Günlük yaşantımızı İngilizce anlatabilir misiniz?
Ziyaretçi
İngilizce Günlük Örnekleri - Türkce Acıklamalı İngilizce Günlük Örnekleri
Friday, March 5th, 1920
I slept until noon today at home. Then I went to the street. Friends' dental health officer with Şevki Cafer Bey, Omar had come to visit. I told the faculty that we take. Went there.
Saturday, March 6th, 1920
I went to lunch on the faculty. Omar went to the right of the room. Lay exhausted. I took his hand in my hand. Ter was in. The decision seemed nose holes. Was also intizamsız breath. I asked the maid to women. Night was very delirious, "This is not a hospital, mental hospital ... I'll go to Canipe!" Said. Was pensive, "Omar! Omar! "I called to him. Very dull eyes looked at me and said: "Recognition that?" I said. Words peculiar to itself quickly shook his head as "Canipe!" He said, again dived. The paper looked at: heat "39.2" sugar in 28 liters I waited for a while. I called again: "Omer, consultation day was tomorrow, I'll come early. Let me go now? "Shook his head" Go, go! "He said. In Yeis left. But I was still filled with hope. Two things together and death Omer Çünkü was completely foreign. Home by the sea, while my maid rasgeldim. Was running towards me. "What?" I said. "We were going to from Tıbbiye. In Rıdvan Bey expect "replied. I went to our neighbors out of breath. There was a middle fevkalâdelik. Was finally understood: Omer died! ...
Cuma, 5 Mart 1920 evde bugün öğlene kadar uyudu. Sonra ben sokağa gitti. Şevki Cafer Bey ile Arkadaşlar 'diş sağlık memuru, Ömer ziyarete gelmişti. Sanırım alması fakülte söyledi. oraya gitti. Cumartesi, 6 Mart 1920 ben fakülte üzerinde öğle yemeği için gittik. Omar oda doğru gitti. bitkin Lay. Elimde onun elini tuttu. Ter karar burun delikleri görünüyordu in oldu. intizamsız nefes de oldu. Ben kadınlara hizmetçi istedi. Gece "Bu hastane, akıl hastanesi değil ... Ben Canipe gideceğim!" Çok çılgın oldu Dedi. düşünceli oldu, "Ömer! Ömer!" Ben ona seslendi. donuk gözler bana baktı Çok ve şöyle dedi: "? Tanıma ki" Dedim. Kelimeleri kendine özgü hızlı bir şekilde başını salladı "Canipe!" Yine daldı, dedi. Kağıt baktı: 28 litre sıcak "39,2" şeker bir süre bekledi. Ben tekrar çağrılır: "git, git".? Ömer, istişare gündü yarın, ben erken gelirim beni şimdi gidelim "başını Shook dedi. Yeis içinde bıraktı. Ama yine de umut doluydu. Iki şeyi bir arada
Sponsorlu Bağlantılar
I slept until noon today at home. Then I went to the street. Friends' dental health officer with Şevki Cafer Bey, Omar had come to visit. I told the faculty that we take. Went there.
Saturday, March 6th, 1920
I went to lunch on the faculty. Omar went to the right of the room. Lay exhausted. I took his hand in my hand. Ter was in. The decision seemed nose holes. Was also intizamsız breath. I asked the maid to women. Night was very delirious, "This is not a hospital, mental hospital ... I'll go to Canipe!" Said. Was pensive, "Omar! Omar! "I called to him. Very dull eyes looked at me and said: "Recognition that?" I said. Words peculiar to itself quickly shook his head as "Canipe!" He said, again dived. The paper looked at: heat "39.2" sugar in 28 liters I waited for a while. I called again: "Omer, consultation day was tomorrow, I'll come early. Let me go now? "Shook his head" Go, go! "He said. In Yeis left. But I was still filled with hope. Two things together and death Omer Çünkü was completely foreign. Home by the sea, while my maid rasgeldim. Was running towards me. "What?" I said. "We were going to from Tıbbiye. In Rıdvan Bey expect "replied. I went to our neighbors out of breath. There was a middle fevkalâdelik. Was finally understood: Omer died! ...
Cuma, 5 Mart 1920 evde bugün öğlene kadar uyudu. Sonra ben sokağa gitti. Şevki Cafer Bey ile Arkadaşlar 'diş sağlık memuru, Ömer ziyarete gelmişti. Sanırım alması fakülte söyledi. oraya gitti. Cumartesi, 6 Mart 1920 ben fakülte üzerinde öğle yemeği için gittik. Omar oda doğru gitti. bitkin Lay. Elimde onun elini tuttu. Ter karar burun delikleri görünüyordu in oldu. intizamsız nefes de oldu. Ben kadınlara hizmetçi istedi. Gece "Bu hastane, akıl hastanesi değil ... Ben Canipe gideceğim!" Çok çılgın oldu Dedi. düşünceli oldu, "Ömer! Ömer!" Ben ona seslendi. donuk gözler bana baktı Çok ve şöyle dedi: "? Tanıma ki" Dedim. Kelimeleri kendine özgü hızlı bir şekilde başını salladı "Canipe!" Yine daldı, dedi. Kağıt baktı: 28 litre sıcak "39,2" şeker bir süre bekledi. Ben tekrar çağrılır: "git, git".? Ömer, istişare gündü yarın, ben erken gelirim beni şimdi gidelim "başını Shook dedi. Yeis içinde bıraktı. Ama yine de umut doluydu. Iki şeyi bir arada
