Ziyaretçi
Arama
Alçı Nedir?
Güncelleme: 17 Ağustos 2015 Gösterim: 3.002 Cevap: 4
Ziyaretçi
13 Şubat 2008
Mesaj #1
Ziyaretçi
13 Nisan 2010
Mesaj #2
Ziyaretçi
22 Nisan 2011
Mesaj #3
Ziyaretçi
Alçı
Alçıtaşının (jips) hafifçe pişirilip 150°C sıcaklıkta neminin alınıp öğütülmesiyle elde edilen beyaz toz.
Pişirme kuru ve nemli havalı fırınlarda yapılır. Suyla karılınca yitirdiği suyu alarak donduğu için yapılarda, kalıp çıkarma işlerinde, heykelcilik, kuyumculuk ve dişçilikte kullanılır.
Morpa Genel Kültür Ansiklopedisi & MsXLabs
VIP VIP Üye
ALÇIİŞİ a. Mim. Silme çekilerek ve kalıplanarak, çoğu kez de kalemle işlenerek hazırlanan, alçı ya da yalancı mermerden dekoratif kaplama.
—Ansikl. Yalancı mermer’ işçiliğiyle alçı’ işi arasındaki sınırın belirsizliği nedeniyle, alçı ustasının yaptığı bezemeler, çoğu kez yalancı mermer ustasına mal edilir. Bu çalışma, yoğurarak biçimlendirme (modelaj) eylemini içermesi bakımından, yalancı mermer ustasının işine yaklaşırsa da, daha çok marangozluğa benzer: gabari yardımıyla düzgün silme çekilerek, alçakkabartma olarak kalıplanmış motiflerin uygulanmasına dayanır. Duvar ve aynı zamanda tavan süsü olduğundan, hafif gereçler kullanımını gerektirir. Öyle ki, “papier mâche” ve lifli alçı bile bu amaçla kullanılır.
ilkçağ'da alçının renkli topraklar, tebeşir ve kalsit tozuyla karılmasıyla elde edilen gereç, mermeri andıran düzgün yüzeyli kaplamalar, yoğurularak biçimlendirilmiş ya da kalıplanmış kabartmalar (Dö- ğu’da, Eski Yunan da ve özellikle Roma’ da: çeşitli mezarlar, Porta-Maggiore bazilikası, Livia evi) elde etmede kullanıldı. Asya’da alçıişi, Türkistan ve Güneydoğu Asya takımadalarındaki yunan-buddha sanatının başyapıtlarının yaratılmasına olanak verdi BizanslIlar’dan ve Sasaniler’ den sonra İslam sanatı, yontulmuş ve boyanmış alçıyı çok sık kullandı (Granada’ da Elhamra sarayı). Batı daysa,Ortaçağ’ da kâgir yapılar, ahşap çatkılar, hatta taş, alçı dolgu ve kabartmalarla kaplandı (Tem- pietto de Cividale’de 800 yılına doğru yapılan heykel grubundan XV. yy.’da Fransa’nın güney-batı’sındaki şömine yaşmaklarına kadar). İtalyan Rönesansı gro- tesklerin antik dekorunu yeniden kullandı. Vatikan loggia’larında Giovanni da Udine yeni bir yalancı mermer tekniğini başlattı. Bu teknik, çok geçmeden, yoğurularak biçimlendirilmiş kabartmalarla gelişerek, barok mimarlığın ana anlatım aracını oluşturacak, Bernini, Borromini, Ma- derno, Raggi ve Serpotta ile, ispanya’da olduğu gibi Orta Avrupa’da da etkisini gösterecektir. Buna karşılık, Kuzeybatı Avrupa'da, Fontainebleau’ya ya da Lo- uvre’a,önceleri İtalyan ya da ticıno’lu yalancı mermer ustaları çağrıldıysa da, "rokay" üslubunun yaratıcısı fransız bezemeciler (P. Lepautre'dan N. Pineau’ya) ve İngiliz p/asferer'larla (Nonsuch’un ya da Hardwick Hall’un [Derby] flaman üslubundaki erken dönem bölmelerinden [Surrey, yıkıldı], lord Burlington ve Adam’ ların yeniklasik düzenlemelerine kadar) al- çıişi egemen olacaktır. Sonunda, yoğurularak biçimlendirilmiş alçıdan daha yalın olan kalıplanmış kabartmanın sunduğu olanaklar, yeniklasikçiliğin her yerde kabul edilmesini sağlayacak, XIX. yy.’a gelindiğinde, yinelenen bu tekniklerin ölçüsüz kullanımı, alçıişinin yozlaşıp saygınlığını yitirmesine yol açacaktır.
Türkler'in Anadolu’ya yerleşmesinden önce, mimarlıkta alçıişi, yapıların dışında kullanılan yaygın bir bezeme öğesiydi. Tuğla yüzler, yapay mermer (stuko), yani alçı karışımı ile elde edilen bir sıvayla kaplanıyordu. Anadolu türk mimarlığında ise alçıişi, daha çok yapıların iç bezemesinde kullanıldı. Konya'daki Sahipata kül- liyesi hankâbının mihrabı (XIII. yy.), Beyşehir gölü kıyısındaki Kubadabad sarayı’ nın (1236) alçı bezemeleri ilk örneklerdir. Alçı mihraplar, özellikle Ankara ve çevresinde uygulanmıştır (XIV. - XV. yy.’lar). Edirne’deki Şahmelek camisi'nin (1429) mihrabı da alçı bezemelidir. Erken os- manlı mimarlığında alçının geniş yüzeylerde kullanılmasına örnek olarak Bursa Yeşil cami, Yıldırım camisi, Amasya Ba- yezitpaşa camisi, Edirne Yıldırım camisi gösterilebilir. Klasik osmanlı mimarlığında ise alçıişi bezeme çok az kullanılmıştır. XVIII. yy.’dan başlayarak barok ve rokoko üsluplarının etkili olduğu dönemlerde, özellikle saray ve konakların tavan ve duvarlarında alçıişi bezeme yaygındır. Mala benzeri bir aletle yapılan alçıişi bezemeye malakârı*. fırça ile yapılan bezemeye ise kalemkâri denilmiştir.
—Ansikl. Yalancı mermer’ işçiliğiyle alçı’ işi arasındaki sınırın belirsizliği nedeniyle, alçı ustasının yaptığı bezemeler, çoğu kez yalancı mermer ustasına mal edilir. Bu çalışma, yoğurarak biçimlendirme (modelaj) eylemini içermesi bakımından, yalancı mermer ustasının işine yaklaşırsa da, daha çok marangozluğa benzer: gabari yardımıyla düzgün silme çekilerek, alçakkabartma olarak kalıplanmış motiflerin uygulanmasına dayanır. Duvar ve aynı zamanda tavan süsü olduğundan, hafif gereçler kullanımını gerektirir. Öyle ki, “papier mâche” ve lifli alçı bile bu amaçla kullanılır.
ilkçağ'da alçının renkli topraklar, tebeşir ve kalsit tozuyla karılmasıyla elde edilen gereç, mermeri andıran düzgün yüzeyli kaplamalar, yoğurularak biçimlendirilmiş ya da kalıplanmış kabartmalar (Dö- ğu’da, Eski Yunan da ve özellikle Roma’ da: çeşitli mezarlar, Porta-Maggiore bazilikası, Livia evi) elde etmede kullanıldı. Asya’da alçıişi, Türkistan ve Güneydoğu Asya takımadalarındaki yunan-buddha sanatının başyapıtlarının yaratılmasına olanak verdi BizanslIlar’dan ve Sasaniler’ den sonra İslam sanatı, yontulmuş ve boyanmış alçıyı çok sık kullandı (Granada’ da Elhamra sarayı). Batı daysa,Ortaçağ’ da kâgir yapılar, ahşap çatkılar, hatta taş, alçı dolgu ve kabartmalarla kaplandı (Tem- pietto de Cividale’de 800 yılına doğru yapılan heykel grubundan XV. yy.’da Fransa’nın güney-batı’sındaki şömine yaşmaklarına kadar). İtalyan Rönesansı gro- tesklerin antik dekorunu yeniden kullandı. Vatikan loggia’larında Giovanni da Udine yeni bir yalancı mermer tekniğini başlattı. Bu teknik, çok geçmeden, yoğurularak biçimlendirilmiş kabartmalarla gelişerek, barok mimarlığın ana anlatım aracını oluşturacak, Bernini, Borromini, Ma- derno, Raggi ve Serpotta ile, ispanya’da olduğu gibi Orta Avrupa’da da etkisini gösterecektir. Buna karşılık, Kuzeybatı Avrupa'da, Fontainebleau’ya ya da Lo- uvre’a,önceleri İtalyan ya da ticıno’lu yalancı mermer ustaları çağrıldıysa da, "rokay" üslubunun yaratıcısı fransız bezemeciler (P. Lepautre'dan N. Pineau’ya) ve İngiliz p/asferer'larla (Nonsuch’un ya da Hardwick Hall’un [Derby] flaman üslubundaki erken dönem bölmelerinden [Surrey, yıkıldı], lord Burlington ve Adam’ ların yeniklasik düzenlemelerine kadar) al- çıişi egemen olacaktır. Sonunda, yoğurularak biçimlendirilmiş alçıdan daha yalın olan kalıplanmış kabartmanın sunduğu olanaklar, yeniklasikçiliğin her yerde kabul edilmesini sağlayacak, XIX. yy.’a gelindiğinde, yinelenen bu tekniklerin ölçüsüz kullanımı, alçıişinin yozlaşıp saygınlığını yitirmesine yol açacaktır.
Türkler'in Anadolu’ya yerleşmesinden önce, mimarlıkta alçıişi, yapıların dışında kullanılan yaygın bir bezeme öğesiydi. Tuğla yüzler, yapay mermer (stuko), yani alçı karışımı ile elde edilen bir sıvayla kaplanıyordu. Anadolu türk mimarlığında ise alçıişi, daha çok yapıların iç bezemesinde kullanıldı. Konya'daki Sahipata kül- liyesi hankâbının mihrabı (XIII. yy.), Beyşehir gölü kıyısındaki Kubadabad sarayı’ nın (1236) alçı bezemeleri ilk örneklerdir. Alçı mihraplar, özellikle Ankara ve çevresinde uygulanmıştır (XIV. - XV. yy.’lar). Edirne’deki Şahmelek camisi'nin (1429) mihrabı da alçı bezemelidir. Erken os- manlı mimarlığında alçının geniş yüzeylerde kullanılmasına örnek olarak Bursa Yeşil cami, Yıldırım camisi, Amasya Ba- yezitpaşa camisi, Edirne Yıldırım camisi gösterilebilir. Klasik osmanlı mimarlığında ise alçıişi bezeme çok az kullanılmıştır. XVIII. yy.’dan başlayarak barok ve rokoko üsluplarının etkili olduğu dönemlerde, özellikle saray ve konakların tavan ve duvarlarında alçıişi bezeme yaygındır. Mala benzeri bir aletle yapılan alçıişi bezemeye malakârı*. fırça ile yapılan bezemeye ise kalemkâri denilmiştir.
MsXLabs & Büyük L.
Alçı, alçıtaşı veya kireçten üretilen; mimaride ve sanatta kullanılan, suyla karıştırıldığında macun kıvamını alan ve kuruduğunda sertleşen yapı malzemesi.
Alçıtaşının 158 °C'de pişirilmesiyle elde edilir. Alçı su ile karıştırılınca yitirdiği suyu alarak çabucak donduğundan; yapılarda, kabartma ve süslemecilikte, ortopedide, dişçilikte, heykelcilikte kullanıldığı gibi, toprağın tuzdan arınması için tarımda da kullanılır. İlave katkılarla inşaat sektöründe kaplayıcı malzeme olarak kullanılır pişirilme süresi içindeki su oranıyla doğru orantılıdır.
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Alçıtaşının 158 °C'de pişirilmesiyle elde edilir. Alçı su ile karıştırılınca yitirdiği suyu alarak çabucak donduğundan; yapılarda, kabartma ve süslemecilikte, ortopedide, dişçilikte, heykelcilikte kullanıldığı gibi, toprağın tuzdan arınması için tarımda da kullanılır. İlave katkılarla inşaat sektöründe kaplayıcı malzeme olarak kullanılır pişirilme süresi içindeki su oranıyla doğru orantılıdır.
Vikipedi, özgür ansiklopedi
🌘 🚀
VIP VIP Üye
ALÇI, a. -1. Alçıtaşı pişirilip öğütülerek elde edilen inşaat gereci. -2. Aynı gerecin su ile karıldıktan sonra sertleşmesi sonucunda oluşan madde. (Bk. ansikl. böl.) -Cerr. Hareketi önlemek için gazlı bez ve alçı kullanarak doğrudan doğruya hastaya uygulanan sargı.
--Alçıya almak, bir organı hareketsizleştirmek için bez üstünden alçıyla kaplamak. -Güz. sant., Seram, ve Cerr. Kalıp alçısı, ince alçı; başka nesnelerin yapımı için kalıp üretmede (porselencilik, fayansçılık) ya da elde edilmek istenen nesneyi oluşturacak kalıbın çıkarılmasında kullanılır.
--Taslak alçısı, çabuk donabilen ince alçı; cerrahide kırık organları alçılamada, sanatta ise kalıp çıkarmada ve heykel yapımında kullanılır.
-inş. Alçı blok, kalıplanmış alçıdan yapılan ve kılıcına yerleştirilen, dikdörtgen biçiminde, ince bölme öğesi.
--Alçı işi, alçı kullanılarak yapılmış mimari öğe ya da bezeme. j| Alçı levha, özel bir taban kâğıdı üzerinde kesintisiz üretilen ve gereğinde bitki lifleriyle donatılan alçı pano. |l Alçı örme, eskiden lata ve taş kullanmaksı-zın elle yapılan alçı işi (örneğin bir baca ya da ocak davlumbazı). -Kalıplar yardımıyla, donatılı ya da donatışız yapılan alçı işi.
--Alçı örmek, alçıyı, çarpma ve kaplama işlemleri yapmaksızın, mala ve elle uygulamak.
--Alçı plak. iki özel karton tabakası arasına alçı dökülerek yapılan ve standart panolar biçiminde piyasaya sunulan gereç.
-- Alçı tuğlası, bölme duvarlarının (ya da kılıcına tuğla duvarların) yapımında kullanılan, başlangıçta alçıyla örülüp sıvanan ve pek kalın olmayan (3,5 -5 cm), boşluklu tuğla. |j Alçı ustası, alçı levhalar kullanarak tavan, bölme duvarı ve kaplama işleri yapan usta. -Alçıyla dekoratif parçalar kalıplayan işçi.
--Döşeme alçısı, yaklaşık 900°C'ta pişirilen ve aşınmaya çok dayanıklı yüzeyler elde etmeye olanak veren alçı.
--Lifli alçı levha. tavanlar( plak biçiminde), iç bezeme işlen ya da ısıtma kanalları için kullanılan kalıp alçısı ve bitki lifi (jüt, sisal, vb.) karışımı.
-- Örme alçısı, alçı örme işlerinde kullanılan alçı. -işçinin, kaplama ve çarpma işlemleri yapmaksızın, bir yüzey üzerine elle ve malayla yavaşça uyguladığı karılmış alçı tutamı. |l Takviyeli alçı, ince kalıp alçısı.
-Kuyumc. Yaldızcıların altın kaplamadan önce son hazırlama katmanı olarak kullandıkları öğütülmüş ve çok ince elenmiş jips tozu.
-Tarım. Alçıtaşındaki nemin bir bölümünün giderilmesiyle elae edilen, gübre ve iyileştirici olarak kullanılan madde. (Alçı, toprağa kükürt [sülfat] ve kalsiyum kazandırır. Toprak tuzluluğunu gidermekte kullanılan alçı, sodyumun yıkanıp atılmasını kolaylaştırır ve alkaliliğin 0 ]türü), anhıdrit I, II ya da III. Bu ürünler, katkılı ya da katkısız olarak, çeşitli oranlarda, istenen incelikte öğütülür. Alçı kâğıt torbalarda (40 kg) ya da dökme olarak (özellikle önüretim için) piyasaya sürülür. Sertleşen bir hamur o-luşturmak için suyla karılır. Alçı harcı (hamur + kum) çok ender hazırlanır. Şantiyede ise alçı elle ya da makinelerle (pnö-matik püskürtme) uygulanır. Fabrikalarda önüretimli öğelerin (karolar, panolar, ince plaklar, çeşitli süsleme öğeleri) yapımında da alçıdan yararlanılır. Başlıca alçı türleri şunlardır: çabuk ya da geç priz yapan kaba ve ince inşaat alçıları, önüretim alçıları, püskürtme alçıları, zemin yalıtımında kullanılan sugeçirimsiz ve yüksek dirençli alçılar, yangına karşı özel alçılar, kalıp alçıları. Bu ürünlerin hepsi nem düzeyini ayarlayan, ısı yalıtımı sağlayan ve ateşten koruyan gereçlerdir.
Lifli alçı levha, süsleme öğelerinin yapımına yarayan, liflerle (kenevir) donatılmış alçıdır. Yalancı mermer, genellikle alçıyla tutkal karışımıdır ve boyandığında mermer görünümü kazandığı için heykel, sütun gibi öğelerin yapımında kullanılır.
—İnş. Alçı blok, kalıplanmış alçıdan yapılan ve kılıcına yerleştirilen, dikdörtgen biçiminde, ince bölme öğesi. || Alçı işi, alçı kullanılarak yapılmış mimari öğe ya da bezeme. || Alçı levha, özel bir taban kâğıdı üzerinde kesintisiz üretilen ve gereğinde bitki lifleriyle donatılan alçı pano. |j Alçı örme, eskiden lata ve taş kullanmaksı- zın elle yapılan alçı işi (örneğin bir baca ya da ocak davlumbazı). —Kalıplar yardımıyla, donatılı ya da donatışız yapılan alçı işi. || Alçı örmek, alçıyı, çarpma ve kaplama işlemleri yapmaksızın, mala ve elle uygulamak. || Alçı plak, iki özel karton tabakası arasına alçı dökülerek yapılan ve standart panolar biçiminde piyasaya sunulan gereç. || Alçı tuğlası, bölme duvarlarının (ya da kılıcına tuğla duvarların) yapımında kullanılan, başlangıçta alçıyla örülüp sıvanan ve pek kalın olmayan (3,5 - 5 cm), boşluklu tuğla. |] Alçı ustası, alçı levhalar kullanarak tavan, bölme duvarı ve kaplama işleri yapan usta. — Alçıyla dekoratif parçalar kalıplayan işçi. j| Döşeme alçısı, yaklaşık 900°C’ta pişirilen ve aşınmaya çok dayanıklı yüzeyler elde etmeye olanak veren alçı. || Lifli alçı levha, tavanlar( plak biçiminde), iç bezeme işleri ya da ısıtma kanalları için kullanılan kalıp alçısı ve bitki lifi (jüt, sisal, vb.) karışımı. |j Örme alçısı, alçı örme işlerinde kullanılan alçı, —işçinin, kaplama ve çarpma işlemleri yapmaksızın, bir yüzey üzerine elle ve malayla yavaşça uyguladığı karılmış alçı tutamı. |j Takviyeli alçı, ince kalıp alçısı.
—Kuyumc. Yaldızcıların altın kaplamadan önce son hazırlama katmanı olarak kullandıkları öğütülmüş ve çok ince elenmiş jips tozu.
—Tarım. Alçıtaşındakı nemin bir bölümünün giderilmesiyle elde edilen, gübre ve iyileştirici olarak kullanılan madde. (Alçı, toprağa kükürt [sülfat] ve kalsiyum kazandırır. Toprak tuzluluğunu gidermekte kullanılan alçı, sodyumun yıkanıp atılmasını kolaylaştırır ve alkaliliğin [pH] azalmasına katkıda bulunur; bundan ötürü, iyileştirici sayılır.
—Tıp. Eskiden alçı tozu,yaraların kurutulmasında, basur memelerinde ve terlemeyi önlemek için vücuda sürülerek kullanılırdı. Günümüzde kırıklarda alçılı sargı biçiminde, diş hekimliğindeyse protezlerin hazırlanmasında kullanılmaktadır. —Ansikl Pek çok alçı türü vardır; bu madde sürekli ya da kesintili çalışan sabit ya da döner fırınlarda çeşitli sıcaklıklarda alçıtaşı pişirilerek elde edilir. Pişirme işlemi çeşitli ürünler verir: yarıhidrat- lar (nemli ortamda otoklavda a türü, kuru ortamda B türü), anhidrit I, II ya da III. Bu ürünler, katkılı ya da katkısız olarak, çeşitli oranlarda, istenen incelikte öğütülür Alçı kâğıt torbalarda (40 kg) ya da dökme olarak (özellikle önüretim için) piyasaya sürülür. Sertleşen bir hamur o- luşturmak için suyla karılır. Alçı harcı (hamur + kum) çok ender hazırlanır. Şantiyede ise alçı elle ya da makinelerle (pnö- matik püskürtme) uygulanır. Fabrikalarda önüretimli öğelerin (karolar, panolar, in ce plaklar, çeşitli süsleme öğeleri) yapımında da alçıdan yararlanılır. Başlıca alçı türleri şunlardır: çabuk ya da geç priz yapan kaba ve ince inşaat alçıları, önüretim alçıları, püskürtme alçıları, zemin yalıtımında kullanılan sugeçirimsiz ve yüksek dirençli alçılar, yangına karşı özel alçılar, kalıp alçıları. Bu ürünlerin hepsi nem düzeyini ayarlayan, ısı yalıtımı sağlayan ve ateşten koruyan gereçlerdir.
Lifli alçı levha, süsleme öğelerinin yapımına yarayan, liflerle (kenevir) donatılmış alçıdır Yalancı mermer, genellikle alçıyla tutkal karışımıdır ve boyandığında mermer görünümü kazandığı için heykel, sütun gibi öğelerin yapımında kullanılır.
--Alçıya almak, bir organı hareketsizleştirmek için bez üstünden alçıyla kaplamak. -Güz. sant., Seram, ve Cerr. Kalıp alçısı, ince alçı; başka nesnelerin yapımı için kalıp üretmede (porselencilik, fayansçılık) ya da elde edilmek istenen nesneyi oluşturacak kalıbın çıkarılmasında kullanılır.
--Taslak alçısı, çabuk donabilen ince alçı; cerrahide kırık organları alçılamada, sanatta ise kalıp çıkarmada ve heykel yapımında kullanılır.
-inş. Alçı blok, kalıplanmış alçıdan yapılan ve kılıcına yerleştirilen, dikdörtgen biçiminde, ince bölme öğesi.
--Alçı işi, alçı kullanılarak yapılmış mimari öğe ya da bezeme. j| Alçı levha, özel bir taban kâğıdı üzerinde kesintisiz üretilen ve gereğinde bitki lifleriyle donatılan alçı pano. |l Alçı örme, eskiden lata ve taş kullanmaksı-zın elle yapılan alçı işi (örneğin bir baca ya da ocak davlumbazı). -Kalıplar yardımıyla, donatılı ya da donatışız yapılan alçı işi.
--Alçı örmek, alçıyı, çarpma ve kaplama işlemleri yapmaksızın, mala ve elle uygulamak.
--Alçı plak. iki özel karton tabakası arasına alçı dökülerek yapılan ve standart panolar biçiminde piyasaya sunulan gereç.
-- Alçı tuğlası, bölme duvarlarının (ya da kılıcına tuğla duvarların) yapımında kullanılan, başlangıçta alçıyla örülüp sıvanan ve pek kalın olmayan (3,5 -5 cm), boşluklu tuğla. |j Alçı ustası, alçı levhalar kullanarak tavan, bölme duvarı ve kaplama işleri yapan usta. -Alçıyla dekoratif parçalar kalıplayan işçi.
--Döşeme alçısı, yaklaşık 900°C'ta pişirilen ve aşınmaya çok dayanıklı yüzeyler elde etmeye olanak veren alçı.
--Lifli alçı levha. tavanlar( plak biçiminde), iç bezeme işlen ya da ısıtma kanalları için kullanılan kalıp alçısı ve bitki lifi (jüt, sisal, vb.) karışımı.
-- Örme alçısı, alçı örme işlerinde kullanılan alçı. -işçinin, kaplama ve çarpma işlemleri yapmaksızın, bir yüzey üzerine elle ve malayla yavaşça uyguladığı karılmış alçı tutamı. |l Takviyeli alçı, ince kalıp alçısı.
-Kuyumc. Yaldızcıların altın kaplamadan önce son hazırlama katmanı olarak kullandıkları öğütülmüş ve çok ince elenmiş jips tozu.
-Tarım. Alçıtaşındaki nemin bir bölümünün giderilmesiyle elae edilen, gübre ve iyileştirici olarak kullanılan madde. (Alçı, toprağa kükürt [sülfat] ve kalsiyum kazandırır. Toprak tuzluluğunu gidermekte kullanılan alçı, sodyumun yıkanıp atılmasını kolaylaştırır ve alkaliliğin 0 ]türü), anhıdrit I, II ya da III. Bu ürünler, katkılı ya da katkısız olarak, çeşitli oranlarda, istenen incelikte öğütülür. Alçı kâğıt torbalarda (40 kg) ya da dökme olarak (özellikle önüretim için) piyasaya sürülür. Sertleşen bir hamur o-luşturmak için suyla karılır. Alçı harcı (hamur + kum) çok ender hazırlanır. Şantiyede ise alçı elle ya da makinelerle (pnö-matik püskürtme) uygulanır. Fabrikalarda önüretimli öğelerin (karolar, panolar, ince plaklar, çeşitli süsleme öğeleri) yapımında da alçıdan yararlanılır. Başlıca alçı türleri şunlardır: çabuk ya da geç priz yapan kaba ve ince inşaat alçıları, önüretim alçıları, püskürtme alçıları, zemin yalıtımında kullanılan sugeçirimsiz ve yüksek dirençli alçılar, yangına karşı özel alçılar, kalıp alçıları. Bu ürünlerin hepsi nem düzeyini ayarlayan, ısı yalıtımı sağlayan ve ateşten koruyan gereçlerdir.
Lifli alçı levha, süsleme öğelerinin yapımına yarayan, liflerle (kenevir) donatılmış alçıdır. Yalancı mermer, genellikle alçıyla tutkal karışımıdır ve boyandığında mermer görünümü kazandığı için heykel, sütun gibi öğelerin yapımında kullanılır.
—İnş. Alçı blok, kalıplanmış alçıdan yapılan ve kılıcına yerleştirilen, dikdörtgen biçiminde, ince bölme öğesi. || Alçı işi, alçı kullanılarak yapılmış mimari öğe ya da bezeme. || Alçı levha, özel bir taban kâğıdı üzerinde kesintisiz üretilen ve gereğinde bitki lifleriyle donatılan alçı pano. |j Alçı örme, eskiden lata ve taş kullanmaksı- zın elle yapılan alçı işi (örneğin bir baca ya da ocak davlumbazı). —Kalıplar yardımıyla, donatılı ya da donatışız yapılan alçı işi. || Alçı örmek, alçıyı, çarpma ve kaplama işlemleri yapmaksızın, mala ve elle uygulamak. || Alçı plak, iki özel karton tabakası arasına alçı dökülerek yapılan ve standart panolar biçiminde piyasaya sunulan gereç. || Alçı tuğlası, bölme duvarlarının (ya da kılıcına tuğla duvarların) yapımında kullanılan, başlangıçta alçıyla örülüp sıvanan ve pek kalın olmayan (3,5 - 5 cm), boşluklu tuğla. |] Alçı ustası, alçı levhalar kullanarak tavan, bölme duvarı ve kaplama işleri yapan usta. — Alçıyla dekoratif parçalar kalıplayan işçi. j| Döşeme alçısı, yaklaşık 900°C’ta pişirilen ve aşınmaya çok dayanıklı yüzeyler elde etmeye olanak veren alçı. || Lifli alçı levha, tavanlar( plak biçiminde), iç bezeme işleri ya da ısıtma kanalları için kullanılan kalıp alçısı ve bitki lifi (jüt, sisal, vb.) karışımı. |j Örme alçısı, alçı örme işlerinde kullanılan alçı, —işçinin, kaplama ve çarpma işlemleri yapmaksızın, bir yüzey üzerine elle ve malayla yavaşça uyguladığı karılmış alçı tutamı. |j Takviyeli alçı, ince kalıp alçısı.
—Kuyumc. Yaldızcıların altın kaplamadan önce son hazırlama katmanı olarak kullandıkları öğütülmüş ve çok ince elenmiş jips tozu.
—Tarım. Alçıtaşındakı nemin bir bölümünün giderilmesiyle elde edilen, gübre ve iyileştirici olarak kullanılan madde. (Alçı, toprağa kükürt [sülfat] ve kalsiyum kazandırır. Toprak tuzluluğunu gidermekte kullanılan alçı, sodyumun yıkanıp atılmasını kolaylaştırır ve alkaliliğin [pH] azalmasına katkıda bulunur; bundan ötürü, iyileştirici sayılır.
—Tıp. Eskiden alçı tozu,yaraların kurutulmasında, basur memelerinde ve terlemeyi önlemek için vücuda sürülerek kullanılırdı. Günümüzde kırıklarda alçılı sargı biçiminde, diş hekimliğindeyse protezlerin hazırlanmasında kullanılmaktadır. —Ansikl Pek çok alçı türü vardır; bu madde sürekli ya da kesintili çalışan sabit ya da döner fırınlarda çeşitli sıcaklıklarda alçıtaşı pişirilerek elde edilir. Pişirme işlemi çeşitli ürünler verir: yarıhidrat- lar (nemli ortamda otoklavda a türü, kuru ortamda B türü), anhidrit I, II ya da III. Bu ürünler, katkılı ya da katkısız olarak, çeşitli oranlarda, istenen incelikte öğütülür Alçı kâğıt torbalarda (40 kg) ya da dökme olarak (özellikle önüretim için) piyasaya sürülür. Sertleşen bir hamur o- luşturmak için suyla karılır. Alçı harcı (hamur + kum) çok ender hazırlanır. Şantiyede ise alçı elle ya da makinelerle (pnö- matik püskürtme) uygulanır. Fabrikalarda önüretimli öğelerin (karolar, panolar, in ce plaklar, çeşitli süsleme öğeleri) yapımında da alçıdan yararlanılır. Başlıca alçı türleri şunlardır: çabuk ya da geç priz yapan kaba ve ince inşaat alçıları, önüretim alçıları, püskürtme alçıları, zemin yalıtımında kullanılan sugeçirimsiz ve yüksek dirençli alçılar, yangına karşı özel alçılar, kalıp alçıları. Bu ürünlerin hepsi nem düzeyini ayarlayan, ısı yalıtımı sağlayan ve ateşten koruyan gereçlerdir.
Lifli alçı levha, süsleme öğelerinin yapımına yarayan, liflerle (kenevir) donatılmış alçıdır Yalancı mermer, genellikle alçıyla tutkal karışımıdır ve boyandığında mermer görünümü kazandığı için heykel, sütun gibi öğelerin yapımında kullanılır.
MsXLabs & Büyük L.
🌘 🚀
Benzer Konular
| 17 Temmuz 2016 / Jumong Basın/Magazin tr |
| 27 Aralık 2015 / gizem144 Taslak Konular |
| 17 Ağustos 2015 / Jumong X-Sözlük |
| Kapat Saat: 20:30 Hoş Geldiniz Ziyaretçi
Benzer Konular
Son MesajlarYenile Yükleniyor... |
Sayfa 0.064 saniyede 9 sorgu ile oluşturuldu