Türk Şiirinde Gelenek

• HALK ŞİİRİ GELENEĞİ
• DİVAN ŞİİRİ GELENEĞİ
• MODERN ŞİİR GELENEĞİ

1- Kullanılan dil halkın kullandığı dildir.
2- Halk değimlerine ve güzel halk söyleyişlerine yer verilir.
3- Şair şiirlerini saz eşliğinde belli bir ezgi ile söyler.
4- Nazım birimi dörtlüktür.
5- Hece ölçüsü kullanılmıştır (7'li, 8'li ve 11'li).
6- Yarım kafiye kullanılmıştır. Rediften de yararlanılmıştır.
7- Tabiatla ilgili benzetmelerden yararlanılır. (Boy serviye, yüz aya, kaş kaleme, diş inciye yanak güle v.s.)
8- Aşk tabiat, ayrılık, hasret, ölüm, yiğitlik, toplum, din, zamandan şikâyet sık işlenen konulardır.
9- Şair son dörtlükte adını söyler.

1- Aruz üçlüsü kullanılır.
2- Nazım birimi beyittir.
3- Süslü ve sanatlı bir dil kullanılır.
4- Biçimsel kalıplar vardır.
5- Konuları genellikle aşk, şarap, kadın ve Allah sevgisidir.
6- Sosyal konular fazla işlenmez.

1- Serbest ölçü kullanılır.
2- Kafiye ve redif çok sık olmamakla beraber birlikte kullanılır.
3- Söz sanatlarına çok fazla yer verilir.
4- Sade ve anlaşılır bir dil kullanılır.
5- Şiirlerin temaları çok farklıdır.
6- Şairler kendilerine has imgeler oluştururlar.
7- Konularda bireysellik ön plandadır.
8- Şairler kendi benlerini şiirlerine yansıtırlar.
9- Şiirin biçimsel kalıpları yoktur; kimi şair dize, kimi beyit, kimi dörtlük kullanır.