’DENİZ’ DEDİK ÖPÜP
BAŞIMIZA KODUK TUZU EKMEĞİ
İlk günlerindeki gibi Troya'nın
Usulca dokundu mor yamaçlarına
Gül parmaklı şafak İda'nın
Işıdı sonyaz'ın gergin karnı
Kuytularda ince bir rüzgar
Okşadı küçük mavi çiçeklerini sevdanın
Sürüp gidiyordu yaşamın gelgiti
Sürüp gidiyordu doğumlar ölümler
Ardından ölümcül sancıların
Sese dönüştü titreyen çiyler
Baktım gözlerin söylence rengi
Neydi o yumuk avuçlarında
Bir giz gibi sımsıkı tuttuğun şey
Görünce dünyamızı neden ağladın
Söğütler yaprak döktü sular ürperdi
İlk günlerindeki gibi Troya'nın
Hangi korkularla kim demiş
Bir kız doğunca dört duvar sızlar diye
Sızlamadı genişledi duvarlar
Tanelenen başakla geçmişten geleceğe
Bakır taslarla içildi şerbetin
Itırlar defnelerle ilk çeyizin kondu sandığa
Nişanlandın yaşama beşik kertmesi
Onarmış gibi duvarlarını kentin
Dayanıklı olsun diye tüm acılara
Tuzladık kaya tuzuyla bedenini
Yuduk kırk bir çeşit ot katılmış sularla
Ve güllerin ve dikenlerin ve kırların acemisi
Kesilmesin diye dar geçitlerde soluğun
En mavi sözcüklerle seslendik sana
'Deniz' dedik öpüp başımıza koduk tuzu ekmeği
AMOS KALESİ
I
Bir incecik izle çıkar Turunç'tan
Soluk soluğa sarar yamaca
Geçer kısık göz gibi bakan suyu
Sıçrar kayadan kayaya
Çevik adımlarıyla Pan
Varır Amos Kalesi'ne
De ki huysuz dağ tekesi
Asmış ki suskunluğun ak keçilerini
Her oyukta oğlak gözleri
Diyonisos da geçer buradan
Yanık bal kokan havayla esrik
Varır Amos Kalesi'ne
İzledik o izleği temmuzda
Ayak seslerini duyduk yüzyıl çobanlarının
İzimiz karıştı yiten izlere
Hangi çağdan bakıyordu kertenkeleler
Yüreğimiz ağzımızda
Vardık Amos Kalesi'ne
II
Bir saklı ülke Amos Kalesi
Toroslar'ın böğründe Akdeniz'e karşı
Toprağın aydınlığın saydam belleği
Oyuk gözler gibi gömütler kırık taşlar
Bir saklı ülke Amos Kalesi
Dağın böğründe Akdeniz'e karşı
Ellerinin hünerini biriktirmiş bir güzel halk
Kırların yabanıl suskunluğunu Pan
Unutuşun eşsiz şarabını Diyonisos
Dağın böğründe Akdeniz'e karşı
Toprağın aydınlığın saydam belleği
Derinlerini yansıtıyor zamanın
Tapınakların karanlığını gizlerini insanın
Hüsnün körfezlerini
Toprağın aydınlığın saydam belleği
Oyuk gözler gibi gömütler kırık taşlar
Her şeyi biz mi taşıdık uzaklardan
Omuzlarımızda öyle bir sızı
Birden bin yıl yaşlandık sanki
Oyuk gözler gibi gömütler kırık taşlar
Bir saklı ülke Amos Kalesi
Kalın duvarların yorgunlukların ardında birden
Bir saklı gök bir saklı deniz
Mavi bir patlamayla yaşamın
Kanımıza karışan söylencesi
Bir saklı ülke Amos Kalesi
