Zebra (Equus zebra)

Zebra hakkında bilgi

Zebra Familyası: Atgiller (Equidae). Yaşadığı yerler: Afrika'nın uçsuz bucaksız otlaklarında. Özellikleri: Katır iriliğinde, beyaz zemin üzerine siyah çizgili vücudu vardır. Sürüler halinde yaşar. Otla beslenir. Çeşitleri: Üç türü vardır. Dağ zebrası (E. zebra), Greyvi zebrası (E. greyvi), Burşeli zebrası (E. burchelli).

Afrika'da Büyük Sahra'nın güneyinde yaşayan vücudu çizgili katır iriliğinde bir memeli. Çizgili yaban eşeği olarak da bilinir. Vücudunun beyaz tonu üzerindeki siyah çizgiler tırnaklarına kadar devam eder. Tek parmaklılar takımındandır. Geviş getirmez. Sürüler halinde yaşar. Koku alma ve görme duyusu güçlüdür. Kısa ve dik bir yelesi, iri kulakları vardır. Kuyruk ucu püsküllüdür. Grubun bireyleri birbirine çok düşkündür. En büyük düşmanları aslan ve kaplandır. Zebra; vahşi, hızlı, ele geçmez bir hayvandır. Tekme ve dişleriyle kendini korur. Su içerken aslan saldırısına karşı çok dikkatlidir. Açık tepe ve ovalarda yaşarlar. Ormanlardan kaçınırlar. Genellikle sabah ve akşamları gezer, aralıklarla suya gider, ayakta durarak da dinlenirler. Su kenarlarından pek uzaklaşmazlar. Ürktüklerinde sürü heyecanla koşmaya başlar. Sürüden kaybolan bir bireyi saatlerce, hatta günlerce ararlar.

Kuzey Doğu Kenya'da yarı çöllerde bulunan Greyvi zebrası (E. greyvi) en büyük zebra olup 1.5 metre yüksekliktedir. Güney Batı Afrika'nın dağ zebrası (E. zebra) en küçük zebradır. Bunun yüksekliği ise 1.2 metre civarındadır. Fakat bunların soyu gün geçtikçe azalmaktadır. Doğu Afrika'da en çok yaygın olan Burşeli (E. burchelli) zebrasıdır. Buna “ova zebrası” diyenler de vardır. Ehlileştirilememiştir.

Gebelik dönemi 12 ay olup, yavru doğumdan hemen sonra anneyi takip eder. Afrika yerlileri zebranın etini yerler. Fakat başkaları için ağır bir tadı vardır. Bazan antilop ve zürafalarla da beraber gezerler. Eşek ile zebranın eşleşmesinden meydana gelen meleze “zebroid” denir.

Kaynak: Rehber Ansiklopedisi

Zebra
MsXLabs.org & Morpa Genel Kültür Ansiklopedisi

Atgillerden, hepsi Afrika'da yaşayan çeşitli hayvanların ortak adıdır. Bu hayvanlar, kimi bilim adamlarınca Equus cinsinin birer altcinsi sayılan Dolichohippus ve Hippotigris cinslerine girerler. Birinci cinsin tek türü Equus greyvi'dir. Renk ve yaşam özellikleri bakımından diğer zebralara benzeyen bu tür yalnızca onlardan biraz daha iridir. Hippotigris cinsinin iki türü vardır: Dağ zebrası (E. zebra) ve step zebrası (E. quagga). Dağ zebrası kurak, taşlık, dağ ve tepelik bölgelerde, çoğunlukla ufak gruplar hâlinde yaşar ve susuzluğa uzun süre dayanabilir. Boyu omuz yüksekliğine kadar 1,30 m., ağırlığı 300 kg. kadardır. Ana rengi beyazımsı olan kısa tüylü postunun üstü belirgin siyah çizgilerle kaplıdır. Boynunda kısa, kalın bir yele bulunur. Step zebrası daha yaygındır. Orta ve Güney Afrika'da, otluk ve açıklık yerlerde, savanlarda yaşar. Büyük sürüler hâlinde, kimi zaman E. greyvi ile birlikte bulunur; ancak onunla çiftleşmez. Omuz yüksekliği 1,30 m., ağırlığı 350 kg.dır. Yelesi, diğer türlerden daha uzundur. Ana rengi beyaz ya da krem olan postunun üstündeki geniş çizgiler sırtından karnına doğru eğik bir biçimde uzanır. Zebralar bitkisel besinlerle beslenirler (ot, yaprak, çalıların taze sürgünleri vb.). Gebelik süreleri 12 aydır; tek bir yavru doğururlar. Bazı zebra alttürlerinin soyu tükenmiş ya da tükenmekte olup bunlara ancak koruma alanlarında rastlanır.

Zebraların Özellikleri

Zebraların çoğu gizlenecek fazla yer olmayan açık otlaklarda yaşar. Bu nedenle hayatta kalabilmek için çok hızlı hareket etmek zorundadırlar. Zebraların tüm vücut yapıları bu ihtiyaçlarını karşılayacak şekilde yaratılmıştır. Örneğin bacakları çok uzundur güçlü kasları ve geniş bir alana sahip olan akciğerleri vardır. Bu yüzden hiç yorulmadan ve yavaşlamadan çok uzun mesafeleri koşabilirler. Zebraların kemikleri de hafif olmasına rağmen oldukça güçlüdür. Zebraların hiçbirinin çizgileri diğerleri ile aynı değildir. Her insanın kendine özgü parmak izinin olması gibi her zebranın çizgilerinin de kendine özgü şekilleri vardır. Bundan başka zebralar sık sık su içme ihtiyacı hissederler. Suyun olmadığı bölgelerde ise koku duyularını kullanarak çukur açacak bir yer bulurlar ve temiz suyu ortaya çıkarırlar. Herhangi bir tehlike anında yetişkin zebralar sürüdeki yavruları koruyabilmek için onları sürünün içerisine doğru iterler. Tüm zebra sürüsü koşarken yavrular daima kalabalığın iç kısmındadır ve daha iyi korunmak için annelerine yakın hareket ederler.

Kaynak