Ziyaretçi
Demir kelimesinin anlamı nedir?
demir is. 1. kim. Atom numarası 26, atom ağırlığı 55,847, yoğunluğu 7,8 olan, 1510 °C'de eriyen, mavimtırak esmer renkte, özellikle çelik, döküm ve alaşımlar durumunda sanayide kullanılmaya en elverişli element (simgesi Fe). 2. sf. Bu elementten yapılmış: ''Hemşiresiyle rıhtımın kenarındaki demir kanepeye oturdular.'' -P. Safa. 3. Bu elementten yapılmış parça: Ocak demiri. Kapı demiri. Pencere demiri. 4. Ayakkabı topuğuna veya ayakkabı burnuna aşınmayı önlemek için çakılan, özel olarak yapılmış madenden parça. 5. sf. mec. Güçlü, kuvvetli, sert: ''O kadar çabuk uyanmıştı ki kalbinin demir bir elle sıkıldığını duydu.'' -S. F. Abasıyanık. 6. den. Çıpa.
Güncel Türkçe Sözlük
Demir Köken: T. Cinsiyet: Erkek
1. Koyu renkli, kolay işlenen, dayanıklı, kullanılış yerleri çok maden.2. Güçlü, kuvvetli, sert kimse.
Kişi Adları Sözlüğü
demir İng. iron Alm. Eisen Fr. fer Sağlamlık, dayanıklılık gibi özelliklerinden dolayı çoğu halk inanmalarında ve büyüsel işlemlerde kullanılan maden.
BSTS / Budunbilim Terimleri Sözlüğü 1973
demir 1. Saban ve pulluğun toprağa giren demir kısmı. (Gücünkaya *Aksaray, Kızılca *Bor -Niğde) 2. Dabaklıkta derinin iç yüzünü kazımakta kullanılan uzun bıçak. (-Uşak)
BSTS / Zanaat Terimleri Sözlüğü 1976
demir İng. iron Bazı minerallerde, hemen hemen her çeşit toprakta ve mineralli sularda bulunan atom numarası 26, atom ağırlığı 55,847, sembolü Fe olan bir metal element. Hemoglobin, miyoglobin, sitokrom, peroksidaz, katalaz gibi bazı hemoproteinlerin temel kısmını oluşturur. Esas işlevi oksijenin hemoglobin içinde dokulara ve hücresel oksidasyon mekanizmalarına taşınmasıdır.
BSTS / Biyokimya Terimleri Sözlüğü
Demir Osm. Demir Alm. Eisen BSTS / Teknik Terimler - Teknibilim 1949
demir Osm. hadid Fr. fer (kimya)
BSTS / Orta Öğretim Terimleri Kılavuzu 1963
demir İng. iron Alm. Eisen Fr. fer BSTS / Madencilik Terimleri Sözlüğü 1979
demir İng. iron Organizmada yaklaşık %80'i hemoglobinin bileşiminde, geriye kalan kısmı ise depo demiri olarak karaciğer, dalak ve kemik iliğinde yer alan, oksijenin hücrelere taşınmasını sağlayan mineral.
BSTS / Hayvan Besleme ve Beslenme Hastalıkları Terimleri Sözlüğü 2004
demir İng. iron Alm. Eisen Fr. fer 768°C altında mıknatıslılık özelliği gösteren, ak renkli dökme demir ve çeliklerin ana metali. A. A. 55.85, A. S. 26, Ö. A. 7.86, E. S. 1535°C.
BSTS / Metalbilim İşlem Terimleri Sözlüğü 1972
demir İng. iron, Fr. Fer Alm. Eisen Simgesi Fe , atom numarası 26, atom kütlesi 55,85 g, e.n. 1535 °C, k.n.2750 °C ve yoğunluğu 7,87 g/mL olan , yer yüzü kabuğunda dördüncü en bol bulunan (%5), hematit (Fe2O3), limonit (sulu Fe2O3), magnetit (Fe3O4), siderit (FeCO3), demir piritleri (FeS2), kromit (FeCr2O4) ve kalkopirit (CuFeS2) şekillerinde bulunan, metal olarak ve çelik alaşımlarında kullanılan, birinci sıra geçiş elementi .
Kimya Terimleri Sözlüğü
demir Bir tenekelik ölçek.
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
demir Odun ve çıra parçalamakta kullanılan, ağız kısmı çelik, diğer kısımları demirden yapılan kesici aygıt, tahra.
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
demir Çoban köpeklerinin boynuna takılan demir tasma.
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
demir < ET temür: demir. || demer || demür
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
kaynak
Güncel Türkçe Sözlük
Sponsorlu Bağlantılar
Demir Köken: T. Cinsiyet: Erkek
1. Koyu renkli, kolay işlenen, dayanıklı, kullanılış yerleri çok maden.2. Güçlü, kuvvetli, sert kimse.
Kişi Adları Sözlüğü
demir İng. iron Alm. Eisen Fr. fer Sağlamlık, dayanıklılık gibi özelliklerinden dolayı çoğu halk inanmalarında ve büyüsel işlemlerde kullanılan maden.
BSTS / Budunbilim Terimleri Sözlüğü 1973
demir 1. Saban ve pulluğun toprağa giren demir kısmı. (Gücünkaya *Aksaray, Kızılca *Bor -Niğde) 2. Dabaklıkta derinin iç yüzünü kazımakta kullanılan uzun bıçak. (-Uşak)
BSTS / Zanaat Terimleri Sözlüğü 1976
demir İng. iron Bazı minerallerde, hemen hemen her çeşit toprakta ve mineralli sularda bulunan atom numarası 26, atom ağırlığı 55,847, sembolü Fe olan bir metal element. Hemoglobin, miyoglobin, sitokrom, peroksidaz, katalaz gibi bazı hemoproteinlerin temel kısmını oluşturur. Esas işlevi oksijenin hemoglobin içinde dokulara ve hücresel oksidasyon mekanizmalarına taşınmasıdır.
BSTS / Biyokimya Terimleri Sözlüğü
Demir Osm. Demir Alm. Eisen BSTS / Teknik Terimler - Teknibilim 1949
demir Osm. hadid Fr. fer (kimya)
BSTS / Orta Öğretim Terimleri Kılavuzu 1963
demir İng. iron Alm. Eisen Fr. fer BSTS / Madencilik Terimleri Sözlüğü 1979
demir İng. iron Organizmada yaklaşık %80'i hemoglobinin bileşiminde, geriye kalan kısmı ise depo demiri olarak karaciğer, dalak ve kemik iliğinde yer alan, oksijenin hücrelere taşınmasını sağlayan mineral.
BSTS / Hayvan Besleme ve Beslenme Hastalıkları Terimleri Sözlüğü 2004
demir İng. iron Alm. Eisen Fr. fer 768°C altında mıknatıslılık özelliği gösteren, ak renkli dökme demir ve çeliklerin ana metali. A. A. 55.85, A. S. 26, Ö. A. 7.86, E. S. 1535°C.
BSTS / Metalbilim İşlem Terimleri Sözlüğü 1972
demir İng. iron, Fr. Fer Alm. Eisen Simgesi Fe , atom numarası 26, atom kütlesi 55,85 g, e.n. 1535 °C, k.n.2750 °C ve yoğunluğu 7,87 g/mL olan , yer yüzü kabuğunda dördüncü en bol bulunan (%5), hematit (Fe2O3), limonit (sulu Fe2O3), magnetit (Fe3O4), siderit (FeCO3), demir piritleri (FeS2), kromit (FeCr2O4) ve kalkopirit (CuFeS2) şekillerinde bulunan, metal olarak ve çelik alaşımlarında kullanılan, birinci sıra geçiş elementi .
Kimya Terimleri Sözlüğü
demir Bir tenekelik ölçek.
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
demir Odun ve çıra parçalamakta kullanılan, ağız kısmı çelik, diğer kısımları demirden yapılan kesici aygıt, tahra.
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
demir Çoban köpeklerinin boynuna takılan demir tasma.
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
demir < ET temür: demir. || demer || demür
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
kaynak
Son düzenleyen Safi; 5 Haziran 2018 03:31