Şiir Benim aşkım kitap olur ..
Susmayı tercih ederdim.. Dudaklarmdan çıkan cümleleri duymanı değilde, Kalbimin sessizce fısıldamalarnı dinlemeni.. Tıpkı benm yaptığım gibi.. Senin susmalarında.. Her defasında konusan gözlerin, Haykıran kalbin, İçine sakladığın sevgini izlemem gibi... Paylaşmanı isterdim.. Sevinçlerini üzüntülerini, Tıpkı benimkiler gibi.. Sessiz ve içten, Olmasanda . . .
Suyu çekilmiş bir gölün
çatlamış yüzeyi gibi yaralarım..
Derin ve kavruk..
Basıldıkça üzerine yaralarımın..
tuz yangını yaşar,
Sarsılırım.
. . .
Dalga ile kıyının aşkını bilir misin?
Öncesinden başlayıp, sonsuza giden dalga,
Hep aşka kavuşma özlemiyle atılır kıyıya.
Dalga, seven - kıyı, sevilendir.
Dokunur parmaklarının ucuyla sevdiğine dalga
Ve döner hep geriye
Bilir kavuşamayacağını ama hep koşar kıyıya
Her bir dokunuşunda aşkına verir bedenini hesapsızca
İşte, ben de seni böyle severim yar.
Yar, . . .
Teller incitmezdi benim tenimi..
Düşünceme teller çekmeyin yeter..
Ben gelmeden dünyayı paylaşmış birileri..
Sınırdı hudut -du koymayın yeter..
Beni açlıktan çok arsız ağlatır..
Zavallıya, masuma.. gülmeyin yeter..
Dünler, bu günler hep sizin olsun..
Bana yarınlardan haber getirin yeter.. . . .
Ne güzel cahildik;
Televizyon yoktu. Gazete de her zaman olmazdı.
Öyle güzel cahildik ki, keyfimiz bozulmazdı hiç!
Dışarıda kar...
Ama kuzine içten içe öyle yanıyor ki.
Kuzinenin üzerinde demir maşa...
Maşanın üzerinde de ekmek dilimleri.
Aydınlık bir kış sabahı ve kızarmış ekmek kokusu...
Sucuk lükstü. Yumurta lezzetli.
Ekmek her zaman ekmek gibi... . . .
Sayfa 4 / 9
