Arama

Ankara Devlet Tiyatroları'na nasıl girilir?

Güncelleme: 24 Mart 2014 Gösterim: 33.525 Cevap: 13
A'zel - avatarı
A'zel
Ziyaretçi
24 Şubat 2009       Mesaj #1
A'zel - avatarı
Ziyaretçi
Ankara Ulus Devlet Tiyatrosuna Girmek İçin Nereye Başvurmalıyım Ücreti Falan Varmıdır Teşekkürler.

Sponsorlu Bağlantılar
Keten Prenses - avatarı
Keten Prenses
Kayıtlı Üye
24 Şubat 2009       Mesaj #2
Keten Prenses - avatarı
Kayıtlı Üye
Devlet Tiyatroları Personel Alımına İlişkin Önemli duyuru 1:
Kültür ve Turizm Bakanlığı
Devlet Tiyatroları Genel Müdürlüğü' nden
Genel Müdürlüğümüz Merkez Teşkilatı ile Ankara, İstanbul, İzmir, Bursa, Adana, Trabzon, Diyarbakır, Antalya, Sivas, Van, Erzurum ve Konya Devlet Tiyatrosu Müdürlüklerinin ihtiyacını karşılamak üzere
Sponsorlu Bağlantılar
22-26 Aralık 2006 tarihlerinde yapılacağı 05.12.2006 tarih ve 26367 Sayılı Resmi Gazetede ilan edilen sınavlara girmek için başvuruda bulunanların sayısının tahmin edilenin çok üstünde olması dolayısıyla belirtilen tarihlerde sınav yapılmasının gerek zaman ve gerekse fiziksel koşullar yönünden imkansız olacağı, ayrıca bu koşullarda sınav yapılması halinde değerlendirmelerin sağlıklı ve objektif olmayacağı yine başvuru sayısı göz önüne alındığında Ankara dışından gelecek olanların mağdur olmamaları için başvuru sayısı 100' ün üstünde olan:
Suflör, Sahne Makinisti, Sahne Işıkçısı, Aksesuvarcı, Sahne Boyacısı, Sahne Marangozu, Sahne Terzisi ve Perukacı sınavları ileriki bir tarihte yapılmak üzere ertelenmiştir.
DUYURULUR


KAYNAK

Quo vadis?
Keten Prenses - avatarı
Keten Prenses
Kayıtlı Üye
24 Şubat 2009       Mesaj #3
Keten Prenses - avatarı
Kayıtlı Üye
SKANDAL ! Devlet Tiyatrosu teknik personel alımında skandal yaşanıyor
12/29/2006

SKANDAL ! Devlet Tiyatrosu teknik personel alımında skandal yaşanıyor. İhtiyaç duyulan kadrolara sınav açılmıyor, ihtiyaç fazlası kadrolara sınav açıldı. Örnek Bursa Devlet tiyatrosu: Şu an sadece 2 adet SAHNE AMİR YARDIMCISI var Bursa devlet tiyatrosu'nda. Olması gereken sayı, 2 SAHNE AMİRİ ve en az 3 SAHNE AMİR YARDIMCISI. Gördüğünüz gibi Bursa Devlet Tiyatrsu'nun acil olarak 2 SAHNE AMİRİ ve 1 SAHNE AMİR YARDIMCISI' na ihtiyacı vardır. Oysa buraya dikkat edin, açılan teknik sınavla Bursa Devlet Tiyatrosu'na alınacak SAHNE AMİRİ ve SAHNE AMİR YARDIMCISI sayısı : 0. Evet 0 (sıfır). Bunun yerine ne yapıldığını anlatayım size. Şu an Adı anılan Tiyatronun KONDÜVİT kadro sayısı yeterli düzeydedir. Yani 3 adet kadrolu KONDÜVİT mevcuttur ve bu da yeterli bir sayıdır. Oysa ihtiyaç fazlası olduğu çok açık olduğu halde bu adı anılan sınavla 1 adet KONDÜVİT daha alınacaktır Bursa tiyatrosuna. Yani şu an yüzde 30 kapasiteyle çalışan SAHNE AMİRİ birimine alım yapılmazken, yüzde 100 kasiteyle çalışan KNDÜVİT birimine sınavla eleman alınmakta. Başka çarpık alım da SAHNE IŞIKÇISI konusunda. halen kadrolu 2 IŞIKÇISI bulunan birime 4 adet IŞIKÇI alınacaktır. Oysa 2 IŞIKÇI alınması yeterlidir bu birim için. Fakat burdada bir savurganlık veya usulsüzlük söz konusu. Örneğin Yine Bursa Devlet Tiyatrosu'na en az 6 adet SAHNE MAKİNİSTİ alınması lazım gelirken (ki bu sayı 8 olmalı), bu sayı 3 olarak ilan edilmiştir. Gerektiği sayıda SAHNE MAKİNİSTİ alınmazken, gereken sayının üstünde IŞIKÇI alınıyor, fazladan kondüvit alınıyor. Suflöz ihtiyacı olan Bursa Devlet tiyatrosu, suflöz almayı hiç gerekli bulmuyor. Sınav öncesi tiyatrolar ihtiyaçlarını Ankara ya bildirmişlerse eğer, galiba bursa tiyatro idaresi bu konuda usulsüzlük yapıyor. YALAN BEYANDA BULUNUYOR.
Tiyatrom.com


KAYNAK
Quo vadis?
Keten Prenses - avatarı
Keten Prenses
Kayıtlı Üye
24 Şubat 2009       Mesaj #4
Keten Prenses - avatarı
Kayıtlı Üye
Teknik personel mi oyuncu mu? hiç bir ayrıntı vermediğiniz için bu bilgilere ulaştım..
Quo vadis?
A'zel - avatarı
A'zel
Ziyaretçi
24 Şubat 2009       Mesaj #5
A'zel - avatarı
Ziyaretçi
teknik personel değil oyuncu ıcın katıtlarMsn Happy
Keten Prenses - avatarı
Keten Prenses
Kayıtlı Üye
24 Şubat 2009       Mesaj #6
Keten Prenses - avatarı
Kayıtlı Üye
Alıntı
A'zel adlı kullanıcıdan alıntı

teknik personel değil oyuncu ıcın katıtlarMsn Happy

Anladığım kadarıyla rutin bir oyuncu alımından ziyade kendi bünyesinde oyuncu yetiştiriyor. metni okuduğunuzda genelde D.T'nin nasıl oyucu aldığını anlayabilirsiniz sanıyorum..

TİYATRO OYUNCULUK SINAVININ DÜŞÜNDÜRDÜKLERİ

Yusuf SAĞLAM



Devlet Tiyatroları Genel Müdürlüğü, yıllar sonra taşra teşkilatlarını güçlendirmek için nihayet oyuncu alımı sınavı yapabildi.(!) Altı gün süren sınavda, başvuruda bulunan 385 adaydan 317 aday sınava girerek; 45 kadrodan birini kapma erincine ulaşmak için ter döktü. Bu yazı yayınlandığı zaman her şey bitmiş, sevinçler ve üzünçler kanıksanmış, yarım kalan umutlar belli olmayan gelecek baharlara ertelenmiş olacaktır. Spot ışıklarının altında akıtılan tere, teknik olarak görevlendirilmem nedeniyle, bir gün de ben şahitlik ettim. Yazacaklarım, o gün, usumda yer eden öznel (!) değerlendirmelerdir.
Adaylar, hazırladıkları sınav parçaları ile türkü ve şarkılarını tek ya da grup olarak geniş bir seçiciler kuru karşısında sunmaktaydılar. Kurulun, adaylar karşısındaki tutum ve davranışları hep aynıydı. Mesafeli, yorgunluklarını kaşlarına dökmemeye çalışarak dinlemeye hazır ve açık, samimi, ön yargısız, resmi ama içtenlikli oluşlarıyla rahatlatıcıydılar. Böyle bir kaygıdan kaynaklanmış olacak ki, sorulan soruların hepsi aynı ve tek düzeydi. Zorunlu olmadıkça farklı bir soruya başlanılmamakta ve sorular, genelde Genel Müdür tarafından yöneltilmekteydi. Sınav parçasına başlamış, ancak, sonunu heyecandan ya da başka bir nedenden getiremeyeceğini kavrayan aday ve adaylara; baştan alabileceği fırsatı verildiği gibi; bırakıp gitme isteğinde olanlara da, tekrar başlaması telkinleri yapılmaktaydı. Adayların, dinlenebilmeleri ve hazırlık yapabilmeleri için; sıradaki başka adayların alınmalarıyla boşluklar yaratılmakta, nefes almaları sağlanmaktaydı. Sınav stresi ve heyecanından, su içmek isteyip, kulise yönelen adaylara; üç seçici kurul üyesinden birden, aynı anda kendi suları ikram etme eylemleri insani ve içtenlikli bir davranıştı.
Görünürdeki hoşluklarıyla taktire değer seçiciler kurulunun seçimleri; inşallah, nesnel kriterler çerçevesinde, adayları hoşnut ettiği gibi; kuruma, yeni bir kan olarak ivme kazandırır.(!) Ancak, söylenmeyecek söz de yok değil. Varlıklarıyla geniş bir seçiciler kurulunun oluşumuna katkı sağlayan her aday, söz söyleme ve oy kullanma hakkına sahip miydi? Şüphelerim var! Bölge müdürleri, bürokrat, bakanlık müfettişleri... Eğer, erkin paylaşımı çerçevesinde, katılımcılık adına, her seçici söz söyleme hakkına sahip ve bu konuda varlık gösterirse buna kimsenin söyleyecek bir sözü olmaz. Erkin, tek odaktan çıkıp, yönetime katılım oranında bölüşümü, kuruma güç katacağı gibi demokrasiyi de getirecektir. Bu bağlamda, alanı olmadığı halde, sırf yönetici sıfatlarından ötürü, kurum elemanlarının seçici kurulundaki varlıklarını anlaşılıra çevirmek, zorlayıcı da olsa kabul edilebilir bir olasılıktır. Ancak, bakanlık müfettişleri için aynı şeyi söylemek söz konusu değildir. Müfettiş, kelime anlamı ve misyonuyla denetleyendir. İşin, yasaya aykırı olup olmadığını kollayan ve gözetendir. Bu sınavda ise, sanki gözetmenlik konumu ile varlıklarını hissettiriyorlardı. Oysa, Devlet Tiyatrosu Genel Müdürlüğü tüzel kişiliğe sahip bir kurumdur. Bu durum, kurumun tüzel kişiliğine helal getirmez mi? Tabii, kanuna aykırı iş ve eylemler önce yönetmenlikler (idari işleyiş) sonra tüzenin (hukuk) dolayısıyla yargının denetimindedir. Müfettişlerin, tüzenin kendilerine görev tanıdığı aşamada, yetkilerini kullanmaları ve görevlendirilmeleri aykırı bir durum olmayacaktır. Oyunculuk sınavının yapıldığı aşamada, olmamaları gerektiği inancındayım. Belki de, kamunun bilmesinde yararı olmayan başka varlık nedenleri vardır! Kim bilebilir? Ya da; sayın Genel Müdür, daha önce yapılacağı ilan edilip de iptal edilen sınavdan ötürü, yoğurdu üfleyerek yemeyi yeğliyordur?
Görevli olduğum gün, izlediklerimden, yeni bir şey yoktu! Bilinenin tekrarı ve büyük bir kuşatılmışlık... Adaylar, değişik akademilerden mezun olmuş olsalar da; öğretilmiş olan aynı yöntem çerçevesinde, teknik olarak kendilerini var etme savaşındaydılar. Sözün önde olduğu, bedenin neredeyse unutulduğu, dramatik oyunculuk. Oysa, bırakın dünya üzerinde değişik oyunculuk yöntemlerinin varlığını, Anadolu topraklarında her şart altında kendini sezindirebilecek göstermeci oyunculuğun esamisinden, eser yoktu. Hal böyle olunca, yıllarını aynı yönteme bahşetmiş seçiciler karşısındaki adayalar, bir dakika sonrasında tel tel dökülerek kendilerini ele verebiliyorlar. Belki, bu yüzdendi monologa dönüşen sınav parçalarının kesintiye uğramaları. Bu kesilmelerden hiç bir aday mutlu olmasa da, seçiciler heyetinin yerinde kendileri olsa, hiç kuşkum yok, aynı eylemde bulunurlardı. Hemen belirtmek gerekir ki, sınav parçalarının kesilmesi, geneli içine alan bir eylemdi. Kötü oldukları için kesildiklerine inanmıyorum. Ancak, adayların bunu bu şekilde algılamadıklarına dair belirtileri de gözden kaçmıyordu. Adayların, sınavdan çıkan aday ve adaylardan bunu öğrenmemiş olmaları kendi istençsizliklerinin sonucudur. Bu kesintiler tek ağızdan yapılıyor olsa da, sözcü konumundaki Genel Müdür'ün sağlı sollu onay alımından sonra gerçekleştirmiş olduğunu da belirtmek isterim. Ancak, farklı ve iyi olanın arayışındaki seçiciler kurulunun yüzlerinde hiç mi sıkıntı yoktu? Bir çok üye, bu tek düzelikteki bıkkınlığın sıkıntısıyla kendini ele veriyordu. İçtenlikli ve doğru okunan bir türkünün hazzında ise mutluluk yayılıyordu. Ne yazık ki, seçiciler kurulunun çoğu, bu sıkıntının çekiliyor olasında da pay sahibiydiler? Sıkıntı duyan seçiciler, tiyatro eğimi veren akademilerde ya söz sahibi, ya da hocaydılar. Bu tek düzeliğin ve eskimişliğin dönüşmesinde çabaları yetersiz miydi ki, sıkıntıları ve bıkkınlıkları yüzlerine vuruyordu? Sıkıntı veren son, yıllar öncesinde tiyatro okullarına öğrenci alımında yaptıkları beş aşamalı sınavla önlerinden geçmiyor muydu? Yanlışın ilk basamağı, öğrenci seçimi ve öncesiyse; bundan böyle, bir çaba içinde olacaklar mıydı? Öğrenci seçimlerinde; cevheri aramaktan çok, hazır olana yönelimlerindeki yanılgıları mı vardı? Yoksa, çoğu akademide beş aşamalı olarak yapılmakta olan sınavlar göreceli miydi? Öğrenci seçiminde donanımlı olarak ön plana çıkanlar, bölümlere kapıyı attıktan sonra, hiç bir ivme kazanmadan geldikleri gibi mi mezun olmaktaydılar? Yoksa, farklı açılıma gereksinim duymamakla, sürüp giden yöntem başları göğe mi erdirmektedir? Bu yöntemin öğretilmesinde yanlışların yapılabilirliği/yapıldığı kuşkusu yüreklere hiç mi damlamamaktadır? Her hallerinde mutlu olmadıkları sezinlenen çoğu seçici, geleceği aydınlık görmede nasıl bir eylem içinde olacaklar, doğrusu merak içindeyim.
Kuşatılmışlığın diğer bir yönü ise, dil. Ana dilden başka, dil ve diller bilmek, aydınlığa açılan farklı pencereler olarak değerlendirmek gerekir. Bu, tartışmayacak kadar gerçektir. Oyunculuk sınavının yapıldığı bir ortamda, bu literatürdeki parçaları asıl dillerinde doğru söylemek; yadırganacak bir yanının olmaması ötesinde, övünülesi bir durumdur. İkinci ve üçüncü parça olarak algılanan, şarkı veya türküye geçildiğinde, üstelik, Türkçe yapılması esas olan bir sınavda % 80'in üzerinde yabancı dilde (İngilizce) şarkının söylenmesi, övünülmenin ötesinde üzerinde düşünülmesi gereken bir durumdur. Emperyalizmin kuşatılmışlığıyla at başı giden, sinsi bir hastalık gibi dillerin içine işleyen İngilizce'nin bu denli etkinli yoksa rastlantısal mı? Öykünmecilikle başlayan, kuşatılmışlığın girdabına tutulan gençler oluşturdukları türetilmiş literatürle dillerine yabancılaşmamaktalar mı? Bir çoğumuz, bu dilleri hayranlık, övünç ve gıpta ile taltif ederken; bu topraklardaki dillerin konuşulmasında ise; gözlerimizi yuvalarında fır döndürüyoruz. ( Sınavda, böyle bir durumla karşılaşılmadı.) Kulak arkası edilmemesi gereken bu tehlikeli gidiş, hayatın her aşamasında ve Anadolu'nun en ücra köşesinde kendini göstermektedir. Katılmış olduğum bir köy şenliğinde; vatan, millet, namus, din, iman, yardım, dostluk... gırla giderken, konukların sahneyi terk edişleri mehter marşıyla, programın boşluk anları ise; İngilizce pop parçalarla doldurulmaktaydı.
Yukarıdaki kuşatılmışlığa paralel, verilen bir arada, tiyatroya bulaşmışlığı her halinde belli bir kişi, , (O gün sınava giren adaylardan biri değildi.) türkünün ne olduğu bilmediğini, tanışıklığının ise bir gün önceye rastladığını, gocunmadan ve yüksünmeden anlattı. Başka topraklarda mıyım diye kendime soramadan edemedim. İçi boşaltılmış sanatçı kavramıyla, sanatçılığa aday biri, yaşadığı topraklarda türkünün varlığından bihaberse, kendisine 'sanatçıyım' dediği an, anlında gördüğü ışık, ancak mum ışığı olacaktır. O da yüzünü aydınlatmayacaktır.
İşte bu kuşatılmışlık çemberidir ki, bizi Anadolu topraklardan, Anadolu insanlardan, Anadolu'nun bereketli ekinden (kültür) kısır ve mahrum bırakandır. Seçiciler kurulunun işi bu bağlamda çok zordur. Bir yabancı parçanın söylenişinden (Eğer doğru söyleniliyorsa.), adayın; sesinin yetip yetmeyişini, varsa detoneliğinin ne safhada olduğu, ses tınısının belirgin özelliği ile kapasitesi ve şiddeti... gibi özellikler teknik olarak değerlendirebilir. Ancak, Türkçe söylenmesinde ise, yüreğinin olup olmadığı, içtenliği, samimiyeti, etkilenmişliği ve yaşayabilirliğinin derinliğini de öğrenmek olasıdır. Başka bir söylemle, tanımadığınız bir ekinde koşmaya durmak, tık nefes kalmaya davetiye çıkarmaktır. Bu aşamada, çok iyi donanımlı yardımcı iş kollarına gereksinim vardır. Oysa, kendi ekininde koşmak, gönlünün derinliği ve duyumsamışlığına paralel bir genlenmedir. Başka bir adayın sınav parçasında ise; hükmünün acımasızlığını namlunun ucundaki annesini göz kıpmadan vurmaya erkli ağayı, yerde sürüyerek doğurtmasında yaptığı yanlışa düşmesinde gördük. Ağalık olgusunu, erkinin gücünü, zulmünü, sömürüsünü, acımasızlığını... kavrayamamış birinin; yazarın göstergelerine bağdaşık olmayan anlamlar yüklemesi; işi en başında yanlış adımla başlaması demektir. Böylece, yaptığınız /yapacağınız reji, ilk adımda yanlış olduğu için, kuş kondursanız dahi sonuçsuz kalır. Sürünen ağa, annesini vuracak erke ulaşamayacağı için, ağalık olgusunu bilmeyen kitlelere yanlış aktarmış, aydın olma sorumluluğunu yerine getirmemiş olacaksınız. Bunun üzerine bir de, farklı inanç göstergelerini ne olduğunu bilmeden yorumdur diye eklerseniz, içinde çıkılmaz yanlışlara sapmış olursunuz. Yorumlar tınılarda gizlidir, gerçek olanı bozmada değil. Ben yaptım oldu ile, gerçekler tersyüz edilmez.
Eğitim sistemimizin yanlışlığı, kişileri yanlış seçenekleri seçmeyle karşı karşıya getiriyorsa; üstüne üstlük akademide bünyeye uymayan yanlış eğitim ve öğretim dayatması, iki arada bir derede kalmayı kaçınılmaz kılıyorsa, hazmedilmeden alınan edinimler ya eklektik durmaya mahkum, ya da, doğrularmış gibi yanlışa götürmeye potansiyel olacaktır. Kendisini ve üzerinde yaşadığı toprakları tanımadan, ülkenin ücra bir köşesinde, insanların yaşamlarını kolaylaştırmak adına nasıl bir eylem içinde olunabilir ki? O insanlara nasıl ulaşılır, bağ kurulur ve aydın olmanın normları yerine getirilir. Sonuçta, plan ve programsızlık, fabrikasyon üretim, kendiyle barışık olmadığı için toplumuyla barışık olmayan, mutsuz, küskün, işsiz, umutları kırgın, hayalleri yok olmuş, yılgın, umarsız bireyleri çoğaltmaktadır. Devlet Tiyatroları'nın oyunculuk sınavı, sorunların ip uçlarını ortaya dökmesi ve veri olması bağlamında iyi bir örnek. Tabii, anlayana ve görene...


kaynak
Quo vadis?
A'zel - avatarı
A'zel
Ziyaretçi
24 Şubat 2009       Mesaj #7
A'zel - avatarı
Ziyaretçi
Emegine saglık saol ama yazmıyo..Msn Sad
Keten Prenses - avatarı
Keten Prenses
Kayıtlı Üye
24 Şubat 2009       Mesaj #8
Keten Prenses - avatarı
Kayıtlı Üye
Lütfen tıklayınız >>>TIKLA
Quo vadis?
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
30 Ocak 2010       Mesaj #9
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
devlet tiyatrolarına nasıl girilir
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
8 Temmuz 2010       Mesaj #10
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
sözleşmeli ya da kadrolu olmak için öncelikle bir konservatuar ya da üniversitenin tiaytro bölümünden mezun olmak ya da hali hazırda okumak zorundasın. bundan sonra sözleşmeli çalışmak için provalarına başlanacak oyunun oyucu seçmelerine girmen gerekir. kadrolu olmak için ortalama 6 sene de bir açılan kadro sınavına girip onu kazanman gerekir.

Benzer Konular

17 Haziran 2011 / Misafir Sanat
17 Haziran 2011 / ThinkerBeLL Taslak Konular
11 Kasım 2014 / meri73 Cevaplanmış