Ömer Seyfettin

Ömer Seyfettin, 1884 Gönen - 1920 İstanbul,
öykü yazarı

Ortaöğrenimini İstanbul Baytar Rüştiyesi ve Edirne Askerî İdadisi'nde (1900), yükseköğrenimini Harbiye Mektebi'nde tamamladı (1903). Balkan Savaşı'nın çıkması üzerine orduya katıldı (1912). Savaştan sonra İstanbul Kabataş Sultanisi'nde edebiyat ve felsefe öğretmenliği (1914), Darülfünun'da Tetkiki Lisaniye Encümen üyeliği yaptı (1918). Mecmuai Edebiye'de çıkan (14 Şubat 1900) şiiriyle edebiyata atıldı. Sebat ve Serbest İzmir (1903), Aşiyan, Kadın, Bahçe, Rumeli Teşvik, Piyano (1908-1910) dergi ve gazetelerinde yazdı. Genç Kalemler'in ikinci dizisinin ilk sayısında (11 Nisan 1911) çıkan "Yeni Lisan" makalesi büyük tartışmalara yol açtı.

Yeni dil görüşüne bağlı kaldı. Türk Yurdu (1913), Yeni Mecmua (1917), Vakit, Türk Dünyası, Akşam (1918-1920), dergi ve gazetelerinde yazdı. Yaşadığı dönemin geleneksel dil ve edebiyat anlayışına bağlı kalmayan yenilikçi kişiliği Türk Türk düzyazısının gelişme aşamasında büyük dönüşümler yarattı. "Tabii lisan, konuşulan lisandır" ilkesi üzerinde inatla durarak öykülerinde yalın bir anlatım kurdu. Edebiyatı Cedide ve Fecri Ati'nin özentici dil beğenisine karşı çıktı. Ziya Gökalp ve Ali Canip (Yöntem) ile birlikte Genç Kalemler hareketinin en güçlü temsilcilerinden biri oldu. Öykülerinde özgünlüğü, çevresindeki insanların kişiliklerinde aradı. 1938'den günümüze kadar birkaç kez basılan yapıtlarının ilkini Şerif Hulusi, sonra Tahir Alangu basıma hazırladı. Bilgi Yayınevi, sanatçının yapıtlarını "Ömer Seyfettin Bütün Eserleri" dizisinde 8 kitapta topladı:

"Efruz Bey" (1970)
"Kahramanlar" (1970)
"Bomba" (1970)
"Harem" (1970)
"Yüksek Ökçeler" (1970)
"Kurumuş Ağaçlar" (1971)
"Yalnız Efe" (1971)
"Falaka" (1971)

MsXLabs.org & MORPA Genel Kültür Ansiklopedisi

MsXLabs Üye Girişi

Ömer Seyfettin