Vierolar (Vireonidae)
Ziyaretçi
Sponsorlu Bağlantılar
VİERO'LAR
BIKIP USANMADAN ÖTERLER, AYNI ZAMANDA USTA MİMARDIRLAR
VİERO» ların çoğunun gürültülü sesleri vardır ve birçok türleri de hemen hemen aralıksız öter. Örneğin, kırmızı - gözlü vireo şafaktan güneşin batışına kadar yeknesak şarkısını duyurur.
Ormanlıklarla çalılıkların bu öteğene benzer kuşlarının hareketleri öteğenlerinkinden daha az sinirli ve sükintiü, daha sönük renkleri de kamuflaj yönünden daha elverişlidir. Yalnız Amerika'ya öz «Vireonidae» ailesinde kırk bir kadar tür bulunur. Bunların çoğu, bazen öteğenlerle birlikte yolculuk eden zeytunî veya grimsi - yeşil renkli ufak kuşlardır. Hemen tamamiyle böcekler ve sürfeleriyle beslenirlerse de, sonbaharda bazen böğürtlen gibi meyvaları da yiyecek listelerine katarlar. Ağaç kabuklarının, küçük dalların ve yaprakların yüzeyinde devamlı yiyecek ararlar.
Vireo'lar yuva yapımına büyük itina gösterirler. Bütün türleri yatay çatallara bağlı sepetimsi ve asılı küçük yuvalar örerler. Bunların yerden 90 santim yüksekte olanları olduğu gibi, 250-300 santim yüksekliktekileri de vardır. Yuvanın yapım malzemesi genel olarak ot, bitki lifleri, likenler ve örümcek ağlarıdır, kenar çok kere ince yosunla süslüdür. Vireo'lar, üzerine kahverengi veya siyah benekler serpiştirilmiş 4 - 5 kadar sayıda beyaz yumurta yumurtlarlar.
Deniz düzeyinde olduğu gibi, 2 700 metre yükseğe kadarki bölgelerde de yasayanları olduğuna göre, vireo türlerinin âdetlerinin eşliği dikkate değer.
Kuzey Yarımküresinin serince bölgelerinde üreyenleri kışın tropikal enlemlere göç ederler. Ailenin en yaygın ve en iyi bilinen üyesi «kırmızı - gözlü vireo» dur (Vireo oli-vaceus).
Parklarda, bazı yollar boyunca veya sık ormanlarda, daha doğrusu bolca ağaç olan her yerde bu vireo' ya rastlanabilir. Kuşun karnı zeytunî yeşil veya beyazdır. Tepesindeki arduvaz grisi başlık iki yanında siyahla çevrilidir. Ergin kuşlarda kırmızı, yavrularda ise kahverengi olan gözün üzerinden incecik beyaz bir çizgi geçer.
Bazı tropikal bölge vireo'larının (örneğin «Cyclarhis»), olağanüstü ağırlıkta gagaları vardır. Fakat bu kuşların gerçek virea oluşları şüphe götürür.
BIKIP USANMADAN ÖTERLER, AYNI ZAMANDA USTA MİMARDIRLAR
VİERO» ların çoğunun gürültülü sesleri vardır ve birçok türleri de hemen hemen aralıksız öter. Örneğin, kırmızı - gözlü vireo şafaktan güneşin batışına kadar yeknesak şarkısını duyurur.
Ormanlıklarla çalılıkların bu öteğene benzer kuşlarının hareketleri öteğenlerinkinden daha az sinirli ve sükintiü, daha sönük renkleri de kamuflaj yönünden daha elverişlidir. Yalnız Amerika'ya öz «Vireonidae» ailesinde kırk bir kadar tür bulunur. Bunların çoğu, bazen öteğenlerle birlikte yolculuk eden zeytunî veya grimsi - yeşil renkli ufak kuşlardır. Hemen tamamiyle böcekler ve sürfeleriyle beslenirlerse de, sonbaharda bazen böğürtlen gibi meyvaları da yiyecek listelerine katarlar. Ağaç kabuklarının, küçük dalların ve yaprakların yüzeyinde devamlı yiyecek ararlar.
Vireo'lar yuva yapımına büyük itina gösterirler. Bütün türleri yatay çatallara bağlı sepetimsi ve asılı küçük yuvalar örerler. Bunların yerden 90 santim yüksekte olanları olduğu gibi, 250-300 santim yüksekliktekileri de vardır. Yuvanın yapım malzemesi genel olarak ot, bitki lifleri, likenler ve örümcek ağlarıdır, kenar çok kere ince yosunla süslüdür. Vireo'lar, üzerine kahverengi veya siyah benekler serpiştirilmiş 4 - 5 kadar sayıda beyaz yumurta yumurtlarlar.
Deniz düzeyinde olduğu gibi, 2 700 metre yükseğe kadarki bölgelerde de yasayanları olduğuna göre, vireo türlerinin âdetlerinin eşliği dikkate değer.
Kuzey Yarımküresinin serince bölgelerinde üreyenleri kışın tropikal enlemlere göç ederler. Ailenin en yaygın ve en iyi bilinen üyesi «kırmızı - gözlü vireo» dur (Vireo oli-vaceus).
Parklarda, bazı yollar boyunca veya sık ormanlarda, daha doğrusu bolca ağaç olan her yerde bu vireo' ya rastlanabilir. Kuşun karnı zeytunî yeşil veya beyazdır. Tepesindeki arduvaz grisi başlık iki yanında siyahla çevrilidir. Ergin kuşlarda kırmızı, yavrularda ise kahverengi olan gözün üzerinden incecik beyaz bir çizgi geçer.
Bazı tropikal bölge vireo'larının (örneğin «Cyclarhis»), olağanüstü ağırlıkta gagaları vardır. Fakat bu kuşların gerçek virea oluşları şüphe götürür.
