Japongülü Yetiştiriciliği

Çin Gülü

Ebegümecigillerdendir. Anavatanı Çin ve Japonya'dır. Saksılarda yetiştirildiğinde gösterişli balkon veya salon bitkisi olurlar.
Bahçelerde iyi bakıldığı taktirde boyları 2,5 metreye kadar çıkabildiği olur. Bitkinin ucu sivri ve rengi yeşil olan irice yaprakları; yaz ve sonbahar mevsimlerinde 10-12 cm uzunlukta boru biçiminde açan yalınkat koyu kırmızı veya katmerli pembe renkli güzel çiçekleri olur. Gövde çelikleri ile çoğaltımı sağlanır. Kaktüslere bakınız...

ÇİN GÜLÜ (HİBİSCUS ROSA SİNENSİS)

Genel Özellikleri
* Yaprakları kalp şeklinde, kenarları dişli, sivri uçlu, uzun saplı ve parlak yeşil; çiçekleri kırmızı, pembe, sarı ve beyaz renklerde, yalınkat veya katmerli, ağaçcık veya çalı formunda bitkilerdir.
Anavatanı Tropik Doğu Hindistan ve Çin’dir. Tabiatta 300 türü bulunan Hibiscus cinsinin süs bitkileri yetiştiriliciliğinde önemi olan tek türü H.rosa-sinensis’tir.

İklim İstekleri
* Kışın en uygun sıcaklık 13-18 olup, 7C’nin altına düşmemelidir. Yüksek orantılı nem ister. Aydınlık, ama bitkinin zarar görmemesi için yakıcı güneş ışığı almayan yarı gölge yerlerde bulundurulmalıdır.

Toprak istekleri
* John Innes saksı kompostu No.2 veya 3’te iyi gelişir. Yani daha yüksek düzeyde besin maddesi istendiğinde boynuz ve tırnak unu ile kalsiyum fosfat ve potasyum sülfat oranları 2 kat artırılır. Boynuz ve tırnak unu ile kalsiyum fosfat ve potasyum sülfat oranları 3 kat artırılırsa bu karışım bitkiye verilmesi için uygun halde bir toprak karışımı olur.

Üretim Tekniği
* Üretimi çelik ile yapılır. Nisan-Ağustos ayları arasında çelikler odunlaşmamış sürgünlerden 7.5-10 cm uzunluğunda olmak üzere yapılır. Alınan çelikler hacim olarak eşit miktarlarda turba ve kumun karışımından oluşan harca dikilirler. Ortam sıcaklığı 18C dolayında tutulduğunda çelikler 3-4 hafta içerisinde köklenirler.

Gübreleme
* Her yıl Şubat sonundan Mart ayı başına kadar saksı değiştirme yapılır. Nisan-Eylül ayları arası haftada bir kez 2-3 g/1 kompoze gübre verilir

Sulama
* İlkbahar ve yazın özellikle çiçek tomurcukları oluşmaya başladıktan sonra bol su verilmeli, çok sıcak havalarda yapraklara su püskürtülmelidir. Ekim’den Ocak’a değin olan dinlenme döneminde ise bitkiye verilen su miktarı azaltılarak saksı toprağı orta derecede nemli tutulmalıdır.

Budama
* Yaşlı bitkilerin gövdesi topraktan itibaren 15 cm kalacak şekilde erken ilkbaharda kesilmelidir.

Hastalık ve Zararlıları
* Önemli hastalıkları Yaprak Dökülmesi, Bakteriyel Yaprak Lekesi, Kurşuni Küf ve Fungal Yaprak Lekesi; zararlıları ise Kırmızı Örümcekler,Yaprak Bitleri, Beyaz Sinek ve Unlu Bitler’dir.
* İç mekan süs bitkilerinde yaprakların nekroz oluşmadan önce yaprak dökülmelere yol açan nedenler şunlardır;
* Kışın saksı toprağının çok nemli tutulması, çiçekli halde iken bitkiye çok su verilmesi, saksı toprağının çok kuru bırakılması, yeterli havalanmaya olanak vermeyen sıkışmış saksı toprağı, saksı değiştirme sırasında bitkinin çok fazla budanması, bitkinin hava akımına bırakılması, kışın bitkilerin düşük sıcaklıklara maruz bırakılması.
* Yaprak lekesi;
* Genellikle yaşlı yapraklarda görülür. Lekelerin üzeri duman rengi fungal rengi örtü ile kaplıdır.
* Mücadelesi;
* Hastalıklı bitkileri ortadan kaldırmalı, Sıcak hava, fazla nem ve aşırı sulamadan kaçınılmalıdır.
* Captain 50 (W.P.) 25 g (10/1 suya) ve Maneb 80 (W.P.) 17.5g (10/1 suya) preparatlar uygulanabilir.
* Kurşuni küf;
* Yaprak, gövde ve çiçeklerde etkilidir. Fazla nemli ortamlarda bu bitki kısımlarının üstlerini gri küf tabakası kaplar. Bulaşmalar çiçeklerde küçük koyu renkli lekeler halinde görülür.
* Uzun süre devam eden %85’in üzerindeki orantılı nem ve özellikle 15-25 C sıcaklıklarda hastalığın yayılması için en uygun ortamdır.
* Mücadelesi ve alınacak önlemler için;
* Yayılma koşulları olan sıcaklık ve nem oranlarını uygun düzeyde tutmak,
* Hastalık parazit olduğu için bitkiyi yaralayan ve zarar veren her türlü faktörden kaçınılmalı,
* Captan 50 , su ile karışabilen toz halindeki ilaç yani formülasyonu w.p. olarak, 10lt ‘ye 1lt suya doz uygulanarak 15 gr uygulanmaktadır.
* Dichlofluanid 50, w.p. 10/1 dozda 20g preparat uygulanır.
* Vinclozolin 50, w.p. 10/1 dozda 7.5g preparat uygulanır.
* Kırmızı Örümcekler,
Akar adı ile tanınırlar. Çıplak gözle zor fark edilirler. Vücutları oval yumuşak ve yapılı, üzerlerinde seyrek uzun kıllar bulunur.
* Akarlar, bitkilerin yapraklarının özellikle alt kısmını sokup bitki öz suyunu emerler. Ayrıca emme sırasında salgıladıkları zehirli maddelerden dolayı yapraklarda beyaz, sarı ve kahverengimsi lekeler oluşur. Bitkinin yapraklarının tümünü kurutabilir.
* Mücadelesi, akarları öldüren Propargite 73 E.C. ( sıvı görünümünde % 20-50 arasında etkili madde içeren) 8-10 cc’lik 10/1 suya preparat veya Dicofol 20 E.C. ( sıvı görünümünde % 20-50 arasında etkili madde içeren) 15 cc’lik 10/1 suya preparat hazırlanarak uygun bir pulverizatör ile bitkiye püskürtülmelidir. İlaçlama sırasında özellikle yaprakların alt kısmına ilaçlanmasına dikkat edilmelidir.
* Yaprak bitleri,
Püseron, ballık adları ile tanınırlar. Vücutları yumuşak bazen hafif tozlu veya bir mum salgısı ile örtülü olabilirler. Renkleri yeşil, siyah, sarı, kırmızı, beyaz ve kahverengimsidir.
* Yaprak bitleri bitkileri sokup bitki öz suyunu emerek yaşar. Emme sırasında salgıladıkları toksik ve tahriş edici maddelerle yaprak kıvrılması veya şişkinlik gibi anormal oluşumlara neden olurlar. Yaprak sararır ve kurur. Virus hastalıklarını taşıyarak önemli zararlara yol açarlar.
* Mücadelesi, aşağıda adı ve kullanım dozu verilen ilaçlardan birisi su ile karıştırarak uygun bir pülvizatörle bitkiye püskürtülmelidir.
* Parathion-methyl 35 E.C. ( sıvı görünümünde % 20-50 arasında etkili madde içeren) 10 cc’lik 10/1 suya preparat veya Malathon 20 E.C. ( sıvı görünümünde % 20-50 arasında etkili madde içeren) 25 cc’lik 10/1 suya preparat kullanılabilir.
* Beyaz Sinek, ergin vücudu soluk sarı renkte olup, kanatlar üzerindeki beyaz mum tabakası nedeniyle genel olarak beyaz renkte görünür. Larvalar yaprağa yapışık olup şeffaf renktedir. Yaprakların alt yüzeyinde beslenirler. Yılda 9-10 döl verebilirler. Bitki Öz suyunu emerler. Larva ve erginler bitki öz suyunu emerek beslenirler, bitkinin zayıflamasına, yaprakların sararmasına, neden olurlar. Ayrıca beslenme sırasında tatlı ve yapışkan bir madde salgıladığından yapraklar üzerinde fumajin denen mantar gelişerek bitkinin görünümünü bozar ve pazar değerini düşürür. Bunun yanısıra erginleri bazı virus hastalıkları taşıyıcısıdır.
* İlaçla mücadele olarak;
* Cypermethrin 2-- E.C. (Sıvı görünümünde, genellikle % 20-50 arasında etkili madde içeren), 10/1 dozda 3 cc preparat,
* Amitraz, 20, E.C. (Sıvı görünümünde, genellikle % 20-50 arasında etkili madde içeren), 10/1 dozda 30 cc preparat,
* Unlu bitler;
* Kabuklu bitlerle akraba olmalarına rağmen süs bitkilerindeki önemleri dolayısıyla farklılık göstermektedir. Sarımsı renkte olan vücudun üzeri una benzer mumlu maddelerden oluşmuş bir örtü tabakasıyla kaplı olduğundan beyaz renkte görünür.
* Kabuklu bitlerle bitkilerde benzer zararlar göstermeleriyle birlikte ilaçlarla mücadelesi şu şekilde yapılmaktadır;
* Azinphos-methyl 35, E.C. (Sıvı görünümünde, genellikle % 20-50 arasında etkili madde içeren), 10/1 dozda 10 cc preparat,
* Dichlorvos 50, E.C. (Sıvı görünümünde, genellikle % 20-50 arasında etkili madde içeren), 10/1 dozda 20 cc preparat,
* Diazinon 20, E.C. (Sıvı görünümünde, genellikle % 20-50 arasında etkili madde içeren), 10/1 dozda 20 cc preparat,
* Malathion 50, , E.C. (Sıvı görünümünde, genellikle % 20-50 arasında etkili madde içeren), 10/1 dozda 20 cc preparat seklinde hazırlanıp bitkiye verilir.