Şen Nedir?

Şen
TDK, Türk Dil Kurumu

Sponsorlu Bağlantılar

sıfat
1 . Yaşamaktan mutlu olduğunu davranışlarıyla belli eden, sevinçli, neşeli:

"Hayatta daima şen insanlarla beraber olun, gamlı insanların gamı size de bulaşır."- R. Enis.

2 . Neşe veren, neşelendiren, eğlenceli:

"Şen kahkahalar yükseliyorken evinizden / Bendim geçen ey sevgili sandalla denizden"- Y. K. Beyatlı.

3 . Neşe belirtisi olan.

• şen olmak

• şen şakrak
• şen şatır

ŞEN sıf.
1. Sevinçli, neşeli, güler yüzlü kimse için kullanılır: Şen, güler yüzlü insanlar.
2. Neşe belirtisi gösteren; neşe veren: Şen bir kahkaha. Şen şarkılar.
3. Esk. Bayındır.
4. Şen olasın Halep şehri - İŞTE GELDİK GİDİYORUZ ŞEN OLASIN HALEP ŞEHRİ. || Şen şakrak, şen şatır, çok neşeli, dertsiz tasasız.

ŞEN a. (ar. şe’n). Esk.
1. iş.
2. Yeni iş, son durum.

ŞEN a. (çevrelemek, kuşatmak anlamında mısır dilinde söze.). Antik. Öncesiz sonrasızlığı simgeleyen, kendi üstüne kıvrılmış ve kesişen iki ucu bir bağcıkla birbirine tutturulmuş bir bitki sapından oluşan mısır nazarlığı. (Mısır kralının adlarından ikisini çevreleyen süste biçimiyle karşılaşılan güneş çevrimi simgesi.)