Sonbaharı anlatan yalnızlık ve sonbaharı kapsayan şiirler bulabilir misiniz?

Sonbahar
Ağaçlarda yapraklar, soldu sarardı

Sponsorlu Bağlantılar

Kar yağdı, yüksekler beyazladı ağardı,
Dağların başını, kara bulutlar sardı,
Kış mevsiminin habercisi, geldi sonbahar.

Göçmen kuşlar havalandı, istikâmet Bağdat a,
Soğuk Dîyarlardan gidip, sığınıyorlar orada,
Onlar da bir candır, ancak yaşıyorlar Irak ta
Kış mevsiminin habercısı, geldi sonbahar.

Soğuklar yüz gösterdi esiyor karayel,
Çok yağmur yağdı, her tarafı bastı sel,
Sokaklar göle döndü, gelebilirsen gel,
Kış mevsiminin habercisi, geldi sonbahar.

Eylül yağmurlarıyla ıslandı tenim,
Soğuğu hissetim, titredi bedenim,
Kalmadı üstümde kuru bir telim,
Kış mevsiminin habercisi, geldi sonbahar.

Bunaltıcı sıcaklar artık geride kalıyor,
Yağan yağmurlarla barajlar doluyor,
Su sıkıntısı çekenler, oh..çekip soluyor,
Kış mevsiminin habercısı, geldi sonbahar.

Arılar kovanlarına polen taşıyor,
Bal yapıp kışın rahat yaşıyor,
Herkes kış hazırlığına başlıyor,
Kış mevsiminin habercisi, geldi sonbahar.

Üretici tarlasından mahsul toplayacak,
Çekirgenin sonu geldi, son kez siçrayacak,
Hayvanların yaylasını, karlar kaplayacak,
Kış mevsiminin habercisi, geldi sonbahar.

İlk bahara girdiğimizde, yemiştik dutu
Şimdide topladık elmayla,armutu,
Şimşekler çakıyor, ardından gürültü,
Kış mevsiminin habercisi,geldi sonbahar.

Bahçelerde artık güller solacak,
Kışın soğuğunda, her taraf karla dolacak,
Mevsimlik çiçeklerden, geriye tohum kalacak,
Kış mevsiminin habercisi, geldi sonbahar.

Hazırlanacak artık, kalörifer sobalar,
Tedarik edilecek. kömürle odunlar,
İsinecek etrafında, uşuyen insanlar,
Kış mevsiminin habercisi, geldi sonbahar.

Hikmet Atiş

Sonbahar




masamda ayrılık düşler
gecenin sabahı, sabahın üçü ve sen
birde adını koyamadığım sisli bir yalnızlık...

inci tanesi
çiğ damlası
gülünce içime düşen acı perçim dalgası
adının aşk seması...


hırçın bir karadeniz kokusu kalır
iskelemde kalan dalgandan
ve korkunç karabasan bir balık filosu
yanaşır koyuma
adı batasıca çimen mavi sevda
ahhh! gözlerin...
gözlerin bir diyardan diğerine akan bir nehir
mezapotamya çaresizliğinde bir şehirim
kalmışken gözlerinin ortasında...
ve hiç gitmemişken yokluğun
biçarem, gökkuşağım ada vapurum
çal düdüğünü cesedime mütakıben

kül rengi
acı mavi

iklime düşmüşken bahar
sen yoksun istanbulda kaldı sonbahar

masamda ayrılık düşler
gecenin sabahı, sabahın üçü ve sen
birde adını koyamadığım sisli bir yalnızlık...

şimdi duvarımda resmin...
adın kör bir hançer gibi saplanmışcasına ciğerimde
acıtır kanımı...

gidişinin adı sonbahar...


Turgut Özer

Sonbahar Hüznü


Anladım ki seni sevmek yalnızlık demekmiş,
Bir uçurummuş senin gözlerin
Anladım ki bana uzak ve derin
Anladım ki seni sevmek yalnızlık demekmiş.

Anladım ki seni sevmek uğrunda,
Yudum yudum erimekmiş
Mısra mısra yazılmakmış satırlara
Anladım ki seni sevmek yalnızlık demekmiş.

Anladım ki seni sevmek dağları aşmakmış,
Uğrunda canı feda etmekmiş seni sevmek
Okyanuslarda köpük köpük kaybolmakmış,
Anladım ki seni sevmek yalnızlık demekmiş.

Anladım ki seni sevmek savrulmakmış
Rüzgarın önündeki yaprak misali,
Gözlerinde kaybolmakmış meğerse
Anladım ki seni sevmek yalnızlık demekmiş.

Anladım ki seni sevmekk bir hazanmış,
Damla damla yağmurların beni bitiren
Dinmez sancılarımmış seni sevmek,
Anladım ki seni sevmek yalnızlık demekmiş.

Anladım ki seni sevmek
Her gece uykusuz kalmakmışdüşünceler içinde,
Ümitlerini çalan o yalan gözlermiş,
Anladım ki seni sevmek yalnızlık demekmiş.

Anladım ki saatlarle beraber her dakika,
Yılları beni tükettiği bu yollarmış.
Anladım ki gönlüme tek çareymiş seni sevmek ama
Seni sevmek yalnızlık demekmiş.

Anladım ki güneşle doğup, güneşle batan
Yıldızları saymakmış sevgimi anlatmaya yarayan.
Yanlışmış dünyaya sığmayan sevgimi kalbime sığdırmak,
Anladım ki seni sevmek yalnızlık demekmiş.

Anladım ki seni sezmek yasakmış
Yağmur yağmayan kuru bir çöl gibi,
Rıhtımdaki kaderi yalnızlık kayıklar gibi,
Anladım ki seni sevmek yalnızlık demekmiş.

Bir sonbahar hüznü var kalbimde,
Son bulmayan, dinmek bilmeyen,
Yılların bile eskitemeyeceği,
Anladım ki seni sevmek yalnızlık demekmiş.

Anladım ki gözlerinde vurulmakmış seni sevmek,
Hayalinlee yanmakmış kavuran ateşlerde,
Anladım ki seller bile söndüremeyecek,
Anladım ki seni sevmek yalnızlık demekmiş.

Anladım ki seni sevmek en büyük çılgınlıkmış,
Cam kırıkları üzerinde dolaşmakmış yalınayak,
anladım ki her yaşanan sonbahar
Bana yalnız seni hatırlatacak..

Anladım ki seni sevmek çaresizlikmiş,
Nağmelere karışıp, semaya yükselmekmiş.
Anladım ki hala seviyorum ama
Anladım ki seni sevmek yalnızlık demekmiş.

Esen sonbahar rüzgarlarındaki sensin
Yağmurlada o gözlerin,
Anladım ki unutulmuyor, unutamamışım,
Anladım ki seni sevmek yalnızlık demekmiş.

Şimdi her sonbahar dallarda
Bana acı veriyor.
Yalnızlığı vuruyor kalbim yine
Anladım ki seni sevmek yalnızlık demekmiş.

Anladım ki seni sevmek
Çıkmaz sokaklarında kaybolmakmış sevdanın.
Bir sokak lambasının ışığında
Ümit etmekmiş dönmeyecek sevgilinin gözlerini
Anladım ki seni sevmek yalnızlık demekmiş.

Özlem Bogner

ADIM SONBAHAR

nasıl iş bu
her yanına çiçek yağmış
erik ağacının
ışık içinde yüzüyor
neresinden baksan
gözlerin kamaşır

oysa ben akşam olmuşum
yapraklarım dökülüyor
usul usul
adım sonbahar
Attila İlhan



BİR SONBAHAR HİKAYESİ
Çığlık çığlığa gök gürültüsü
Rüzgar sanki delirmiş
Öyle bir esiyorki yer yerinden kopuyor
Yağmur nasıl yağacağını şaşırmış
Bardaktan dökülürcesine yağıyor
Şehir buram buram korku tütüyor
Esrarengiz bir canavar dolaşıyor sanki
Her düşen yıldırımda duyulan telaş
Bir sarsıntı dehşet verici bir uğultu
Araba silecekleri vargücüyle çalışlıyor
Yorulmuşlar ama pes etmiyorlar
Düşen her damlaya baş kaldırıyorlar
Cadde boyu yağmura tutulan insanlar
Bazıları tedbirli şemsiyesi olanlar
Ama rüzgar onlara bile meydan okuyor
Ani bastıran selden kaçışanlar
Kanalizasyonlar bile yenik düşmüş
Kimsesiz çocuklar apartman önlerinde
Üstleri ıslanmış viran olmuşlar
Tepelerine yağan yağmurla
Boğazlarından aşağıya akan kirlerden belli
Ne kadar kötü bir hayatın ortasında oldukları
Tek korumaya çalıştıkları ise kendileri değil
Ellerindeki tiner şişeleri
Sadece o kokuyu korumaya çalışıyorlar
Kendilerini bile unutmuşlar
Peki o sokak kedilerine ne demeli
Hangi binaya girseler ardında bir kovalayan
Onlar bile canlarından bezmiş
Karşı kaldırımda duran iğde ağacı bile suskun
Ama birşeyler anlatma çabası içinde
Bir sağa sallanıyor bir sola
Düşen her sarı yaprağında bir feryad
Alacakaranlık hala izsürüyor
Hava bile kararsız kalmış
Gece ile gündüz arasında
Karanlık ve aydınlık barışmışlar
Sarmaşdolaş kucaklamışlar birbirlerini
Cadde sonunda yüksek bir sesle patlayan
Trafonun alevi ta burayı bile aydınlattı
Lambalar sönük
Usul usul yanan soba bile çaresiz
Sanki o bile titreyerek yanıyor
Ve karanlık yine yaptı oyununu
O dehşet verici ortam dahada karardı
Perdeler ardına kadar açık
İçerisi aydınlansın diye
İçimden yükselen ürpertiler
Ve o buz gibi ortamın içinde
Engel olamadığım diş tıkırtıları
Sardığım cigaram sanki bana umut verdi
Öyle bir dağıttıki kafamı
Hiçbirşey umrumda değil sanki
Herşeyi unutturdu o zindan karanlıkta
Gözüme takılan tek şey
Karşı duvarda asılı olan takvimdi
Hayal gibi duruyordu ilerledim
Duvardan indirdim ama hiçbir şey okunmuyordu
Kaldırıp yerine tam asacaktımki
Ani çakan şimşek herşeyi cevaplar gibiydi
Tarih: 13 ekim beni terkedişinin yıldönümü
Ellerimden kayıp yere düşen takvimin
Pat diye ses çıkarması daha bir korkuttu beni
Bense birdenbire kahkaha atmaya başladım
Deli olmuşçasına gülüyorum
Ağlanacak halime
Olduğum yere yığılıp kaldım
Gözlerimi açtığımda heryer ıslak
Ama camdan içeriye giren güneş umut verici
Pencereye yaklaşıp dışarıya baktım
Manzara korkunçtu
13 ekim sonrası
Geride kalan virane bir şehir
Gözlerim dolu dolu oldu
Ama hala bir umudum vardı
Kimbilir belki yarın daha güzel olur...


Aydın Göl

hepinize çok teşekkürler

bir şiirde ben buldum yeni sizlerle paylaşmak istiyorum..


koşuşturuyor rüzga şimdi eteklerinde
nasıl yağıyor yağmur
bir geede değişti dünya
ıslak saçlarının kokuuyla gelir mi
bahar
yoksa saklanır mı kızl yaprakların arkasına
her şy de giz kalıyor bakışlarım
birden bir ney sesi bölüyor bu saatin ortasından
sokak lambaları alevleniyor
unutalacak bir şeyler var hepsini uuttuyorum hatırladıkça

ködüğümüm çözülüyorum
kokumu duyuyor musun
denizelliğimin en sevdiğin yanı bu
tuz...
ben hep tuz basyorm
bir sonbahar çıkmazında seni arıyorum
bulunup tekrar kaybolmazsan
bu sancılı akşamlar doğmaz
ve belki sonbaharımın anlamıda olmaz...



seni sonbahar ypraklarının arkasında ki bir şiirden biliyorum...

Mevsimlerden Sonbahardayım


Mevsimlerden sonbahardayım...
Resimde sararmış yapraklar, kurumuş dallar, yılgın bir rüzgar
Ve ne yapacağını bilmeyen bir çocuk var.
Aslında sana söylemek istediğim çok şey vardı:
Mesela keşke bu kadar çok sevdirmeseydin kendini.
Neyin bedelini ödediğimi bilmiyorum,
Herşeye rağmen sana da kızmıyorum, kızamıyorum...
Acım durulduğunda bir şarkı söylerim belki,
Belki o zaman anlarsın...
Bunca hüzün bizde iyi durmadı
Ve bu ayrılık bu aşka hiç yakışmadı...

Erhan Güleryüz

ŞEY BANADA EĞİTİM HAKKIYLA İLGİLİ ŞİİR BULURMUSUNUZ PROJE ÖDEVİMDE?

yalnızlık ile ilgili güzel sloganlar