Önemli İcatlar - Çaydanlık 1 ek ÇAYDANLIKa. (çay, fars ve türkç. -Iık'tan). 1. Çay için su kaynatılan, bir kulpu ve süzgeçli bir ağzı bulunan, demlikten daha büyük kap. (Bk. ansikl. böl.) 2. Elektrikli çaydanlık, kaidesine, çok kez termostatla düzenlenen, elektrikli bir ısıtıcı eklenmiş çaydanlık. —ANSİKL. Uzakdoğu kökenli olan çaydanlık bugünkü kullanımıyla değilse bile bugünkü biçimiyle Song hanedanı zamanında bile vardı. XVII. yy.'da çayla birlikte o da Avrupa'ya girdi. Çinliler'in Yişing çaydanlıkları taklit edilerek kırmızı kumtaşından yapılan çaydanlıklar Avrupa'da Staffordshire’da, Delft'te ve Meisseu'de yapılmaya başladı. Gümüş de kullanıldı ama XVIII. yüzyılda gümüşün yerine genellikle porselen ya da çini aldı. Biçimi ve bezemeleriyle çay bardaklarına, çay fincanlarına ve şekerliklere uyum gösteren çaydanlıklar bu tarihten sonra "çay takımı" nın ayrılmaz bir parçası oldu. XIX. yy.'dan günümüze kadar kuyumcularla seramikçiler gümüşten, demirden, kalaydan, porselenden, kumtaşından pek çok çaydanlık modelleri yaptılar. Geleneksel biçim ve bezemeler uzun yıllar devam etmekle birlikte, japon sanatına ve kumtaşından yapılan eşyaya duyulan hayranlık sonucu daha yalın bir biçim doğdu. Kaynak: Büyük Larousse |
1 ek ÇaydanlıkÇaydanlık, çay hazırlamada, pişirmede kullanılan genelde iki parçalı ve metalden yapılma, bazen demliği porselen olan pişirme gerecidir. Çaydanlık ilk başlarda tek parça halinde kullanılmakta iken süreç içerisinde günlük ihtiyaçların giderilmesine yönelik olarak alt kısmı daha büyük olacak şekilde iki parçalı hale gelmiştir. Her iki parçanın üzerinde geniş bir ağız ve bu ağzı örtmeye yarayan bir kapak bulunur. Suyun çay servisi yapılırken bardaklarıa doldurulması için gövdede el ve bardak arasında en uygun açı ile dökülmesini sağlayacak şekilde dar ağızlı ibrik kısmı bulunur. Çaydanlığın tarihçesiÇaydanlık, binlerce yıl önce Çin kültürünün bir parçası olarak bronz ve diğer metallerden yapılan seramik güğüm ve şarap kaplarından ilham alınarak yapılmıştır. En eski çaydanlık örneği bugün Çin'de Flagstaff House Museum of Teaware müzesinde bulunan Yixing kilinden 1513 yılında Gongchun tarafından yapıldığı düşünülen çaydanlıktır. Çay, 17. yüzyıl sonlarında Çin'den Avrupa'ya lüks tüketim malı, baharat olarak ihraç edilmiştir. Aynı zamanda çay ile birlikte porselen çaydanlıklar da getirilmiştir. Bu çaydanlıkların çoğunluğu mavi ve beyaz sırlı idiler. Kökençay sözcüğü, Çincede Farsçada Arapçada ve Rusçada geçer. Özünün nerden geldiği kesin olmamakla birlikte ETr ça- (ses çıkarmak, çarpma sesi, su sesi sezgisi) eylem köküyle ilişkisi de olasılıklar arasındadır.
DemlikDemlik ilk başlarda porselen gibi ısıya dayanıklı maddelerden imal edilmiş olan çay demlemeye yarayan ancak sonradan çaydanlığın bir parçası haline gelen araçtır. Günümüzde çaydanlık ile eşanlamlı olarak kullanılagelmektedir. Çaydanlık bakımıSırlı çaydanlıklar asla sabunlu su ve bulaşık makinasında yıkanmazlar. Sadece sıcak su ile yıkanarak, durulanır ve ters çevrilerek kurumaya bırakılır. Çaydanlıkta oluşan taneni gidermek için çaydanlık ve çay kaşıkları sodalı kaynar suya yatırılarak dinlenmeye bırakılır. Çayın hazırlanmasıÇeşitli ülkelerde çeşitli şekillerde servis edilen çay, Türkiye'de çoğunlukla altı ve üstü çelik çaydanlıklarda hazırlanır. İsteğe göre harmanlanmış kuru çay, demlik olarak adlandırılan ve çaydanlığın üst kısmında bulunan ve genellikle alt kısmından daha küçük olan bölüme konur. Alt kısımda kaynayan su, bir süre sonra üstteki demliğe içindeki kuru çayın miktarına göre dökülür ve çayın rengini, lezzetini bırakması ve çökmesi için 8-10 dakika kadar beklenir. Çeşitli araştırmalar çayın demleme süresine göre etkisinin de farklı olduğunu söylese de henüz bu çok yaygın olarak bilinmez. İyi demlenmiş çayın en fazla 1 saat kadar lezzetli olduğu tiryakiler tarafından söylenir. Daha uzun süre beklemiş çay acılaşır. Demliğin aşırı sıcaklığa maruz kalması, çayın yanmasına (tabirsel olarak) ve tadının kötüleşmesine neden olmaktadır. |
Saat: 03:12 |
©2005 - 2024, MsXLabs - MaviKaranlık