İnsanin hayatından biri giderken, biri gelir. Bir i giderken, bir i gelir.. Gelişlere pek alışamamış bir insan bile olsanız, sevmeniz kaçınılmazdır gelişleri. Her gelişin süpüreceği umudu vardır içinizde, geçmişi. Her gidiş sizde farklı farklı duygular uyandırabilir, bu duyguların en kötüsü de yarına eksik nasıl uyanacağınız sorusudur ama her gidiş, beraberinde biraz da yarın umudunu getirir. O kadar derine gömülüdür ki, güzel bir geliş görmeden farkına varmazsınız.

Dibine kadar . . .

Kendimize ait fiili bir kelime ve birinci tekil şahıs olan 'Ben' kalıbını çok mu kullanıyoruz?

İfadelerimizde 'Ben' yerine 'Biz'

Bir örnek verecek olursam, devlet görevlilerinden biri yetkili bir memuruna halkına karşı davranışın şöyle olsun der ve bunu söyleyiş tarzını emirle yapar.Ben senden şunu şöyle yapmanı istiyorum dediği zaman özel bir hitap da bulunur..Ya da halka sesleniş tarzı . . .

. . .

Bu gün farklı bir alanda sorguladım kendimi . İkili ilişkilerde ki yeteneğim nedir diye sordum kendime .

Aslında benden iyi bir arkadaş , dost vs. olur . Yani iyi - kötü her an yanında olmaya çalışırım dost dediğim insanın fırsatlar el verdiğince . Vermediğinde zorladığımda olur olanakları . Bir insan ne ister ki dostundan ? Satmasın , yalan - dolan olmasın , arkadan iş yapmasın falan işte . Bunları başarabilirim . Başardım , başarıyorum , başaracağım da .

Bunlarla . . .

Yatagimda uzanirken, etrafima baktigim her kosede bir etiket goruyorum.
Yastigimdan, yorganimdan, ustumdeki esofmana kadar, mobilyayalardan, sus esyalarina hatta coraplarimdan masamin ustundeki kalemlere varana.
Kendimi etiketlenmis hissediyorum, bellona, staedler, adidas, kodak..
Etrafima baktigimda, yasadigim sehirden, dunyanin tumune insanlarin kafeslere koyuldugunu goruyorum.
Sahi, . . .