Kangurugiller (Macropodidae) Vikipedi, özgür ansiklopedi Bilimsel Sınıflandırma
Özellikleri Kangurugillerin en çok dikkati çeken ortak özelliği, arka bacaklarının ön bacaklarından çok daha büyük olmasıdır. Ancak bazı türler hoplayarak ilerlemeyi bırakıp ağaçlarda yaşamaya başlamıştır ve bu türlerde ön ve arka bacakların büyüklüğü arasındaki fark daha azdır. Dengeyi sağlamak için veya da destek olarak kullandıkları kuyrukları daima uzun, kaslı ve çoğunlukla tüylü olur. Familyaya mensup türlerin vücut yapısı birbirine çok benzese de ölçüleri çok farklıdır. Kafaları küçük ve uzundur. Geri geri gidemeyen tek hayvandır. Bitki koparıp yemek ve destek almak için kullandıkları ön ayaklarında beş parmakları vardır. Arka ayaklarında ise baş parmak eksiktir. İkinci ve üçüncü parmak ise birleşmiştir. Kangurular yavaş ilerlerken tüm dört ayaklarını ve kuyruklarını kullanırlar. Yayılım Kangurugiller Avustralya'da, Yeni Gine'de, Tazmanya'da ve yakınlarda bulunan adalarda yaşar. Yaşam Şekli Kangurugiller birbirinden farklı tabitatlarda yaşar: Çalılık bölgelerde yaşayanlar, dağlık bölgelerde yaşayanlar ve hatta ağaçlarda yaşayanları vardır. Genelde gece aktif olurlar, ancak bazı zamanlarda gündüzleri de rastlanabilirler. Çoğu türler belli bir sosyal yapısı olmayan gruplar içerisinde yaşar. Kangurular gereken hıza göre iki farklı ilerleme yöntemi uygular: Yüksek süratte arka bacakları ile hoplayarak ilerlerler. Kuyruk havada kalır ve dengeyi sağlamak için kullanılır. Bu şekilde 50km/saat hıza ulaşabilirler. Dev kangurular her hoplayışlarında 9 m atlayabilir. Yavaş ilerlerken tüm dört ayaklarını ve kuyruklarını kullanırlar. Ağaç kanguruları hoplamaz ama çok iyi tırmanır. Kısa kuyruklu Quokka'lar ve Filander daima dört ayak üzerinde gider. Beslenme Kangurugiller otoburdur. Yaşadıkları bölgeye göre farklı bitkilerden beslenirler. Diğer kıtalarda, doğada çift toynaklıların doldurduğu yeri Avustralya'da kangurugiller doldurur. Hatta sindirim sistemleri bile onlarınki gibi, özel mikroorganizmaların yardımı ile zor sindirilen bitkileri, bölünmüş mide odalarında sindirmeye yönelik gelişmiştir. Hatta bazen geviş getirirler. Bu iyi gelişmiş sindirim sistemi verimsiz bölgelerde de yaşayabilmelerini sağlar. Üreme Dişi kanguruların, içinde dört memeleri olan iyi gelişmiş bir keseleri vardır. Dişi sadece tek bir yavru doğurur (çok nadir 2). Bütün keselilerde olduğu gibi kangurugillerde de gebelik kısa sürer (20 ila 40 gün) ve yavrular henüz fazla gelişmemiş şekilde doğar. Yavru doğumda ancak 2 cm büyüklükte ve 1 gram ağırlıkta olur. Yavru kendi kendine kesenin içine tırmanır, bir memeye asılır ve memeyi 2 - 3 ay boyunca ağzından bırakmaz. Yaklaşık 6 ay sonra ilk kez keseden dışarı çıkar. 8 aylık olunca artık keseye sığmıyacak kadar büyümüş olur. Bundan sonra süt emebilmek için artık kafasını kesenin içine sokması gerekir, çünkü kanguru yavruları 1 yaşına varana kadar süt ile beslenir. Sınıflandırma Kangurugiller 11 cinse ayrılır. Eski sınıflandırmalarda Sıçan kangurusugiller'de bu familyaya sayılırdı. Artık ayrı bir familya olarak kabul edilirler.
[HTML]Kangurugiller (Macropodidae) ├──Lagostrophus (Tasmalı tavşan kangurusu) └──Macropodinae ├──Çalı kanguruları │ ├── Dorcopsis │ └── Dorcopsulus └──N. N. ├── Dendrolagus (Ağaç kanguruları) └── N. N. ├── N.N. │ ├── Petrogale (Kaya kanguruları) │ └── Thylogale (Filander) └── N.N. ├── Lagorchestes (Tavşan kanguruları) └── N.N. ├── Setonix (Kısakuyruklu kanguru) └── N.N. ├── Onychogalea (Dikenli kangurular) └── N.N. ├── Macropus (Dev kangurular, Dağ kanguruları ve Volabiler) └── Wallabia (Bataklık volabileri)[/HTML] Bataklık volabisi |
Kangurular MsXLabs.org & Temel Britannica Kangurular Avustralya, Tasmanya, Yeni Gine ve yakınlarındaki adalarda yaşayan keseli memelilerin en iyi bilinenleridir. Öylesine tanınmışlardır ki, Avustralya denince akla gelen ilk hayvan kangurudur. Kangurugiller (Macropodidae) familyasını oluşturan bu hayvanların ancak bir tavşan iriliğindeki fare kangurularından, kuyruğuyla birlikte uzunluğu 3 metreye erişen gerçek kangurulara kadar değişen boyutlarda yaklaşık 47 türü vardır. Arka ayakları üzerinde duran boz kangurunun (Macropus canguru) boyu 2 metreye ulaşabilir. Kalın ve uzun kuyrukları gövdelerini destekleyip dengelemeye yarar. Öbür kanguruların çoğunda görüldüğü gibi ön bacakları kısa, ön pençeleri Küçüktür. Çok güçlü olan arka bacakları 8 metre kadar uzağa sıçrayabilmesini sağlar. Bir kızıl kangurunun (Megaleia rufa) hemen hemen 13 metre uzağa atlarken 2,5 metre yüksekliğindeki bir çiti aştığı bilinmektedir. Boz kanguru Avustralya'nın çayırla kaplı ovalarında ve seyrek ağaçlı ormanlarında bulunur. Yaprak ve taze sürgünlerin yanı sıra ot ve tohum da yer. Dişi kanguruların arka bacakları arasında içi kürklü bir kese vardır. Yavrusunu bu kesenin içinde taşır ve emzirir. Kurşunkalem kalınlığında, yaklaşık 2 cm uzunluğunda, tüysüz ve pembe renkli olan yeni doğmuş yavru, tüm çelimsizliğine karşın annesinin tüylerine tutuna tutuna keseye doğru tırmanır. Yavru kesede bulduğu ilk meme başına yapışarak yaklaşık altı ay boyunca ana sütüyle beslenir. Altı aylık olduğunda yaklaşık bir köpek yavrusu iriliğindedir. Annesi sıçrayarak dolaşırken yavru da başını keseden çıkarıp dışarısını seyreder ve annesi bir ağacın önünde durduğunda o da yaprakları koparmaya başlar. Yavru yürüyüp koşmayı öğrense bile bir süre daha annesinin kesesine döner. Tehlike karşısında anne, yavrusuna doğru sıçrar ve hemen onu ağzıyla tutarak kesesine yerleştirir. Boz kangurular büyük sürüler halinde toplandıklarında ekinlere zarar verebilirler. Ama yalnız yol açtıkları zarardan ötürü değil eti ve derisi için de avlanmaktadırlar. Bir kanguruyu yakalamak oldukça zordur. Çünkü en küçük bir çıtırtıyı bile duyar ve sıçrayarak koşarken saatte 50 km hıza ulaşabilir. Zorda kaldığında arka ayaklarıyla attığı güçlü tekmeler bazen öldürücüdür. Ayrıca ön ayaklarını düşmanını tutmak ya da yumruklamak için kullanabilir. Kızıl kanguru iç kesimlerdeki ovalarda yaşar. Postları, erkeklerde tuğla kırmızısı, erkeğin yarı ağırlığında olan dişilerde mavimsi bozdur. Volaru ya da kaya kangurusu (Macropus robustus) daha tıknaz yapılıdır. Valabiler, Fare Kanguruları ve Ağaç Kanguruları En iri valabilerin uzunluğu yaklaşık 60 santimetrelik kuyrukları dışında 90 santimetreyi bulur. En küçük valabilerin boyu ise 60 santimetreden kısadır. Başta bataklık valabisi ya da kara valabi (Wallabia bicolor) olmak üzere birçok valabi, postu için öldürülmüştür. Eskiden oldukça yaygın olan, ama günümüzde seyrek olarak rastlanan kızıl boyunlu valabi (Macropus rufogriseus), Avustralya'nın doğusundaki kurak ormanlık alanlarda yaşar. Kaya valabileri adıyla tanınan oldukça farklı bir grup yalnız Avustralya'da bulunur. Güzel postlarıyla dikkat çeken bu hayvanların kuyrukları başlangıç yerinde incedir. Ürkütüldüklerinde ayaklarını yere vurur, yaşadıkları kayalık bölgelerde çevik sıçrayışlarla dolaşırlar. Fare kanguruları genellikle çalılar ve seyrek ağaçlar arasında yaşar. Bu grubun en iri türü olan pas rengi fare kangurusu (Aepyprymnus rufescens) 35 santimetrelik kuyruğuyla birlikte 90 cm uzunluğa erişir. Fare kangurularının kulakları yuvarlak, burunları tüysüz ve kuyrukları genellikle sarılıcıdır. Gündüzleri gizlendikleri ottan yuvalarının yapımında bazı türler kuyruklarını da kullanır. Ağaç kangurularının geniş ayak tabanlarında bulunan yumuşak kabartılar, dallara sağlam basmalarını sağlar. Ön ayaklardaki güçlü tırnakları kavramaya, uzun ve kalın kuyrukları da denge sağlamaya ve tırmanırken tutunmaya yarar. Ağaç kanguruları Queensland ve Yeni Gine'nin sık yağmur ormanlarında yaşar. Bu kangurular Dendrolagus cinsinin üç türünden oluşur. Binlerce yıl önce yaşamış ve günümüzde soyu tükenmiş bir kanguru türünün fosillerinden bu hayvanların kuyrukları dışında 3 metreyi aşan uzunlukta olduğu anlaşılmaktadır. |
Kanguru MsXLabs.org & MORPA Genel Kültür Ansiklopedisi Memelilerin keseliler takımından kimi hayvanların ortak adı. Avustralya'da, sürüler hâlinde yaşarlar. Otçuldurlar. Başları küçük, ön bacakları kısa ve zayıf, arka bacakları uzun, kuvvetli ve sıçramaya elverişlidir. Sıçrarken, uzun kıllı kuyruklarını da destek olarak kullanırlar. Tüyleri toprak rengindedir. Ses çıkaramazlar. Dişilerinin karnında, yavrularını taşımaya yarayan bir cep bulunur. Gebelik süreleri 5 aydır; daha sonra 6 ay yavrularını ceplerinde taşırlar. 50 kadar türü vardır: Kaya kangurusu (Petrogale penicillata), ağaç kangurusu (Dendrolagus ursinus) vb. |
|
Kangurugillerden Quokka Quokka Bir quokka wallaby bir türüdür. küçük cüsseli ve kalın gri kürkleri vardır. Ormanda yaşar yaprak yerler. gün içinde uyur ve gece hareket ederler. Bir quokka nedir? Bir quokka bir tür kanguru , ama bilim adamları kendi bir grup gerçekten olduğunu bulduk. Diğer wallabies aksine, kısa sert kuyruk ve kısa arka ayakları vardır. Onun kulakları daha başka wallabies göre daha yuvarlak ve onun kafatası ve dişler farklı vardır. Bir quokka bir küçük keseli . Adı 'quokka' güneybatı bir kısmının Aborijin insanlar denilen isminden gelmektedir. Habitat ve Dağıtım (bulundukları yerde) Quokkas Perth yakınındaki Batı Avustralya kıyıları Rottnest Adası'nda bol bulunurlar. Batı Avustralya güney batısında bölgelerinde yaygın olarak bulunur, ancak orada sadece küçük gruplar halindedirler. yiyecek bulmak için ya da rahatsız olduğunda kaçmak için uzun otlar içinde hareket yolları yaparlar ve bu gibi yerlerde barınırlar. Bunları biliyor muydunuz? Rottnest Island Hollandalı kaşif, Willem De Vlamingh tarafından 1658 yılında seçildi. O quokkas kadar ada 'olarak adlandırılan, sıçan sanıyordum Rotte yuva Hollandalı anlamına gelen 'Rat yuvası' in '. Görünüm ve Davranışları quokka bir birkedi büyüklüğünde, yaklaşık 80 santimetre uzunluğundadır ve 4 kilogram ağırlığındadır. uzunca kaba gri tüylüdürr. Quokkas diğer wallabies gibi hoplarlar, Quokkas bir erkek liderin öncülüğünde aile grupları halinde yaşarlar. Geceleri aktif olan ve sık sık su delikleri de, büyük sosyal gruplar toplanırlar. Gündoğumu aile grupları da gün geçirmek için kalın bitki örtüsü bir sığınmak için dönerler. Grup bazen sığınak değişse bile, quokka alışkanlığı olan bir yaratıktır ve her gün aynı yere döner. Diyet Quokkas otlar ve çalılar ve küçük ağaçlar yaprakları yer. Rottnest Island batı kısmında yaz aylarında su yoktur, o bölgede quokkas yeterli nem almak için etli bitkilerin yaprakları çokca yer. Yaşam Döngüsü diğer keseli gibi, dişi çok küçük ve undevloped olarak doğan küçük bir bebek, doğurur, ve doğum dakikalar içinde onun kesesine giriyor. sütle beslenen yavru bir meme başı ile bağlıdır, yaklaşık 5 ay için kesede tam zamanlı kalır. Koruma statüsü Quokkas açıktır. tüm güneybatı Avustralya üzerinde bulundu, ama şimdi nadiren Rottnest Island anakaradai görülür. Batı Avustralyada ise çoktur. |
1 ek Kangurugiller (Macropodidae)! |
Saat: 16:35 |
©2005 - 2024, MsXLabs - MaviKaranlık