Sesin sesime değdiği günden beri
Kalemsiz yazmıştım gönlüme aşk diye seni
Bu gidiş yüreğime bıraktığın kâr mıydı?
Yoksa açtığın yaraya sürdüğün efkâr mıydı?
Yokluğun bin parçaya böldü içimde kederimi
İç çekişlerin figanında üşüdü tebessümler
Elvedanın elleri dolaştıkça sûretimde
Aşkın kefaretini ödetti gözlerimin hissesine...
Ateşe verdim tüm sözleri
Yokluğunun