DDT
(Difenil, diklor, trikloretan), zararlı böceklere karşı kullanılan, organik ve çok etkili bir zehir (C14H9Cl5).
1874'te Kimyager Othmar Zeidler tarafından bireşim yoluyla elde edildi. 1938'de ise Paul Müller tarafından geliştirildi. Müller, DDT konusundaki çalışmalarından ötürü Nobel Ödülü kazandı (1948). Renksiz, kokusuz ve kristal biçiminde bir madde olan DDT, suda eriyebilir ve toz hâline getirilebilir. DDT, özellikle II. Dünya Savaşı sırasında ABD ordusunda kullanıldı. Sinek, sivrisinek, bit, meyve kurdu vb.ye karşı, toz ve bulamaç biçiminde ya da püskürtme yoluyla kullanılır. Böceklerin sinir sistemlerini etkiler.
MsXLabs.org & Morpa Genel Kültür Ansiklopedisi
