Ünsüzle sonlanan bir sözcükten sonra ünlüyle başlayan bir sözcük gelince ünsüzle ünlünün bir hece gibi bağlı okunmasına “ulama” denir.
Arabanın önüne çıkan adam az daha eziliyordu.
Noktalama İşareti varsa ya da ulama yapılınca anlam değişikliği olacaksa, ulama yapılmaz.
İhtiyar, elindeki paketi zor taşıyordu. (Ulama yoktur)
Sözcüğe gelen ek yok. (gelenek) (Ulama var)
Oraya varsak aryayı gösteririm. (Ulama var)