AKHİLLEUS, Yun. mit. Tesalyalı efsane kahramanı; ilyada'nın (Homeros) baş kişisi, Myrmidonlar’ın kralı, Thetis ile Peleus’un oğlu. Annesi yaralara karşı bağışıklık kazansın diye oğlunu bir topuğundan tutarak Styks ırmağına daldırdı; bu yüzden de, ıslanmayan o topuğu, yaralanabileceği tek yer olarak kaldı. En usta öğretmenlerden ders aldı: Phoiniks ve Kheiron, ona ok atmasını, yaraları iyileştirmesini ve savaşmayı öğrettiler. Kâhin Kalkhas, Truva önünde öleceğini haber verince, annesi onu Skyros'ta sakladı; fayerinden vurularak öldü. Yunanlılar cesedini alıkoydular ve dini törenlerle gömdüler.
Akhilleus’un kahramanlıkları ilkçağ’da birçok heykele (Akhilleus ile Penthesile- ia, British Museum’da), duvar resimlerine (Kastor ve Polluks'un evi. Pompei’de, vazo süslemelerine (Akhilleus'un silahlarını taşıyan Vatikan kütüphanesinde) konu olmuştur. Yeniçağ’da, özellikle Rubens, Teniers, ingres ve Delacroix eserlerinde Akhilleus’un işlerinden esinlendiler.
Akhilleus, yunan edebiyatı (Aiskhylos, Pindaros, Euripides) ve siyaseti (İskender’in Pers imparatorluğu’na saldırıya geçerken Truva mevkiinde Akhilleus’a bir kurban sunması) için de ayrıcalıklı bir örnekti. Kişiliği batı edebiyatında çeşitli kalıplara sokuldu: bizans Akhilleus destanlarında (XIV. yy.) bir ortaçağ şövalyesi, Shakespeare'e göre yalnızca bir kabadayı taslağı (Troi'lus ile Cressida), Racine’e göre mükemmel bir âşık ve Offenbach'ın Güzel Helena' sında ise tam bir soytarı. Akhilleus çeşmesi, yun Akhilleus krene. Arkeol. Batı Anadolu'da Miletos kentinde çeşme. Efsaneye göre Akhilleus Lelegler'le savaşıp kral Krambelos'u öldürdükten sonra bu çeşmede yıkandı.
Akhilleus destanı, Statius'un bitmemiş destanı. Yapıtta Akhilleus'un çocukluğu anlatılır.