SENDROM a. (fr. syndrome; yun. syndrome, yarışmadan). Tip.
1. Belirli patolojik bir durumla ilgili olan, hepsi birlikte göz önüne alındığında teşhis koymaya yarayan belirtilerin tümü.
2. Biyolojik sendrom, patolojik bir durumu belirgin hale getiren biyokimyasal, fiziksel, serolo- jik ve bakteriyolojik değişikliklerin tümü. || Klinik sendrom, patolojik bir durumda rastlanan klinik belirtilerin tümü. || Kötücül sendrom, savunma mekanizmalarında bir gevşemeye neden olan mikrobun özellikle aşırı etkinliğine bağlı olarak, bulaşıcı bir hastalıkta ortaya çıkan çok ağır belirti.

—Nörol. Kol sinir ağının üst kökü sendromu, DUCHENNEERB TİPİ FELÇ ya da SENDROM'un eşanlamlısı.

—Psik. Dış etken sendromu - ETKİ SENDROMU
Sendzlmir hadde tezgâhı, amerikalı mühendis Sendzimirin sac, şerit ve levha gibi düz ürünlerin sürekli üretimi için geliştirdiği özel hadde tezgâhı.
Sendzlmir yöntemi, çelik sac ve şeritleri sürekli galvanizleme yöntemi; bu yöntem, yağ gidermenin ardından çelik sac ya da şeritleri çinko banyosundan geçirmeden hemen önce bu parçaların yüzeyinin hazırlamasını sağlayan bir ısıl işleme dayanır, işlem sırasında ayrıca soğuk haddeleme yağlarını gideren bir ısıtma uygulanır; bunu indirgen bir atmosferde (sentetik amonyağın krakinginden elde edilen hidrojen) sıcaklığın hızla yükseltilmesi (aranan özelliklere göre kristalleştirme [723 °C] ya da normalleştirme [900 °C] sıcaklıklarının üzerine çıkarma) izler; daha sonra 500 °C’ta bir soğutma uygulanır.