Yazı: Burt Rutan Fotoğraflar: Jim Sugar
Wright Kardeşler'in 1903'teki ilk uçuş denemelerinden bu yana çok yol alındı. Yakın dönemlerde gerçekleştirilen uzay uçuşları, uzayın kapılarını kitlelere açmayı hedefliyor. 4 Ekim. Güneş doğmadan az önce... Fırlatma aracı White Knight (Beyaz Şövalye), gövdesinin altına özenle yerleştirilmiş SpaceShipOne’la Kaliforniya’nın Mojave Havaalanı’ndaki pistte ilerlemeye hazırlanırken, pilot Brian Binnie’ye son birkaç öğütte bulunmak için başımı grafit ve epoksiden yapılmış küçücük roketin içine uzattım. Brian’ın işi kolay olmayacaktı. SpaceShipOne’ın 10 milyon dolarlık Ansari X Ödülü’nü almaya hak kazanması için kendini ve iki yolcuya denk bir ağırlığı –toplam 270 kilo– en az 100 kilometrelik bir yüksekliğe çıkarması ve geri dönerek güvenli bir iniş yapması gerekiyordu. Taşıyacağı yükü büyük bir titizlikle ölçmüştük. Ama kimse Brian’ın kayınvalidesinin son dakika sürprizini öngörmemişti (kokpite girmeye hazırlanan Brian’a sarılırken yanlışlıkla uçuş giysisinin üstüne bir fincan kahveyi boca etti). “Sırılsıklam oldum,” diyor Brian. “Daha sonra yaptığım hesaplara göre 350 mililitrelik bu fazlalık olasılıkla zirvemden 60 metre yedi.” Aslında, bu olaya kadar sürprizlere alışmıştık bile. Beş gün önce deneme pilotu Mike Melvill, SpaceShipOne’ı 100 kilometrenin üstünde bir yüksekliğe çıkarmıştı –bu, X Ödülü’nü almak için iki hafta içinde gerçekleştirilmesi gereken, yörüngeye oturmaksızın yapılacak iki uzay uçuşunun ilkiydi. Ama Mike uzayın başlangıcına hızla yaklaştıkça SpaceShipOne aşırı hızlı bir biçimde dönmeye başlamıştı. Mike için tehlike asla söz konusu olmadı ama, beklemediğimiz bu durum karşısında şaşırıp kalmıştık. İzleyen iki gün boyunca hiçbirimizi uyku tutmadı. Sonuçta, roketin atmosferden çıkarken yönelme kararlılığındaki eksikliğin bu dönmelere yol açtığı yönünde bir kuram geliştirdik. Mike da yön dümeni pedalına biraz fazla basmış olabilirdi. Bu gelişme, ekibi fazla zorlayıp zorlamadığım konusunda kendimi sorgulamama neden oldu. Mike’ın uçuşundan 48 saat sonra bir kez daha denemeye hazır olup olmadıklarını öğrenmek için ekibi biraraya getirdim. Verdikleri yanıt, gönülden bir evet oldu. SpaceShipOne ve White Knight’ın tasarımcısı olarak ekibin başarısı benim için farklı bir anlam taşıyordu. X Ödülü’nü kazanma umudunun yanı sıra, girişimciler tarafından inşa edilen uzay araçlarının ABD hükümetinin başaramadığı şeyi başarabileceğini kanıtlamak istiyordum: uzay uçuşunu kitlelerin karşılayabileceği bir maliyete indirgeyecek ve güvenli kılacak teknolojiyi geliştirmek. 
