Ulama Nedir?
Ünsüzle sonlanan bir sözcükten sonra ünlüyle başlayan bir sözcük gelince ünsüzle ünlünün bir hece gibi bağlı okunmasına “ulama” denir.
Örnekler
- Arabanın önüne çıkan adam az daha eziliyordu.
- Noktalama İşareti varsa ya da ulama yapılınca anlam değişikliği olacaksa, ulama yapılmaz.
- İhtiyar, elindeki paketi zor taşıyordu. (Ulama yok.)
- Sözcüğe gelen ek yok. (gelenek) (Ulama var.)
- Oraya varsak aryayı gösteririm. (Ulama var.)
Kurallar
- Ünsüz harf ile biten bir sözcüğü, ünlü ile başlayan bir sözcük izlediğinde, birinci sözcüğün son ünsüzünün ikinci kelimenin ilk ünsüzüne bağlanarak söylenmesine ulama denir. Aralarında noktalama işareti (nokta, virgül vb.) bulunan sözcüklerde ulama olmaz.
- Ulama, söyleyiş ve okuyuşla ilgili bir ses olayıdır. Yazımda ulama uygulanmaz.
- Ulama (liaison), bir sözcüğün sonundaki ünsüz ile daha sonraki sözcüğün söz başındaki ünlünün aynı hecede söylenmesidir. Sözcükler, yazının aksine konuşmada ayrı ayrı değildir. Konuşma esnasında, sürekli ulamalar yapılır. Ulama söyleyiş kolaylığının yol açtığı bir ses olayıdır ve anlamla doğrudan ilişkili değildir.
Örnek: Dün akşam üstü dört ekmek aldım. (Dü nakşa müstü dör tekme kaldım.)
Son düzenleyen nötrino; 28 Ekim 2015 08:42
Sebep: Gereksiz ayrıntı kaldırıldı!
