HATUN

a. (esk.türkç. kafur)'dan fars. ve ar. tjstün).
1. Kadın.
2. “Hanım" anlamında adların sonuna getirilen san: Emine Hatun. Nene Hatun.
3. Eş, zevce: Bizim hatun annesine gitti.
4. Hatun kişi. kadın.

—Esk. Hatun-ı Arap, Hatun-ı kâinat, Mekke. ll Hatun-ı cennet, hatun-ı kıyamet, Hz. Fâtıma. ll Hatun-ı cihan, hatun-ı felek, hatun-ı yağma, güneş. ll Hatun-ı hum, şarap.