TUNALI HİLMİ, türk siyaset adamı ve yazar (Eski Cuma [bugün Tirgovişte], Bulgaristan, 1871 - İstanbul 1928). Kuleli askeri tıbbiye idadisi’nde öğrenciyken el yazısıyla çoğaltılan Teşvik adlı gizli bir gazete çıkardığı için tutuklandı. Daha sonra Gülhane tıbbiyesi'nde "Mektepliler cemiyeti hafiyesi" adlı bir örgüt kurdu. Avrupa' ya kaçtı (1895); Jön Türk hareketinin önde gelen kişileri arasında yer aldı. Hutbe adıyla Abdülhamit II aleyhinde broşürler yayımladı, Cenevre'de ishak Sükuti ve Abdullah Cevdet'le birlikte OsmanlI gazetesini çıkardı (1897). Cemiyetin Kahire şubesini yeniden örgütledi (1898), Brindisi’ de örgütlemeye çalıştığı Jön Türk kongresi, Ahmet Rıza Bey ve Damat Mahmut Paşa'nın katılmayı reddetmeleri üzerine gerçekleşemedi. Sarayla anlaşarak Madrid büyükelçiliği başkâtipliğine atandı (1900) ancak, siyasi etkinliklerini sürdürdüğü için azledildi (1901). 1904'te Mısır'a gitti, Kanunuesasi ve Hak gazetelerinde çalıştı, ikinci meşrutiyetken sonra, 1909'da İstanbul'a döndü, türkçülük akımını destekledi, Selanik'te çıkan Genç kalemler hareketine katıldı. Son OsmanlI meclisi mebusam'na Bolu milletvekili seçildi (1919); bu meclisin dağıtılması üzerine Ankara'ya giderek TBMM'ye katıldı (1920-1923) 1923-1928 arasında Zonguldak milletvekilliği yapan Tunalı Hilmi, yeni türk devletinin gerçekleştirmeye çalıştığı devrimleri destekledi, yenilikleri savundu. Özellikle köy kalkınması, türk dilinin yabancı unsurlardan arınması ve kadın haklan konularında katkılarda bulundu. Köy kanunu'nun kolay anlaşılır biçimde kaleme alınmasında emeği geçenlerin başında yer aldı. Başlıca yapıtları: Makedonya-mazisi-hali-istikbali (1898), Kongre nedir, nasıl olmalıdır (1901), Avrupa'da tahsil (1902), OsmanlI'da ahali hekimliği (1906), Mebuslar meclisi karşısında (1921), Memiş Çavuş rüyada (1921), Memış Çavuş Büyük Millet Meclisi’nde (1923)