tabi. Arada bir dersaneye giderdim, dersi dinlerdim. (Yalan yok, harbi! )Kimi zaman rahatsızlanırdım, bunalırdım; fakat bunun sınav ile alakası da yoktu hani. Neyse tabi baktım dersane işi olmadı, 2. dönemde dersaneye gitmedim. Daha sonra sınav günü geldi tabi bende ne heyecan var ne de başka birşey. Direk girdim sınava tabi o zaman öss idi. Sonra çıktım sınavdan, bir mutluluk var bende. İyi geçmişti sınav. Ve sonuçlar geldi 335 puan geldi 1. bölümden. Gayet iyiydi ve sevinmiştim; fakat iyi bir puan almama rağmen okumak gibi bir düşüncem yoktu, hazır değildim, tercih yapmadım. 2010' da bir daha girdim, dersaneye yazıldım. Baktım dersaneye gittim 2 ay, güzel geçiyordu zaman. Sonra gene tek tük gitmemeye başladım, sonra tamamen bıraktım. Sorumluluk önemlidir! Neyse ygs ye 3 ay var, arada bir gene ne olur ne olmaz ben internetten ders videoları dinleyeyim dedim. Dediğim gibi arada bir idi o da. Çok sıkılırım, ders dinlerken vs. Ama bana getirsinler bir dizi, bir günde kaç bölüm izlerim Allah bilir. Neyse, böyle böyle derken sınav günü geldi çattı yine girdik sınava, bu sefer geçen senekiye kıyasla heyecanım daha fazla gitmiş, sınavı pek kafaya takmıyordum. Sınavı bitirdim, çıktım sınavdan, içimde bir huzur var. Sınav sonucu geldi, o huzur kaçtı işte . 12,5 netim gitmiş. İtiraz etmek aklımdan geçiyordu, neyse dedim, yine ben aynıyım, ne ders çalışmak var aham şaham ne de stres. Lys lere girdim , sınav sonucu açıklandı. 60 binlerdeyim. İnsan düşününce, şaşırıyor. Yani sen gel o kadar kişi çalışsın, sen yine de iyi bir yer kazan? Çok şükür bu sınavı da atlattık. Ama bu yaşantımı hiç ama hiç tasvip etmiyorum. Sizlere ders olsun kardeşlerim. Ne kadar bilirseniz bilin, yinede emin olana dek çalışın ve ertelemeyin. Ertelediğiniz an, aklınızda şu olsun: Hedefiniz bir dağın zirvesine çıkmak. Ve siz yapmanız gereken birşeyi her ertelediğinizde, bastığınız taşlar, tek tek düşer. Tek bir basacak taş bile kalmaz, mazallah tepe taklak gidersiniz. Hem ruhen sizin içiniz acır hem çevrenizin, hem de madden ailenize zararınız olur. Acımadı mı benim içim? Yandım be. O kadar paralar, şuydu buydu hadi para, tamam; ama insanın ruhu daha önemli. Keşke kendime bir takım o şeyleri sorun etmeseydim de adam gibi okusaydım. Belki de daha güzel şeyler yaşardım. Ama herşeyden önemlisi hayırlısının olmasıdır. Bende Tıp okumak istiyordum. Hatta hemen yatağımın başucunda da yazar: " Hacettepe Tıp Fakültesi, 490 Ham Puan, Türkiye İlk 100' ün İçinde Olacağım" diye. Ama nerede? Neyse Bilgisayar Mühendisliği' ni kazandık. Hamdolsun. Fakat şu var, eğer çalışsaydım Türkiye birincisi olurdum. İnanıyordum buna. (Sen gel çalışma sonra de olurum ben 1. Olur mu öyle şey?) Okul derslerine ağırlık verin, okulda ne kadar başarılı iseniz- kopya mopya haricinde- sınavda da başarılı olma olasılığınız o kadar artar. Disiplinli olmalısınız. Rehberlik servislerinden yardım alınız. Tüm konuları yazmak üzere bir kaleme sarılınız ve yazınız. Sonra onları hocanıza götürünüz. Ve bir çalışma sistemi oluşturunuz. Mesela, şu dersin şu konusunu şu gün şu saatler arasında çalışacağım sonra da soru çözeceğim vs. Aksatmadığınız müddetçe en azından ilk 10.000 de olursunuz. Yoğun olmalılısınız. Tabi bu arada dinlenmeyi de unutmayın .Neyse arkadaşlar benden şimdilik bu kadar. Sormak istediğiniz bir şey olursa, sorunuz, çekinmeyiniz. Saygılar, Sevgiler, Başarılar dilerim..