TAHİR sıt. (ar. taharetken (ahit). Esk. Temiz, pak, arı.
Sponsorlu Bağlantılar
—Tasav. Tanrı'nın buyruklara karşı gelmekten koruduğu temiz kişi. || Tahir ûl -batn, içini yanlış inançlardan ve kötü huylardan arındırmış kişi. || Tahir uz-zahir, Tanrı'nın kötü eylemlerden ve yanlış davranışlardan koruduğu kişi.
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.