Yüce Allah Kur’an-ı Kerim’de “Biz insana ana-babasına iyi davranmasını tavsiye etmişizdir. Çünkü anası onu nice sıkıntılara katlanarak taşımıştır. Sütten ayrılması da iki yıl içinde olur. (İşte bunun için) önce bana, sonra da ana-babana şükret diye tavsiye de bulunmuşuzdur. Dönüş ancak banadır.” (Lokman suresi, 14. ayet) diye buyurarak, ana- babanın değerine işaret etmiştir. Peygamberimizde “Allah’ın en sevdiği amel, vaktinde kılınan namaz ile anaya babaya iyilik yapmaktır.”(Riyazüs Salihin c1, s347) buyurarak çocukların anne ve babalarına olan sorumluluklarını hatırlatmış, bir başka sözüyle de; “Allah’ın kıyamet gününde yüzlerine bakmayacağı kişilerden biri de anasına babasına asi olandır.” (Et-Tergib ve’t Terhib c3, s327) buyurarak bu durumun önemine işaret etmiştir. Yine bir hadisinde; “ Allah bütün günahlardan dilediklerinin (cezasını) kıyamet gününe tehir eder, yalnız ana-babaya yapılan isyanın cezasını Allah sahibine ölmeden önce verecektir.” (seçme hadisler, s58) buyurarak anne- babaya nasıl özenle davranmamız gerektiğini belirtmiştir.

Öyleyse anne ve babaların Allah’a küfür içermeyen emir ve isteklerini gücümüz ölçüsünde yerine getirmeli, onlara ihtiyarlıklarında sevgi ve şefkatle muamele edilmelidir. Dinî edebiyatımızda da ana babaya yapılan olumlu ya da olumsuz davranışları anlatan ibretlik menkıbelerle doludur. Çocuklar diğer büyüklerine de saygılı olmalı küçük kardeşlerine de merhamet ve sevgi beslemelidirler.
Anlatım: İlhami Sazak