ÖĞRENCİ a
1. Bir eğitim kuruntunda öğrenim gören kimse; talebe; ilkokul öğrencisi. Yüksekokul öğrencileri.
2. Özellikle sanat, felsefe vb. alanında bir ustadan ders alan, onun izleyicisi olan kimse: Michelangelo’nun öğrencileri.
3. Özel ders alan kimse
4. (Tamlayan olarak) öğrencilerle ilgili, öğrencilerle oluşturulan, düzenlenen bir şeyi belirtir: Öğrenci kantini. Öğrenci gösterileri.
—Ask. Askeri öğrenci - ÖĞRENCİ.
—Eğit. Öğrenci kredisi -KREDİ. || Öğrenci yurdu - yurt.
Kaynak: Büyük Larousse